اکثریت زیر سایه اقلیت
تهدید شورش اقلیت تندروی جمهوریخواهان، کار رییس مجلس نمایندگان را از همیشه سختتر میکند
شکاف عمیق میان اقلیت تندرو و اکثریت میانهرو جمهوریخواه در مجلس نمایندگان باعث شد برای اولین بار از 1923 به این سو انتخاب رئیس مجلس نمایندگان در نخستین رأیگیری انجام نشود.
شهاب شهسواری - کنگره صد و هجدهم ایالاتمتحده امریکا دیشب کار خود را درحالی آغاز کرد که شکاف عمیق در میان اکثریت جمهوریخواه مجلس نمایندگان، عملکرد این حزب را در کنگره تحتالشعاع قرار داده است.
به گزارش روزنامه اعتماد، کوین مککارتی در طول روزهای گذشته به شدت در حال رایزنی میان نمایندگان جمهوریخواه مجلس نمایندگان بود تا بتواند در نخستین رایگیری برای انتخاب رییس مجلس اکثریت لازم را به دست بیاورد. درحالی که بیش از ۱۸۰ نماینده از میان ۲۲۲ نماینده جمهوریخواه مجلس نمایندگان در انتخابات داخلی فراکسیون به کوین مککارتی، رهبر پیشین اقلیت برای دراختیار گرفتن ریاست مجلس نمایندگان رای دادهاند، اما تعداد کمی از نمایندگان جناح تندروی حزب جمهوریخواه که خود را «فراکسیون آزادی» معرفی میکنند، اعلام کردهاند که به مککارتی اعتماد ندارند. تنها کافی بود ۵ نماینده جمهوریخواه به مککارتی رای ندهند تا او نتواند ۲۱۸ رای لازم برای دراختیار گرفتن ریاست مجلس نمایندگان را جمع کند.مککارتی تا بعدازظهر دوشنبه به وقت امریکا، تمام تلاش خود را به کار برد تا تکتک خواستههای مخالفان را برآورده کند تا بتواند ریاست خود را بر مجلس نمایندگان امریکا قطعی کند، اما یکی از خواستههای اصلی مخالفان، که قرار است در دوره جدید مجلس نمایندگان باب شود، مانند شمشیر داموکلسی بر گردن ریاست مککارتی با اکثریت ناچیز در مجلس است. مخالفان از او خواستهاند که هر زمان تنها ۵ نماینده از میان ۲۲۲ نماینده جمهوریخواه خواستار برکناری مککارتی از قدرت شدند، باید بار دیگر رایگیری برای انتخاب رییس مجلس انجام شود. به اعتقاد تحلیلگران این شرط سخت باعث میشود که اقلیتی بسیار ناچیز از نمایندگان تندروی جمهوریخواهان میتوانند با تهدید استیضاح، خواستههای خود را به رییس مجلس و نمایندگان دیگر تحمیل کنند. چنین وضعیتی باعث میشود که اکثریت جمهوریخواهان همواره نگرانی شورش اقلیت ناچیز افراطی باشند.تا لحظه تنظیم این گزارش، هنوز رایگیری انتخاب رییس مجلس نمایندگان امریکا برگزار نشده است، اما پیشبینی میشود که مککارتی، علیرغم پذیرش اکثریت خواستههای مخالفانش و انتشار آییننامه داخلی مجلس نمایندگان، مطابق میل اقلیت افراطی، نتواند در دور نخست رایگیری آرای کافی برای ریاست مجلس را به دست بیاورد. در صورت شکست کوین مککارتی در نخستین دور رایگیری، این نخستینبار در یک قرن گذشته (از ۱۹۲۳ تاکنون) است که نامزد ریاست نمیتواند در نخستین رایگیری به عنوان رییس مجلس برگزیده شود. رایگیری برای انتخاب رییس مجلس نمایندگان تا زمان انتخاب رییس مجلس، به صورت مستمر تکرار میشود، چراکه این رایگیری نخستین مسوولیت مجلس نمایندگان است و تا پیش از انتخاب رییس مجلس نمایندگان امریکا نمیتواند اقدام دیگری انجام دهد.
