مالتوسیانیسم چیست؟

اعتمادآنلاین| مینا جزایری- مکتب مخالفان افزایش جمعیت را مالتوسیانیسم (Malthusianism) می‌نامند.

مالتوسیانیسم از نام یک کشیش انگلیسی به نام مالتوس گرفته شده که در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم می‌زیست.

اساس نظریه مالتوس بر این اصل استوار است که شماره نفوس انسانی نسبت به وسایل معیشت سریع‌تر افزایش می‌یابد.

نفوس آدمی به ترتیب تصاعد هندسی (1، 2، 4، 8، 16، 32، 94،...) زیاد می‌شوند، در حالی که وسایل معیشت به صورت تصاعد عددی (1، 2، 3، 4، 5، 6،...) است.

مالتوس چنین نتیجه می‌گیرد که نسبت جمعیت به مواد غذایی بعد از گذشت 2 قرن به 256 در برابر 9 بالغ می‌شود.

مالتوس معتقد است چنانچه به طور طبیعی از افزایش جمعیت جلوگیری نشود، آن وقت بر اثر عواملی چون قحطی، جنگ و بیماری از جمعیت کاسته خواهد شد.

مالتوس به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت، تحدید ارادی زادوولدها را با روش‌های اخلاقی از قبیل ازدواج دیررس و پرهیزگاری جنسی تا قبل از ازدواج به ویژه برای فقرا پیشنهاد می‌دهد.

تحدید موالید به هر طریقی که امکان داشته باشد، در عصر ما به نومالتوسی یا نئومالتوسیانیسم معروف شده است.

بنیان‌گذار این مکتب یکی از شاگردان مالتوس به نام فرانسیس پلاس (1771-1845) است.

او با انتشار کتابی در سال 1822 ضمن توضیح و تفسیر نظرات استاد خود موجبات رواج نظرات مربوط به کنترل زادوولد در انگلستان آن‌ روز را فراهم ساخت.

به طور کلی کشورهای پروتستان‌نشین اروپایی بین 2 جنگ جهانی از تحدید موالید و روش‌های جلوگیری از بارداری استقبال کردند.

این در حالی بود که کشورهای کاتولیک‌نشین موافقت چندانی با این روش‌ها نداشتند.