کد خبر: 358440
|
۱۳۹۸/۰۸/۱۷ ۱۳:۱۰:۰۰
| |

تحلیل «لوموند» از روابط ایران و اسرائیل:

اسرائیل از تنها شدن در برابر ایران می‌ترسد

روزنامه فرانسوی «لوموند» شنبه 2 نوامبر 2019 با درج یادداشتی تحلیلی از لوئیس ایمبرت، دبیر بخش بین‌الملل این روزنامه تحت عنوان «اسرائیل از تنها شدن در برابر ایران می‌ترسد» به بررسی آخرین تحولات خاورمیانه با محوریت ایران و اسرائیل پرداخت که ترجمه کامل آن را می‌خوانید.

اسرائیل از تنها شدن در برابر ایران می‌ترسد
کد خبر: 358440
|
۱۳۹۸/۰۸/۱۷ ۱۳:۱۰:۰۰

اعتمادآنلاین| سراج میردامادی- یکشنبه 27 اکتبر 2019 بنیامین نتانیاهو پیام تبریکی برای دوستش دونالد ترامپ بمناسبت شکار شب گذشته ابوبکر البغدادی رهبر سازمان حکومت اسلامی(داعش) توسط نیروی مخصوص آمریکا ارسال کرد.


در آن پیام نخست وزیر اسرائیل قصد داشت از اینکه ترامپ فریاد پیروزی زودهنگام سر بدهد منصرفش کند. نتانیاهو در آن پیام نوشته بود که: " مرحله مهمی بود اما تنها بخشی از یک مبارزه درازمدت است " و تلاش کرد رییس جمهور آمریکا را به تداوم آن مبارزه علیه آنچه او سازمانها و دولتهای تروریستی می نامد ترغیب کند.


در بکار گیری تعبیر "دولت‌های تروریستی" ، بی شک نتانیاهو فقط یک دولت را مد نظر قرار می دهد و آن ایران رقیب منطقه ای اسرائیل است. نتانیاهو در ادامه اخطار می دهد که نباید مرگ رهبر جهادیست ها ترامپ را تشویق کند تا نیروهای خودش را از سوریه خارج نماید آنچنانکه ترامپ در 6 اکتبر اعلام کرده بود. از نظر اسرائیل این شکل از بیرون کشیدن نیروهای امریکایی یک چراغ سبز به ایران برای گسترش نفوذش در کشورهای همسایه اش است.

1


بیش از یکسال قبل دولت آمریکا تایید کرده بود نظامیانش که برای جنگ با داعش به سوریه اعزام شده بودند همچنین برای مخالفت با حضور ایرانیان هم هستند. این یک موضع در به شکست واداشتن محور نفوذ تهران بود که تلاش می کرد در عراق و سوریه و لبنان و تا مرزهای اسرائیل گسترش یابد.


در پایان جنگ داخلی که از 2011 شروع شده بود حمایت آمریکا از نیروهای کرد سوریه که نقش اصلی در جنگ با داعش را بازی می کردند ، مانع از تسلط کامل رژیم دمشق بر تمامی سرزمینش می شد. از سوی دیگر این حضور نیروهای آمریکایی بویژه در سطح عبور و مرور جاده ای مزاحم تردد و جابجایی محصولات تجاری و مهمات نظامی فرستاده شده از سوی ایران و متحدانش که اسرائیل از نزدیک ایشانرا تحت نظارت داشت بودند.


این هدف البته بطور کامل رها نشد . از 21 اکتبر ترامپ تایید کرد که نظامیان آمریکایی که در شرق سوریه باقی ماندند بر جاده هایی که تهران قصد استفاده از آنها را دارد نظارت خواهند کرد. این جاده ها شامل جاده های مرزی اردن بر اساس درخواست اردن و اسرائیل و همچنین جاده های مرزی عراق در دره فرات جایی که ترامپ امیدوار بود کردها در برقراری امنیت نفت سهیم باشند است. واشنگتن نمی خواست که خیلی سریع این مناطق بدست نیروهای ایرانی و یا متحدین ایران بیافتد اما یک ملاحظه تلخ برای اسرائیل باقی ماند: با بیرون کشیدن نیروهای آمریکا و رها کردن کردها در پی حمله ترکیه نشان داد که آمریکا به دنبال کاهش تعهدات نظامی اش در خاور نزدیک است. این یک اخطار جدی برای دولت اسرائیل بود که روی قولهای ترامپ برای سد بستن جلوی قدرت ایرانی ها در منطقه با یک قدرت بی سابقه حساب کرده بود.

