چرا سند همکاری ایران و چین، اسرائیل را نگران کرده است؟

اعتمادآنلاین| علی حیدر در الاخبار نوشت: سند همکاری استراتژیک بین چین و ایران، دولت عبری را در حالت اماده باش قرار داد، چرا که این اتفاق را تهدیدی موجودیتی برای خود می داند، زیرا توافق با چین، تا حد زیادی فشار اقتصادی بر تهران را کاهش داده و باعث می شود ایران در هر گونه مذاکره ای در آینده، امتیازهای زیادی داشته باشد.

به گزارش انتخاب، از این رو، اسرائیلی ها در تلاشند این سند را مورد بررسی دقیقی قرار داده و در این باره با ایالات متحده و به موازات آن، با چین، گفتگویی داشته باشند.

در ادامه این مطلب آمده است: امضای سند همکاری ایران و چین، چراغ قرمزی را در اندیشکده ها و در بین کارشناسان اسرائیلی روشن کرده و آن را متغیر مهمی می دانند که پیامدهای زیادی برای اوضاع منطقه و بویژه امنیت رژیم صهیونیستی خواهد داشت.

اسرائیل همچنان استقامت اقتصادی ایران و گذشتن آن از فشارهای حداکثری را چالش استراتژیکی می داند که باید مورد بررسی قرار گیرد.

توافق بین پکن و تهران، نشانه مهمی برای شکست سیاست آمریکایی اسرائیلی در قبال ایران است، چه در دوره اوباما و چه در دوره دونالد ترامپ، نه اولی موفق شد تحولاتی در داخل ایران ایجاد کند و نه دومی به نتایج مورد نظر خود از فشار حداکثری دست یافت.

همچنین توافق مذکور تاکید می کند که ایران فراتر از سناریوهایی است که اسرائیل سعی در ترویج ان دارد، چه در سطح تحریمهای آمریکایی و چه در سطح انزوای بین المللی. آنچه بین پکن و تهران اتفاق افتاد، در وقت و مضمون خود، یک سیلی به تلاشهای بایدن برای امتیاز گیری هسته ای، موشکی و منطقه ای از جمهوری اسلامی است.

چیزی که قبل و بعد از سند همکاری ایران و چین بر اهمیت شکست محاسبات در مورد تحریمها می افزاید، آن است که گزینه اصلی که تل آویو و واشنگتن روی آن حساب کرده و به دنبال دوری از اقدام نظامی در مقابله با برنامه های هسته ای ایران بودند را باطل می کند.

در بعد بین المللی، توافق ایران و چین همچنین چالشی برای دولت آمریکاست، چرا که باعث تقویت جمهوری اسلامی می شود که پایگاه اصلی علیه ایالات متحده است و تل آویو می داند که شدت گرفتن درگیری چین- آمریکا و روسیه- آمریکا، حاشیه مانور گسترده تری به تهران می دهد تا از این تناقض به نفع تقویت جایگاه خود و هم پیمانانشان در توازن ها ومعادلات منطقه ای استفاده کنند.

در سایه این معادله، یک ترکیب چهار جانبه بسیار پیچیده شکل می گیرد: اسرائیل، هم پیمان استراتژیک خاص ایالات متحده که شریک اقتصادی چین محسوب می شود، چینی که همزمان دشمن استراتژیک ایالات متحده بوده و چالشی برای آن در سطح جهانی است و از طرفیی به عنوان شریک اقتصادی اسرائیل، وارد توافق همکاری با ایران شده است که تهدید استراتژیک مهمی برای امنیت ملی اسرائیل و تهدیدی اساسی برای موجودیت ان است.

در این شرایط، تل آویو نمی تواند نگرانی های خود را از نتایج اجرایی شدن سند همکاری ایران-چین مخفی کند، چرا که این مساله به معنای از بین رفتن گزینه تسلیم ایران تحت فشارهای اقتصادی و امتیاز گرفتن از آن در مذاکرات است، که همین مساله باعث تقویت جایگاه استراتژیک ایران و هم پیمانان آن در منطقه می شود.

