آیا گوایدو برگ برنده آمریکاست؟

اعتمادآنلاین| مینا جزایری- «پاتریک جی بوکانان» مشاور ارشد سابق نیکسون، فورد و ریگان و تحلیلگر سیاسی در آمریکا در مقاله‌ای با اشاره به وضعیت پیش‌ آمده در ونزوئلا به بررسی احتمالاتی می‌پردازد که کشور ونزوئلا در آینده‌ای نزدیک با آنها دست‌ به گریبان خواهد شد.

به گزارش اعتمادآنلاین در این مقاله چنین آمده است: «مزد سربازها را بدهید؛ بقیه‌ مسائل مهم نیست»

این پندی بود که سپتیموس سوروس امپراتور روم در 211 بعد از میلاد در بستر مرگ به پسران خود گفت.

نیکلاس مادورو امروز باید این بینش امپراتور روم را پیش روی خود قرار دهد.

به این دلیل که بقای سیاسی این راننده اتوبوس سابق و رئیس اتحادیه اکنون به این بسته است که آیا نیروهای مسلح ونزوئلا ایستادن در کنار او را برمی‌گزینند یا او را رها کرده و از رهبر مجلس شورای ملی، خوان گوایدو حمایت می‌کنند.

چهارشنبه، گوایدو اعلام کرد انتخاب مادورو در ماه مِی گذشته برای دومین دوره شش ساله ساختگی است و خودش را به عنوان رئیس‌جمهور موقت منصوب کرد.

پنج‌شنبه، وزیر دفاع و فرمانده کل ارتش ژنرال ولادیمیر پادرینو لوپز به همراه افسر ارشدش، گوایدو سی‌وپنج ساله را به عنوان دست‌نشانده آمریکا معزول کردند و با مادورو پیمان وفاداری بستند.

جمعه، مایک پومپئو وزیر امور خارجه به شورای امنیت سازمان ملل گفت: « اکنون زمان آن فرا رسیده است که همه ملتهای دیگر یک طرف را انتخاب کنند. ... یا شما در کنار نیروهای آزادی‌خواه می‌ایستید ، یا با مادورو و آشوبی که ایجاد کرده است همراه هستید.»

با این حال، تا انتهای همان روز جهان تصمیم خود را گرفته بود.

روسیه و چین در کنار مادور ایستادند، درست همانند متحد ناتو ترکیه که رئیس‌جمهور این کشور اردوغان در یک تماس تلفنی حمایت خودش را از مادورو اعلام کرد. مکزیک، نیکاراگوئه، کوبا و بولیوی نیز از مادورو حمایت کردند.

حامیان گوایدو شامل کشورهای همسایه ونزوئلا همانند اکوادور، برزیل، پرو، پاراگوئه، آرژانتین، کاستاریکا، کلمبیا، ایالات متحده و کانادا و سازمان کشورهای آمریکایی هستند.

بریتانیا، فرانسه، آلمان و اسپانیا ضرب‌الاجلی دیپلماتیک برای مادورو تعیین کردند: یا ظرف 8 روز برگزاری انتخابات جدید را می‌پذیرید و یا ما از گوایدو 35 ساله که تا همین امسال شخصی ناشناخته بود، حمایت می‌کنیم.

رئیس‌جمهور دونالد ترامپ گفت، همه گزینه‌های روی میز است. اما روسیه اقدام گوایدو را نوعی «شبه‌کودتا» نامید و هشدار داد که مداخله «پیامدهای فاجعه‌آمیزی» به دنبال خواهد داشت. ولادیمیر پوتین همچنین حمایت خود را از مادورو طی تماسی تلفنی بیان کرد.

سهم همه طرفها در این جریان بزرگ است. پیمانکارهای روسی در ونزوئلا حضور دارند و به رژیم میلیاردها دلار وام داده‌اند. در یک نمایش اتحاد، پوتین به تازگی دو فروند بمب‌افکن استراتژیک بر فراز ونزوئلا به پرواز درآورده است.

چین دهها میلیارد به ونزوئلا وام داده است و کاراکاس در ازای آن به پکن نفت می‌دهد.

کوبا افسران ارتش و اطلاعات خود را به منظور حفظ امنیت داخلی به این کشور اعزام کرده است. هوگو چاوز در فیدل کاسترو شخصیتی پدرگونه دیده است و ونزوئلا جدید خود را بر طبق الگوی کاسترو کوبا مدلسازی کرده است- با نتایج مشابه.

