چه کسی مقصر است؟

اعتمادآنلاین| معصومه آقاپور، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، در یادداشتی نوشت: به عنوان یکی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس هم دیروز (سه‌شنبه) از صحبت‌های آقای عادل آذر ناراحت شدم و هم امروز (چهارشنبه) از صحبت‌های آقای رییس‌جمهوری. در همان جلسه‌ای که رییس دیوان محاسبات در خصوص این موضوع در مجلس صحبت کردند تقریبا اکثریت نمایندگان اعتراض کردند که زمانی که عادل آذر یک چنین موضوعات و ادعاهای مهمی را مطرح می‌کند باید اسناد و مدارک صحبت‌های خود را نیز ارایه کند.همانجا هم اعلام شد که آیا بهتر نبود قبل از تهیه گزارشی به این درجه از اهمیت که حداقل برای تهیه آن 6ماه زمان مورد نیاز است؛ سازمان بازرسی کل کشور، وزارت اطلاعات و اساسا دولت را در جریان قرار می‌دادند؟

شخصا ناراحت می‌شوم که چرا هنوز بعد از 40سال نتوانسته‌ایم فضایی ایجاد کنیم که مسوولان بتوانند شفاف دور یک میز بنشینند و با هم گفت‌وگو کنند و درباره ابهاماتی که وجود دارد بحث کنند. متاسفانه یک چنین تحرکاتی فاصله مردم با مسوولان را بیشتر می‌کند؛ در شرایطی که مسوولان رده‌های مختلف کشور باید به فکر سلامتی مردم؛ نان مردم، دغدغه‌های مردم و... باشند، اما مردم مشاهده می‌کنند که در این شرایط هم مسوولان بیشتر به فکر موضوعات حاشیه‌ای هستند تا مشکلاتی که مردم با آنها دست به گریبانند. بعد از گلایه‌های نمایندگان از رییس دیوان محاسبات آقای عادل آذر اعلام کردند که مدارک و اسناد را ارایه خواهند کرد، اما پرسش اساسی این است که چرا این اسناد را قبلا به نمایندگان ارایه نکرده‌اند.دیروز ظهر مسوولان بانک مرکزی و معاونان وزارت اقتصاد در کمیسیون اقتصادی مجلس حاضر بودند و در خصوص مهم‌ترین موضوعات اقتصادی کشور بحث و تبادل نظر کردیم...

اگر دیوان محاسبات، رییس، اعضای کمیسیون اقتصادی را در جریان ابهامات قرار می‌داد می‌توانستیم از مسوولان اقتصادی چند و چون آن را جویا شویم. در سوی دیگر موضوع دولت هم می‌توانست بعد از مشخص شدن موضوع اعلام کند که اسناد مورد اشاره این است و اینگونه مصرف شده یا هر استدلال دیگری که وجود داشت را می‌توانستند با ادبیاتی مناسب‌تر و محترمانه‌تر مطرح کنند، نه اینکه کل گزارش را زیر سوال ببرند و بگویند که دروغ بوده است.

باید خودمان را جای مردم عادی کوچه و بازار بگذاریم؛ مردم مشاهده می‌کنند که امروز دیوان محاسبات حرفی می‌زند و فردا رییس‌جمهوری و چهره‌های دولتی آن را تکذیب می‌کنند و می‌گویند که تمامش دروغ بوده است. شما جای مردم باشید دیگر به رسانه‌های داخلی و مسوولان اعتماد می‌کنید؟ نتیجه یک چنین فضاسازی‌های مخربی می‌شود اینکه مردم رسانه‌های داخلی را رها می‌کنند و سراغ رسانه‌های خارجی می‌روند؛ آن‌وقت هر راست و دروغی که این رسانه‌ها به خورد افکار عمومی بدهد؛ مردم قبول می‌کنند. چرا چون قبلا از مسوولان داخلی شان رفتارهایی دیده‌اند که اعتمادشان خدشه‌دار شده است. در همین ماجرای کرونا اگر این مردم نبودند آیا دولت می‌توانست موضوع را مدیریت کند؟ در همین حوزه انتخابیه من شهرستان شبستر بیش از دو سوم نیازهای بهداشتی شهرستان را خیرین و مردم تامین کرده‌اند. آیا شایسته است با مردمی که اینطور پای کشور و مسوولان ایستاده‌اند رفتار کنیم؟ نباید اعتماد مردم را از بین ببریم؛ چون اگر اعتماد مردم از بین رفت نتیجه‌اش در انتخابات‌ها بروز می‌کند و شاهد کاهش مشارکت‌ها خواهیم بود در صحنه اقتصادی هم این عدم اعتماد اثرات مخربی به جای خواهد گذاشت.

منبع: تعادل