گاف کامالا هریس: "دموکراسی" بزرگترین تهدید امنیت ملی ماست!

مارگارت برنان در جریان مصاحبه‌ای در شبکه سی‌بی‌اس نیوز، از کامالا هریس، معاون رئیس جمهوری آمریکا درباره یک تهدید امنیت ملی که شب‌ها خواب را از چشمان او می‌گیرد و مایه نگرانی او می‌شود، سوال پرسید.

به گزارش ایسنا، هریس گفت: صادقانه بگویم که یکی از آنها دموکراسی ماست. گمان می‌کنم هیچ تردیدی در ذهن مردمی که کارشناسان سیاست خارجی هستند، باقی نمانده باشد که سال ۲۰۲۱، سال ۲۰۰۰ نیست. و ما در حال شروع دوره جدیدی هستیم که در آن تهدیدات علیه کشور ما انواع بسیاری دارد. از جمله تهدید حکومت‌های استبدادی که به زور قدرت را می‌گیرند و دارای نفوذ بیش از حد در سراسر جهان هستند.

او در ادامه این گفت‌وگو، توضیحاتی درباره این صحبت‌هایش داد و گفت لازم است که "برای انسجام دموکراسی خودمان مبارزه کنیم."

کامالا هریس در این مصاحبه تفصیلی همچنین درباره لزوم اینکه سنای آمریکا لایحه حق رای را به تصویب برساند، صحبت کرد، اما نگفت که آیا اطاله بررسی باید دور زده شود یا خیر و انتقادات متوجه او شد.  

هریس همچنین از پذیرش هرگونه مسوولیتی در بحث مرتبط با خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان در ماه اوت شانه خالی کرد و در عوض دولت ترامپ را بابت امضای توافقی با طالبان مورد انتقاد قرار داد.

معاون بایدن گفت که "کاملا" از تصمیم رئیس جمهور بایدن برای پایان دادن به جنگ ۲۰ ساله این کشور در افغانستان از طریق خروج نظامیان آمریکایی حمایت می‌کند.

هریس به سی‌بی‌اس گفت: به اعتقاد من این مساله خیلی مهم است که ما به یاد داشته باشیم که این دولت قبلی آمریکا بود که توافقی با طالبان امضا کرد و دولت کابل را به مذاکرات راه نداد و روی توافقی بحث کرد که بخشی از آن وعده می‌داد و ملزم می‌ساخت که خروج آمریکایی‌ها تا پایان مه اجرایی شود. بنابراین این مسوولیت طبق توافقی که میان ایالات متحده و طالبان بود، به ما تحمیل شد.

او گفت دولت بایدن باید از این توافقی که زیر نظر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا تایید شد، تبعیت می‌کرد یا خطر ادامه‌دار شدن طولانی‌ترین جنگ آمریکا را به جان می‌خرید. معاون رئیس جمهوری آمریکا گفت: ما تصمیم گرفتیم که اگر قرار بود این توافق را زیر پا بگذاریم، اکنون کلا ماجرای متفاوتی می‌داشتیم.

هریس ادامه داد: عمیقا معتقدم که اگر ما این توافق را می‌شکستیم، الان درباره جنگ در افغانستان و نیروهای آمریکایی در افغانستان حرف میزدیم و الان اینطور نیست. از این اتفاق پشیمان نیستم.