نگرانی های دستگاههای اسرائیلی زمانی افزایش می یابد که استقامت ایران در برابر فشارهای شدید آمریکا را مشاهده می کنند، که پس از اجرای طرحهای اقتصادی، تکنولوژیک و نظامی با چین، تاثیر آن بر تمام منطقه منعکس می شود.

بر این اساس، هشدار دان شیفتان، پژوهشگر مسائل امنیت ملی مبنی بر وجودی دانستن تهدید همکاری ایران و چین برای اسرائیل، معنا می یابد. شیفتان، مانند دیگر کارشناسان رژیم صهیونیستی معتقد است تاثیرات این همکاری، در طولانی مدت مشخص می شود.

این امر منحصر به توافق مذکور نیست، بلکه شامل تمام عواملی می شود که در نهایت به تقویت قدرت اقتصادی، نظامی و تکنولوژیک ایران می انجامد و به نوبه خود بر موقعیت استراتژیک اسرائیل و معادلات منطقه ای تاثیر گذاشته و منجر به تقویت توانایی های محور مقاومت می شود.

در مقابل، اسرائیل روی مدتی حساب کرده است که عملی شدن سند همکاری ایران و چین، تا حد زیادی به روابط آمریکا-چین مربوط است، بخصوص که امضای آن در لحظه ای صورت گرفته که پکن و واشنگتن در اوج درگیریها هستند. به این معنا، انتخاب زمان از سوی چین، هدفمند بوده و درمورد ایران، همکاری با چین، ترجمه ای برای گزینه استراتژیک تهران در تحکیم روابط با شرق در مقابل غربی محسوب می شود که به دنبال امتیاز گیری از ایران است.

اندیشکده پژوهشهای امنیت ملی در تل آویو، اقداماتی را هم از زبان اساف اوریون رئیس اداره برنامه ریزی استراتژیک در ارتش اسرائیل توصیه کرده. در بین این توصیه ها ضرورت حفظ پیگیری اطلاعاتی حساب شده در مورد روابط چین-ایران هم دیده می شود.

همزمان، اوریون توصیه کرده که اسرائیل در سطحی عالی با چین مذاکره کرده و تگرانی خود از تهدیدی که از جانب ایران وجود دارد را مطرح کند و کانالهای منطقه ای و بین المللی برای کاهش تهدیدات تهران و دور کردن آن از تولید سلاح هسته‌ای ایجاد شود.

با توجه به محدودیت نقش و تاثیری که تل آویو در این زمینه می تواند داشته باشد، اوریون سیاستگذاران در تل آویو را به تلاش برای گفتگوی استراتژیک با واشنگتن در خصوص ایران و چین دعوت کرده و پیشنهاد ایجاد طرحی را داده است که براساس آن، خطرات مربوط به روابط با چین مورد بررسی قرار گرفته و موازنه ای بین ابعاد استراتژیک و امنیتی در سیاست چین ایجاد شود.

به این ترتیب، اسرائیل در در دو راهی بسیار پیچیده ای قرار می گیرد، چرا که نه می تواند از خطوط قرمز آمریکا در رابطه با چین عبور کند و نه قادر است در دشمنی با چین کنار ایالات متحده قرار گیرد، چرا که می داند این گزینه بهای سنگینی برای اقتصاد و امنیت ملی اسرائیل از دروازه ایران و هم پیمانانش دارد.

همانطور که صهیونیستها نمی توانند خطراتی که سند همکاری ایران-چین برایشان دارد را نادیده بگیرند. به طور کلی، نگرانی اسرائیل از این توافق، بار دیگر ضعف استراتژیک دشمن صهیونیستی را حتی در سایه ائتلاف خاصش با ایالات متحده پدیدار می کند.