ونزوئلا جایی است که صدها هزار نفر در انقلاب کاسترو در دهه 1960 به آنجا گریختند، در حالی که اکنون سه میلیون ونزوئلایی به اکوادور، برزیل، کلمبیا و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی و ایالات متحده گریخته‌اند.

اقتصاد در ونزوئلا به سختی در جریان است. اگرچه ونزوئلا بزرگترین ذخایر نفتی بر روی کره زمین را داراست، تولیدش بخش کوچکی از آن‌چه در گذشته بوده است را شامل می‌شود. باند بازی و فساد همه‌گیر است. تورم پول رایج را بی‌ارزش کرده است. این کشور دچار فقر، سوءتغذیه و کمبود همه ملزومات زندگی مدرن شده است.

با این‌حال هنوز سوال اساسی باقی است: ارتش چه خواهد کرد؟ و اگر نیروهای مسلح در کنار مادورو بایستند، و مادورو از رفتن اجتناب کند، آمریکایی‌ها برای بیرون راندن او چه کاری انجام خواهند داد؟

حمله؟ این آغاز مصیبت خواهد بود. ونزوئلا، پاناما، هائیتی یا گراندا نیست. با مساحتی بیشتر از تگزاس، جمعیت این کشور بیش از 30 میلیون نفر است و نیروهای ایالات متحده نیز هم اکنون در سراسر دنیا مشغول هستند.

محاصره و تحریم رنج مردم ونزوئلا را بسیار پیش از آن‌که بتوانند رژیم را به پایین بکشند تشدید و تعمیق خواهد کرد. آیا متحدان آمریکا از محاصره حمایت خواهند کرد؟ و اگر سالها رنج مردم ونزوئلا تسلط مادورو بر قدرت را تضعیف نکرده است، چه چیز موجب می‌شود که باور کنیم وارد آوردن رنج بیشتر بر مردم چنین تاثیری بر او خواهد گذاشت؟

به مادورو و ارتشش پیشنهاد شده است که اگر به طور صلح‌آمیز کنار بروند مورد عفو عمومی قرار خواهند گرفت. اما سرنوشت مادورو چه خواهد شد اگر او فرار کند؟

اگر او تحت تهدید ایالات متحده از قدرت کناره‌گیری کند، کاراو به پایان می‌رسد به عنوان شخصی ترسو بی‌آبرو خواهد شد. آیا ترجیح نمی‌دهد که به مبارزه کردن پایان دهد؟

و اگر رهبرِ ارتش مادورو را رها کند، افسران جاه‌طلب جوانتری هستند که به قطع در مبارزه برای حفظ رژیم، آینده پرمنفعتی می‌بینند.

آیا آمریکا در حال به راه انداختن جنگ داخلی در ونزوئلا است؟ اگر درگیری در کاراکاس آغاز شود آمریکا چه می‌کند؟

آیا کسی به رخ دادن این اتفاق فکر کرده است؟

مادورو دیکتاتوری بی‌رحم و نالایق است که ایدئولوژی او به نابودی یک ملت منجر شده است. اما اگر مادورو بتواند روایت را از رویارویی میان یک مستبد و مردم آزاردیده‌اش به روایت مدافع تحت فشار ونزوئلا که توسط امپریالیستهای یانکی و خائنین داخلی مورد هجوم قرار گرفته است، تغییر دهد، او می‌تواند میان توده‌های آمریکای لاتین جایگاهی کسب کند.

و از همه نشانه‌ها چنین برمی‌آید که مادورو قصد مقابله با ایالات متحده و صف‌آرایی رادیکال‌ها و ضدآمریکایی‌ها در نیم‌کره و جهان سوم را دارد.

ادعای قانونی گوایدو مبنی بر ریاست‌جمهوری ونزوئلا طرحی است که در همدستی با واشنگتن، و در آمریکا تدارک دیده شده است، به این صورت که وزیر امور خارجه پومپئو، جان بولتون و سن مارکو روبیو کار را آغاز و رئیس‌جمهور ترامپ آن را به اتمام می‌رساند. این نقشه A است.

اما اگر نقشه A با موفقیت همراه نشود، و مادورو، در حالی که آمریکا اعتبار زیادی را در این راه گذاشته است، درخواست ما برای دست کشیدن از قدرت را رد کند، آنگاه چه باید بکنیم؟ نقشه B چه خواهد بود؟

باراک اوباما روزی گفت «اسد باید برود!». باری اسد هنوز بر سر کار است و اوباما رفته است.

آیا سخن مشابهی در مورد مادورو هم گفته خواهد شد؟