2


از می 2018 نتانیاهو در تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از توافق بین المللی در پرونده هسته ای ایران مشارکت کرد تا تحریم های اقتصادی زیادی که در تاریخ سابقه نداشت به تهران تحمیل شود. اما واشنگتن نمی تواند ایران را مجبور کند تا از بلند پروازی منطقه ای اش ، توانایی هسته ای و برنامه موشکی اش دست بردارد زیرا ایران هم خوب می داند اگر چشم پوشی کند تهدید بکارگیری زور علیه ایران افزایش می یابد و این همان اخطاری است که کارشناسان اسرائیلی داده بودند.


این عدم انسجام سیاستهای آمریکا عملا ایران را به سوی افزایش تنش در منطقه سوق می دهد. از بهار گذشته ایران متهم به برنامه ریزی و اجرای حملات هدفمند بر علیه پهپاد آمریکا و بویژه برای تخریب و موشکباران مراکز نفتی است. ایران همچنین بازار هیدروکربن‌ها را نیز به تنش کشاند که واشنگتن تلاش کرد مانع شود. تانکرهای نفتکش در خلیج فارس در ماه می و مراکز نفتی سعودی در ماه سپتامبر هدف حملات خرابکاری قرار گرفتند.

برای نتانیاهو سرزنش ترامپ دشوار است


واشنگتن از بکار گیری زور جهت پاسخ دندان شکن امتناع کرد و عربستان سعودی مثل امارات متحده عربی در صف اول در برابر تهران لفاظی های ضد ایرانی خودشانرا کاهش کردند. در ماه ژوئیه تزاچی هانقبی وزیر همکاری های منطقه ای دولت اسرائیل با اشاره به فضای حاکم گفت: " اسرائیل بصورت دائمی " تنها کشوری در دنیا است که ایرانیان را می کشد " .


طی سالهای اخیر دولت اسرائیل صدها حملات علیه نظامیان ایران و محموله های تسلیحاتی ایران در سوریه را برنامه ریزی و اجرا کرده است. حتی در تابستان گذشته این حملات به عراق و بیروت در لبنان هم کشیده شدند جاییکه تهران متهم است فن آوری و مهارت ساخت موشکهای نقطه زن را به لبنان صادر کرده است.


در اواخر ماه اکتبر فرمانده نظامی اسرائیلی اویو کوشاوی گفت: "از این پس ارتش اسرائیل خود را بر روی ضدحمله های احتمالی بر ضد مراکز نظامی و اردوگاههای طرفداران ایران متمرکز می کند". او افزود: "اولین حمله موشکی حزب الله لبنان به مرزهای اسرائیل در ماه سپتامبر خوشبختانه هیچ تلفات جانی دربر نداشت. هیچ یک از دو طرف جنگ نمی خواهند اما خطر یک جنگ غیرارادی جدی است".


نتانیاهو از این تهدیدات استفاده کامل می برد. او در بدست آوردن اکثریت در انتخابات مجلس 17 سپتامبر شکست خورد و نهایتا مجبور شد به مخالفانش برای تشکیل یک دولت ائتلافی که خودش ریاست آنرا بر عهده گرفت بپیوندد.


آنگاه طرح افزایش یک میلیارد یورو به بودجه نظامی سالانه ارتش را تصویب کرد تا برنامه ضد موشکی اسرائیل برای مقابله با موشکهای ایران را توان افزایی و تجهیز کند اما مخالفانش متقابلا او را مورد انتقاد قرار دادند که گذاشتن همه تخم مرغ ها در سبد ترامپ اشتباه بوده است. چطور نتانیاهو می تواند عقب نشینی ترامپ را توجیه کند بعد از اینکه او را بهترین دوست اسرائیل که هرگز داشته دانسته بود؟ چطور می‌تواند انزواگرایی ترامپ را سرزنش کند بعد از اینکه او را تشویق کرده بود که مشکلات اسرائیل در خاورنزدیک و بویژه با پادشاهی‌های عرب خلیج(فارس) را کاهش بدهد؟


در جستجوی یک پیروزی تبلیغاتی، دونالد ترامپ از این پس امیدوار است یک گفتگویی با تهران باز کند، گفتگویی که فرانسه آنرا حمایت و تشویق می کند اما برای اسرائیل عذاب بزرگی است.


در حالیکه سومین انتخابات پارلمانی اسرائیل در کمتر از یک سال آینده برپا خواهد شد آشکار خواهد ساخت که آیا نتانیاهو در رقابت انتخاباتی باز هم جرأت خواهد کرد که نمای بیرونی حزبش لیکود را از تصاویر بزرگ ترامپ بپوشاند آن چنانکه در انتخابات سپتامبر پوشاند؟

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها