«اعتمادآنلاین» گزارش میدهد:
جنگ امارات و ترکیه به ایستگاه تونس رسید
اینکه چرا قیس سعیدی که خود پیشینه اسلامگرایی دارد راهی کاخ ریاستجمهوری تونس شده است و چرا در برهه کنونی اسلامگرایان را دور زده و به نوعی قدرت را به قبضه درآورده تفسیرها و تحلیلهای مختلفی را موجب میشود؛ اما نکته قابل توجه در حوادث بامداد دوشنبه در این کشور پدیدار شدن 2 رقیب منطقهای یعنی امارات متحده عربی و ترکیه است که چند سالی است درگیر مقابله با یکدیگرند.
اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- قیس سعید رئیسجمهور تونس در اقدامی که مخالفانش آن را کودتا نامیدند نخستوزیر را برکنار کرد و پارلمان این کشور را نیز به حالت تعلیق درآورد.
اینکه چرا قیس سعیدی که خود پیشینه اسلامگرایی دارد راهی کاخ ریاستجمهوری تونس شده است و چرا در برهه کنونی اسلامگرایان را دور زده و به نوعی قدرت را به قبضه درآورده تفسیرها و تحلیلهای مختلفی را موجب میشود؛ اما نکته قابل توجه در حوادث بامداد دوشنبه در این کشور پدیدار شدن 2 رقیب منطقهای یعنی امارات متحده عربی و ترکیه است که چند سالی است درگیر مقابله با یکدیگرند.
ابوظبی و آنکارا که روزگاری رویکرد همسویی برای سرنگونی بشار اسد را دنبال میکردند، اختلافاتشان بر سر دامنه نفوذ به تدریج گسترش یافت تا اینکه اخیراً در لیبی نقطه اوج خود رسید و تا تقابل نظامی هم پیش رفت.
محمد بن زاید که پیش از این تجربه موفقیتآمیزی در سرنگونی اخوانالمسلمین در مصر داشت، امروز به دنبال تکرار آن تجربه یعنی سرنگون کردن اسلامگرایان نزدیک به اخوانالمسلمین در تونس است.
به اعتقاد کارشناسان، آنچه در تونس رخ داده کودتایی نظامی به رهبری رئیسجمهور تونس با حمایت امارات متحده عربی علیه نخستوزیر و پارلمان این کشور است که اسلامگرایان بر آن حکومت میکنند، حال آنکه هم نخستوزیر و هم پارلمان به دلیل وابستگی به جنبش النهضه در بلوک ترکیه قرار میگیرند.
این مساله زمانی اهمیت بیشتری پیدا میکند که بدانیم ترکیه بزرگترین حامی جنبش النهضه محسوب میشود یا به تعبیری بیطرفانهتر، جنبش النهضه تونس و دولت ترکیه روابط بسیار حسنه و تنگاتنگی با یکدیگر دارند.
آنچه امروز در خیابانهای تونس رقم میخورد ادامه همان جنگی است که امارات متحده عربی و ترکیه از سوریه آغاز کردند، در بخشهایی از عراق ادامهاش دادند، در مصر چه پیش از روی کار آمدن سیسی و چه بعد از آن نشانههای آشکاری از آن دیده شد، سپس درگیری را به لیبی و حتی یمن هم منتقل کردند و اکنون آن را به تونس آوردهاند.
گرچه تقریباً روشن است که خبری از پیروز قطعی در این تقابل نخواهد بود، اما به طور حتم بازنده بزرگ آن همچون صحنههای دیگر مردم تونس هستند، مردمی که اولین بار آتش قیامهای عربی را شعلهور کردند و امروز آخرین هدف میدانی تقابل قدرتهای پول و نفوذ منطقهای به شمار میروند.
دیدگاه تان را بنویسید