مخالفان از مککارتی چه چیزهایی خواستند؟
جمهوریخواهان تندرو برای رای به مککارتی از او خواستهاند تا برخی ساز و کارهای داخلی مجلس نمایندگان را تغییر دهد. برخی از این ساز و کارها ازجمله قواعدی است که در دوره همهگیری کرونا توسط دموکراتها بر مجلس نمایندگان حاکم شده بود و برخی دیگر درخواستهای جدیدی است که با هدف اخلال در عملکرد دولت بایدن مطرح شدهاند. یکشنبه شب، کوین مککارتی، بستهای از اقدامات را اعلام کرد که در صورت رسیدن به ریاست مجلس اعمال خواهد کرد. از جمله این تغییرات اجازه دادن به نمایندگان برای استفاده از طرحهای توزیع هزینهکرد بودجه برای قطع بودجه برخی برنامهها و پروژهها، اخراج مقامهای دولت فدرال یا کاهش دستمزد آنها است. از دیگر تغییرات مدنظر تندروهای جمهوریخواه لغو قواعد مربوط به شهادت غیرحضوری در جلسات استماع و استفاده از امکان رای وکالتی و غیرحضوری بود که در دوران جهانگیری کرونا توسط دموکراتها وضع شده بود. دیگر تغییر مطرح شده توسط مککارتی تاسیس یک زیرکمیته جدید در کمیته قضایی مجلس نمایندگان برای «مبارزه با استفاده از دولت فدرال به عنوان سلاح» است.ازجمله دیگر تغییراتی که فراکسیون آزادی از مککارتی خواسته بود و قرار است در صورت رسیدن او به ریاست مجلس نمایندگان اجرا شود، ایجاد تغییرات در دفتر اخلاق نمایندگان است. براساس تغییرات جدید قرار است برای حضور نمایندگان در این کمیته دو حزبی، محدودیت دوره حضور قرار داده شود. در صورت تایید این تغییرات، همه نمایندگان دموکرات این دفتر به جز یک نفر از این دفتر حذف میشوند. دفتر اخلاق نمایندگان قرار است در دوره جدید مجلس نمایندگان امریکا به اتهامهای وارد شده به برخی نمایندگان درخصوص مشارکتشان در شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ رسیدگی کند. از جمله تغییرات پیشنهادی دیگر این است که دفتر اخلاق نمایندگان کارشناسان و بازرسان خود را در محدوده زمانی ۳۰ روز از آغاز به کار دوره جدید کنگره استخدام کند، موضوعی که به نوشته نیویورک تایمز باعث نگرانی شده است که این دفتر نتواند کارمندان کافی در این مدت محدود برای رسیدگی به وظایفش استخدام کند.
قانون پنج
اما بزرگترین امتیازی که کوین مککارتی به مخالفانش داده است، قانون ۵ نماینده است. قانونی که براساس آن هر زمان که ۵ نماینده جمهوریخواه اراده کنند، میتوانند رییس مجلس را استیضاح کنند و خواستار برگزاری رایگیری مجدد برای انتخاب رییس مجلس نمایندگان شوند. در حال حاضر جمهوریخواهان ۲۲۲ کرسی از ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان را دراختیار دارند و رییس مجلس برای دراختیار داشتن اکثریت آرا نیازمند ۲۱۸ رای است. اگر ۵ نماینده از ۲۲۲ نماینده کنونی جمهوریخواهان مخالف ریاست کوین مککارتی باشند، آنگاه او اکثریت ۲۱۸ رای خود را از دست میدهد و مخالفان معتقدند که باید دوباره برای انتخاب رییس مجلس رایگیری شود. چارلی دنت، نماینده پیشین کنگره از حزب جمهوریخواه به سیانان میگوید: «هر کسی که در این شرایط به عنوان رییس مجلس نمایندگان انتخاب شود، تحت فشار مستمر درخواستها و مطالبات تمامنشدنی گروه کوچکی از نمایندگان است که میخواهند قدرتنمایی کنند.... الان گروهی از راستگراهای افراطی حضور دارند که در ادامه مسیر فشار وارد میکنند تا رهبری مجلس نمایندگان در هر مسالهای موضع راستگرایانهتری اتخاذ کند.»نیوت گینگریچ، رییسجمهوریخواه پیشین مجلس نمایندگان بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ در یادداشتی برای فاکسنیوز به شدت از تلاش اقلیتی از جمهوریخواهان برای تحمیل نظر خود به اکثریت فراکسیون این حزب انتقاد کرده است. وی با اشاره به رایگیری داخلی فراکسیون جمهوریخواهان که در آن ۸۵درصد از نمایندگان با ۱۸۸ رای مثبت در مقابل ۳۱ رای منفی به ریاست مککارتی رای دادهاند، مینویسد: «حتی اکثریت افرادی که در این رایگیری مخالف مککارتی بودند، یعنی ۲۱ نماینده از ۳۱ مخالف، قبول کردهاند که نظر اکثریت باید حاکم باشد و تاکید کردهاند که روز سهشنبه در انتخاب رییس مجلس به او رای میدهند.» گینگریچ، در ادامه به سخنرانی ۱۸۶۱ آبراهام لینکلن، در سخنرانی مراسم تحلیفش اشاره میکند که از چنین رفتاری انتقاد کرده است. لینکلن در آن سخنرانی گفته است: «اقلیت اگر به جای ادغام، ساز جدایی کوک کنند، سابقهای ایجاد میکنند که به نوبه خود، میان خود آنان هم تفرقه میاندازد و نابودشان میکند، چراکه هر زمان اکثریت نخواهد توسط اقلیت کنترل شود، باز هم اقلیتی از آنها جدا خواهد شد.» رییس پیشین جمهوریخواه مجلس نمایندگان در دهه ۱۹۹۰ میلادی مینویسد: «این ایده که هر پنج عضو از یک اکثریت ناچیز حق اخلاقی داشته باشند که هر زمان ارادهکننده، بیش از ۲۰۰ همکاری دیگرشان را وادار به پذیرش کنند، خود به خود ایدهای مخرب و ناپایدار است.»
