مرتضی کاظمی در یادداشتی نوشت:
تورم یا جیببری؟
تـــورم در ایـــران سازمانیافتهترین شکلِ جیببری از ملت توسط دولت و کارمندانی است که از بودجه عمومی (و از محل مالیاتِ زوری یا پولِ بیپشتوانه) ارتزاق میکنند! افزایشِ قیمت در مسکن، سهام یا کالاوخدمات باعث ایجاد تورم نمیشود؛ دقیقاً برعکس، این تورم است که باعث افزایش قیمتها میشود.
اعتمادآنلاین| تـــورم در ایـــران سازمانیافتهترین شکلِ جیببری از ملت توسط دولت و کارمندانی است که از بودجه عمومی (و از محل مالیاتِ زوری یا پولِ بیپشتوانه) ارتزاق میکنند! افزایشِ قیمت در مسکن، سهام یا کالاوخدمات باعث ایجاد تورم نمیشود؛ دقیقاً برعکس، این تورم است که باعث افزایش قیمتها میشود.
اما تورم توسط چه کسی ایجاد میشود؟
توسط دولت (حاکمیت) و همه کارمندان و مدیرانش ایجاد میشود. تقریباً میتوان گفت در ایران همه حقوقبگیرانِ دولتی/حاکمیتی (و تقریباً همه افرادی) که از بودجه عمومی دولت ارتزاق میکنند در واقع از جیب ملت و از طریق افزایش تورم، برداشت میکنند. حداقل سهچهارم از هزینههای دولت و مجموعه حاکمیت غیرضروری است. تورم چگونه ایجاد میشود؟
تورم دو عامل مهم دارد:
1- ولخرجیهای دولت (مجموعه حاکمیت)
2- دخالتهای دولت (و تکرار میکنم؛ مجموعه حاکمیت) در کسبوکارها و مکانیسمهای اقتصادی
آیا تورم در ایران کنترل خواهد شد؟
بعید است تورم در ایران کنترل شود. هیچ نشانهای مشاهده نمیشود. دولت چگونه ولخرجی میکند؟ صدها سازمان و وزارتخانه و میلیونها حقوقبگیر در ایران نه تنها هیچ منفعتی برای ملت ندارند بلکه به صورت مستمر در حال مزاحمت و زیان رساندن به ملت هستند.
چند مثال: مثال اول؛ وزارت صنعت، معدن و تجارت که اصلِ وجودش ضرر است. یکی از مهمترین مزاحمها برای ایجاد و مدیریت کسبوکارها که اجازه نمیدهد اقتصاد ایران پیشرفت کند این وزارتخانه است. دهها هزار کارمند و مدیر در این وزارتخانه و سازمانهای زیرمجموعهاش در سرتاسر کشور نهتنها برای مردم و کسبوکارها مزاحمت ایجاد میکنند بلکه مجبوریم هر ساله دهها هزار میلیارد تومان برای کارمندان و ساختمانها و همچنین اتومبیلها و سفرها و چلوکباب خوردنشان هزینه کنیم. یک مورد از سازمانهای زیرمجموعه این وزارتخانه که بهشدت به مردم و اقتصاد ایران لطمه میزنند...
سازمان حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان به عنوان یکی از مزاحمترین و وحشتناکترین سازمانهای ایرانی است. سازمان حمایت، دستوپا روی گلوی کسبوکارها گذاشته و تا خفه نکند دستبردار نیست. هزار (و شاید هزاران) کارمند و مدیرش در سرتاسر کشور دشمن اقتصاد ایران هستند. مثال دوم؛ وزارت امور اقتصادی و دارایی است. شاید 10 درصد از این وزارتخانه عریض و طویل تا حدودی پذیرفتنی باشد اما 90 درصدش مزاحم است. مثلاً سازمان گمرک یکی از زیرمجموعههای این وزارتخانه و مهمترین خفهکننده تجارت و بازرگانی است. سازمان گمرک با هزاران مدیر و کارمندش یکی از برجستهترین موانع برای افزایش رفاهِ مصرفکنندگان و همچنین دشمنی قدرتمند در مقابل توسعه کسبوکارها و تجارت است.
مثال سوم؛ وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی که تجمیع شده سه وزارتخانه قدیمی است. این وزارتخانه سالانه هزاران میلیارد تومان از جیب ملت برداشت و داخل چاه فاضلاب تخلیه میکند. این وزارتخانه از طریق اعمال قانونِ کار یکی از برجستهترین مزاحمها برای کسبوکارها و از طریق زورگیریهای سازمان تأمیناجتماعی یکی از زبدهترین زورگیرهای عالم و از طریق بخش تعاون یکی از برجستهترین توزیعکنندگان رانتهای ایدئولوژیک است.
مثال چهارم؛ دانشگاههای دولتی که محلی برای توزیع رانت و ترویج چپگرایی و ستایش از بدبختی و تنبلی و تولید مدارک بهدردنخور و مدعیانِ طلبکار است. چند ده هزار میلیارد تومان از پول مالیات زوری و از محل تولیدِ تورم در فاضلاب این سازمانهای عریض و طویل تخلیه میشود.
این لیست را به راحتی میتوان برای دهها و صدها سازمان و وزارتخانه ادامه داد.
برگردیم به سوال قبلی؛ چه کسی تورم ایجاد میکند؟
دولت (و مجموعه حاکمیت) از طریق ولخرجیها و دخالتها در کسبوکارها و مکانیسمهای اقتصادی
راهحل چیست؟
من فعلا نمیدانم.
منبع: روزنامه تعادل
دیدگاه تان را بنویسید