تکرار مکررات بدون حکم و تصمیم‌گیری

اعتمادآنلاین| محمدعلی خطیبی، در روزنامه تعادل نوشت: مواردی که در نامه نمایندگان مجلس به سران قوا در خصوص منع استمرار وزارت زنگنه به آن اشاره شده، مطالبی است که بارها گفته شده است، اما در حال حاضر این سوال جدی مطرح است که چرا نمایندگان مجلس از حق قانونی خود استفاده نمی‌کنند و به نوشتن نامه به سران قوا اقدام کرده‌اند. بالاخره نمایندگان این حق را دارند که به هر وزیری رای عدم اعتماد بدهند. البته تنها دلیلی که ممکن است مطرح شود این است که ممکن است نمایندگان منع شده باشند از اینکه در این ایام باقی‌مانده از ریاست‌جمهوری دولت دوازدهم، بخواهند وزیری را استیضاح کنند و به آنها تاکید و توصیه شده که این ایام باقی‌مانده وزیری استیضاح نشود.

اما به هر حال حق قانونی نمایندگان است که بخواهند هر یک از وزرا که مایل نیستند را استیضاح کنند و باید دید نمایندگان مجلس با نامه نوشتن به سران سه قوه، انتظار داشتند که آنها چه کار کنند. باید توجه داشت که هر قوه حقوقی دارد و حوزه اختیاراتی هم دارد و می‌تواند از این اختیارات استفاده کند. مجلس حق نظارت و تحقیق و تفحص و حق استیضاح و رای عدم اعتماد دارد، اینکه نامه‌نگاری مجلس و ارجاع نظرات به سران قوا که بیشتر جنبه هماهنگی مسائل را دارند، موضوع جالب توجهی است. هیچ‌کس انتظار ندارد که سران سه قوا کسی را عزل کند و تاکنون همچنین اتفاقی نیفتاده است. اگر این موضوع مطرح شود که سران سه قوا از رویدادها اطلاع ندارند هم صحیح نیست، رییس مجلس که ریاست مجلس را بر عهده دارد و باید از هرآنچه در جریان مجلس می‌گذرد اطلاع داشته باشد، رییس دولت هم که با وزیر خود کار می‌کند و قوه قضاییه هم در این مدت نشان داده که اشراف خوبی روی مسائل دارد. بنابراین به نظر می‌رسد خیلی روشن نیست چرا این نامه‌نگاری صورت گرفته که نه انتظار تصمیمی از سران قوا در این ارتباط داریم و نه اینکه چنین شائبه‌ای وجود دارد که این سران از جریانات اطلاعی ندارند و می‌خواهند مطلعشان کنند.

مجلس می‌تواند با استیضاح از حق خودش استفاده کند و در آن شرایط، وزیر هم از حق خودش استفاده می‌کند و نقاطی که مد نظرش دارد را توضیح می‌دهد و تصریح می‌کند و طبق روال موجود، موافقان و مخالفان هم نظر خود را اعلام می‌کنند و رای‌گیری می‌شود و نهایتا اگر رای مجلس به عدم اعتماد باشد، وزیر برکنار می‌شود و اگر رای اعتماد بگیرد هم به کار خودش ادامه می‌دهد. قانون و روال قانونی روشن است و نیازی به این نامه‌نگاری نبوده است. اما درباره مفادی که در نامه آمده باید گفت که اینها مطالبی است که سالیان سال است که مطرح می‌شود. مثلا قضیه کرسنت موضوع تازه‌ای نیست اما متاسفانه در این سال‌ها بدون جوا مانده است.بعضی از مسائل هم بسیار واضح و روشن است. داستان کارت سوخت را همه می‌دانند و موضوع مبهمی نیست. همه می‌دانند که کارت سوخت مدتی بلااثر شد و دوباره مورد استفاده قرار گرفت و در این مدت حجم عظیمی از فرآورده‌های نفتی خصوصا بنزین بی‌دلیل مصرف شد و آلودگی هوا را تشدید کرد و قاچاق این فرآورده‌ها هم بیداد کرد و مقدار زیادی قاچاق شد. سال‌های سال است که درباره این موارد بحث می‌شود اما متاسفانه هیچگونه اقدامی صورت نمی‌گیرد. بالاخره باید جایی باشد که این موارد گفته شود و طرف مقابل دفاع کند و نهایتا درباره آن تصمیم‌گیری شود، اما تکرار این موارد خیلی جالب نیست.

مردم فکر می‌کنند سال‌هاست که این موارد را می‌شوند و اما جایی نیست که به اینها رسیدگی شود. بنابراین یا باید رفع اتهام شود یا اعلام شود که این انتقادات وارد است و درباره آن تصمیم‌گیری شود و نه اینکه این موارد در طول سال‌ها تکرار شود بدون اینکه ترتیب اثری داده شود، زیرا این موضوع در مردم هم ابهام و بدبینی ایجاد می‌کند. بهتر است که هرچه زودتر مرجعی به این موارد رسیدگی کند و شاید هم بهترین مرجع رسیدگی به این موارد مجلس باشد برای اینکه معلوم شود اگر برای هر کدام از این مطالب پاسخ قانع‌کننده‌ای وجود دارد، اعلام کنند اتهامات وارد نیست و در مواردی که پاسخ قانع‌کننده‌ای وجود ندارد، بگویند این ایرادات وارد است و این مشکلات ایجاد شده و کشور خسارات زیادی دیده است. بالاخره باید تصمیم‌گیری شود و تکرار مکررات بدون اینکه به آنها رسیدگی شود و حکمی داده شود، جالب نیست و اثر مثبتی روی مردم نمی‌گذارد. مردم هم منتظر تعیین تکلیف هستند، اینکه بدانند اگر این مطالب تهمت نارواست مرجعی بیاید و اعلام کند و اگر اتهامات وارد است و کسی خطا و اهمال و کوتاهی کرده و خسارت زده، باید تاوان دهد و عواقب و مسوولیتش را بپذیرد. از طرفی اینها همه مطالب اقتصادی است و کاملا می‌توان به آنها رسیدگی کرد.

بحث اصلا نباید سیاسی شود، بلکه صرفا باید منصفانه به این موضوعات رسیدگی شود. شاید یکی از دلایلی که این موارد تاکنون انباشته شده و به آنها رسیدگی نشده، همین نگرش سیاسی است. چه اینکه عده‌ای به‌صورت سیاسی به یکی حمله کنند یا عده‌ای بخواهند به دلایل وابستگی‌های سیاسی دفاع کنند، باعث می‌شود این مطالب انباشت شود. ما در این مدت با عبارت سیاسی کردن، مسائل را انباشت کردیم، در حالی که این موارد باید صرفا با دید کارشناسی و منصفانه رسیدگی شود و به هیچ‌وجه جنبه سیاسی به آن داده نشود.

منبع: روزنامه تعادل