دولت از تولید حمایت نمی‌کند

اعتمادآنلاین| مشکلات اقتصادی به‌قدر گسترش یافته است که تقریبا همه مردم در معرض فشار‌های شدید معیشتی قرار گرفته‌اند و این درحالی است که هر روز هم نرخ ارز و طلا بالا می‌رود و بخش تولیدی هم هر روز نحیف‌تر می‌شود.

ابراهیم رزاقی باور دارد که مشکل اصلی اقتصادی این روز‌ها به نوع نگاه دولت به مقوله اقتصاد بازمی‌گردد. او درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «مشکلات امروز همه از روزگاری آغاز شد که دولت آقای هاشمی رفسنجانی روی کار آمد و سرمایه‌داری در این کشور ریشه دواند و پولدارها، پولدارتر شدند و سرمایه‌های طبقات اشرافی انباشته‌تر شد. آقای هاشمی باور داشت که باید همه‌چیز دست بخش خصوصی اداره شود در صورتی که نظام اقتصادی ایران بر اساس قانون اساسی باید ترکیبی از دولتی، خصوصی و تعاونی باشد. روند سرمایه‌داری از زمان او ادامه یافت تا اوجش در آقای روحانی متبلور شد. در خود آمریکا که مظهر لیبرالیسم شناخته می‌شود هم دولت به میزانی در اقتصاد دخالت می‌کند و سالانه 100 میلیارد دلار به بخش کشاورزی اختصاص می‌دهد که امنیت غذایی در کشور حفظ شود، اما ما محصولات ارزان وارد کشور می‌کنیم و عملا تولیدمان را به نابودی می‌کشانیم. یا دلار ارزان به کالا‌های خارجی می‌دهیم تا به کشور وارد شوند و درک نمی‌کنیم که تولیدگر در کشور در معرض نابودی است».

این اقتصاددان در پاسخ به این پرسش که تحریم‌ها چه‌قدر بر نابسمان‌شدن اوضاع اقتصادی در کشور موثر بود، اظهار کرد: «مدام می‌گویند که همه مشکلات به دلیل تحریم‌هاست؛ روزگاری تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل و حالا تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا. ما باید در برابر تحریم‌ها ایستادگی می‌کردیم؛ مگر از ابتدای انقلاب تحریم نشدیم؟ آیا در دوران جنگ که می‌توانست بدترین شرایط برای ما رقم بخورد، باوجود تحریم‌ها کشور اداره نشد؟ چرا نتوانستیم مشابه کالا‌های خارجی را تولید کنیم؟ مسئولان باید با تحریم‌ها مانند رخداد‌هایی مثل سیل و زلزله برخورد می‌کردند و به سرعت راه‌های ترمیم امور را پیدا می‌کردند. در زمان جنگ همه می‌گفتند صدام بسیار قدرتمند، اما مردم از خاک و آب خود دفاع و به داشته‌های داخلی خود تکیه کردند. اکنون دولت همان سیاست‌های اقتصادی آقای هاشمی را به شکلی افسارگسیخته اجرا می‌کند و خود را در برابر هیچکس پاسخگو نمی‌داند. به نظر من نه تحریم‌ها بلکه سیاست‌های اقتصادی دولت خیل عظیم بیکاران و فقرا را در جامعه ایجاد کرده است».

او درباره اینکه اکنون چه باید کرد، گفت: «ما هنوز هم می‌توانیم از تجربه دوران دفاع مقدس استفاده کنیم. باید با تمام وجود درک کنیم که تحریم ما را قوی می‌کند. ما می‌توانیم با گسترش تولیدات داخلی بر مشکلاتی که داریم، فائق شویم، اما اگر روند امور همچنان به شیوه آقای روحانی اداره شود و همه امید مسئولان به کشور‌های غربی باشد، هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد. من واقعا امیدوارم این مجلس جدید بتواند قدری دولت را کنترل کند و بر امور جاری کشور نظارت داشته باشد. من باور دارم که دولت باید محاکمه شود، مسئولینی که از خود رفع تکلیف می‌کنند باید محاکمه شوند؛ آن‌ها زمینه ورشکستگی تولید در ایران را رقم زدند و امروز به هیچکس پاسخ نمی‌دهند. از صمیم قلب امیدوارم که مجلس یازدهم مانع تصمیمات نادرست دولت شود و آقای رئیسی و همراهانش در قوه قضائیه با مختلفان و کسانی که باعث ایجاد وضع کنونی شده‌اند، برخورد قاطع کند».

رزاقی در ادامه درباره احتمال بروز اعتراضات در پی گسترش هرچه بیشتر مشکلات اقتصادی تصریح کرد: «واقعا دل آدم به رنج می‌آید وقتی شنیده می‌شود که کارگری 13 ماه است که حقوق نگرفته است. کسانی که در پی مشکلات اقتصادی در دی 96 یا آبان 98 به خیابان‌ها آمدند به دنبال براندازی حکومت نبوند، بلکه می‌گفتند دولت شرایطی عادلانه برقرار کند. البته کشور‌های متخاصمی مانند آمریکا از این اعتراضات استقبال می‌کند، زیرا تصور می‌کند که با چنین اعتراضاتی حکومت ایران تضعیف می‌شود، اما این خیال واهی مسئولان این کشور است، زیرا تردیدی نیست که سیاست‌های خصمانه آن‌ها شکست می‌خورد، اما ما هم باید بدانیم که اعتراضات اقتصادی پیامد‌های منفی زیادی دارد. چرا باید در کشور این میزان فقیر و بیکار وجود داشته باشد؟ این پرسشی این که مسئولان باید به آن پاسخ جدی بدهند. به نظر من در شرایط فعلی که هیچ امیدی به دولت نیست همه نهاد‌ها باید بیکاران و فقرا را در زمینه‌ای فعال کنند تا مستضعفان درآمدی کسب کنند».

او در پایان درخصوص اینکه آیا همچنان می‌توان امیدوار بود که دولت گشایشی در امور اقتصادی ایجاد کند گفت: «هرگز با وجود آقای روحانی هیچ گشایشی در حوزه اقتصادی ایجاد نمی‌شود و تا زمانی که او رئیس‌جمهور است، مشکلات همچنان پابرجاست. من واقعا نمی‌دانم که چرا از تولید حمایت نمی‌شود و تصور می‌کنم که دولت تعمدا می‌خواهد تولید زمین بخورد وگرنه هر انسانی یک بار مسیر اشتباهی را برود، دیگر از آن مسیر عبور نمی‌کند؛ درصورتی که دولت چندین سال مسیر اشتباهی را در پیش گرفته است و قصد تغییر مسیر را هم ندارد».

منبع: نامه نیوز