تاریخچه شکاف برای انتخاب رییس مجلس
تا پیش از این آخرین باری که مجلس نمایندگان امریکا نتوانست در نخستین رایگیری رییس خود را انتخاب کند، به سال ۱۹۲۳ باز میگشت. در آن دوران نیز جمهوریخواهان اکثریتی ناچیز در مجلس نمایندگان داشتند. در آن سال تعداد کمی از نمایندگان چپگرای حزب جمهوریخواه در مقابل انتخاب مجدد فردریک ژیلت، رییس وقت مجلس نمایندگان مقاومت میکردند. اما عدم توافق برای انتخاب رییس مجلس نمایندگان در قرن نوزدهم در مجلس نمایندگان امریکا امری رایج بود. به نوشته سیانان در دوران پیش از جنگ داخلی و دورانی که وابستگیهای حزب به اندازه امروز قوی نبود، دستکم ۱۳بار انتخاب رییس مجلس نمایندگان در رایگیری نخست امکانپذیر نشد. بیشترین اختلافها نزدیک به یک دهه قبل از جنگ داخلی امریکا و زمانی اتفاق افتاد که حزب تازه تاسیس جمهوریخواه به تدریج جایگزین ویگها شد و قدرت حزب دموکرات را که در آن زمان قدرت غالب در کنگره بود به چالش کشید. سال ۱۸۵۵ رایگیری برای انتخاب رییس مجلس نمایندگان مجموعا ۱۳۳ بار تکرار شد و تا دو ماه طول کشید تا نهایتا ناتانیل بنکس، نمایندهای از ایالت ماساچوست به عنوان رییس برگزیده شد. در آخرین رایگیری برای انتخاب رییس مجلس نمایندگان پیش از آغاز جنگ داخلی، رایگیری ۴۴بار تکرار شد تا نمایندگان برای انتخاب یک فرد به نتیجه برسند.
فرآیند انتخاب رییس مجلس نمایندگان
نخستین دستور کار، وقتی مجلس نمایندگان در آغاز به کار کنگره جدید تشکیل جلسه میدهد، انتخاب رییس مجلس است. از آنجا که مجلس نمایندگان در پایان کنگره پیشین منحل شده است، دوره جدید باید از نو آغاز شود و منشی مجلس نمایندگان (کارمند غیرانتخابی) ریاست جلسه را برعهده میگیرد تا رییس مجلس انتخاب شود. از ابتدای تشکیل مجلس نمایندگان در سال ۱۷۸۹ تا نیم قرن، انتخاب از طریق برگ رای انجام میشد. اما از سال ۱۸۳۹ رایگیری از حالت کاغذی به شکل صدا زدن اسم تغییر کرد، به این شکل که نمایندگان نام فرد موردنظر خود را برای ریاست مجلس نمایندگان فریاد میزدند و شمارندگان آرا نتیجه را ثبت میکردند. در دوران مدرن هر حزب نام یک فرد را به عنوان نامزد خود معرفی میکند، اما عملا فرآیند رایگیری با همان شکل رای از طریق صدا زدن است. از آنجا که رایگیری برای انتخاب رییس مجلس پیش از رایگیری برای تصویب آییننامه انجام میشود، درنتیجه نحوه رایگیری براساس قانون نانوشته و سوابق سیاسی انجام میشود. یک فرد برای انتخاب به عنوان رییس مجلس نمایندگان باید اکثریت مطلق تمامی آرای اخذ شده را داشته باشد که ممکن است به دلیل کرسیهای خالی، غایبان یا آرایی که به جای انتخاب فرد از کلمه «حاضر» استفاده میکنند، کمتر از اکثریت مطلق کل نمایندگان باشد. هر چند که احزاب اصلی نامزدها را معرفی میکنند، اما هیچ محدودیتی برای نمایندگان وجود ندارد که به چه کسی را دهند. در واقع براساس متن قانون اساسی امریکا حتی ضرورتی وجود ندارد که فرد منتخب از نمایندگان مجلس نمایندگان باشد. با این حال در طول تاریخ مجلس نمایندگان اتفاق نیفتاده است که فردی غیر از نمایندگان به عنوان رییس مجلس نمایندگان انتخاب شود.
دیدگاه تان را بنویسید