طالبان زن را مزرعه مرد می‌داند/ طالبان راه‌های اخاذی بین‌المللی را یاد گرفته است/ طالبان یک واقعیت است و نه حقیقت

24 ژانویه مصادف با 4 بهمن به مناسبت روز جهانی آموزش ، فرصتی بود تا در خصوص اتخاذ سیاست ها و تصمیمات اخیر نظام طالبان در افغانستان درباره حذف دختران از عرصه آموزش در این کشور گفتگو شود.

به گزارش اعتمادآنلاین، همزمان با این مناسبت بین المللی ، نشست آسیب شناسی و بررسی چالش های فراوری زنان و دختران برای دسترسی به آموزش  در محل انجمن حامی و با حضور کارشناسان و صاحب نظران این حوزه برگزار شد.

دکتر محمد حسین عمادی، مشاور ارشد برنامه توسعه سازمان ملل در افغانستان از سخنرانان این نشست بود که تحلیل خود را از وضعیت موجود بر نوع قرائت و برداشت طالبان از زن در نظام ارزشی  آنها متمرکز کرده و گفت: طالبان زن را مزرعه مرد می داند که ضرورتا باید در خانه و در دسترس باشد . هر چند که در تعامل با محیط های بین المللی، طالبان مدعی است که با آموزش به شکل عام مشکلی ندارند و آن چه که موجب ایجاد محدودیت ها شده است ، مخالفت با نوع پوشش زنان در محیط های آموزشی و اختلاط غیر شرعی آنان با مردان در محیط های عمومی است.

 در اینجا چند نکته قابل توجه است ، یکی اینکه در صورتی که طالبان با مقاومت جدی هم از داخل و هم از بیرون در مقابل خود روبرو نشود، قطعا در آینده ایجاد تغییرات کلی در نظام آموزشی در افغانستان را مورد هدف قرار داده و به تغییرات بنیادی خواهد پرداخت و نکته دیگر اینکه نسل جدید حاکمیت طالبان ،چگونگی برقراری تعامل با جامعه بین المللی را فراگرفته و در عین حال راههای اخاذی بین المللی را نیز یاد گرفته است . راهی که می تواند به جذب میلیونها دلار از غرب منهی شود و البته در این میان فرصت برای چانه زنی برای حقوق زنان یکی از همان ابزارهاست که طالبان با آن بازی می کند.

در این راستا  نهادهای مدنی و غیر رسمی ایرانی با انجام حرکت های بشر دوستانه و دیپلماسی عمومی بهتر می تواند به بهبود وضعیت کمک کند. زیرا که دیالوگ رسمی ما مخدوش است و ما در کشوری به سر می بریم که خودمان محدودیت های خاص خود را داریم بنابراین فعالیت های بشر دوستانه در مقابله با طالبان بیشتر به کار می آید. بعد از تصمیم اخیر طالبان در ایجاد محدودیت برای تحصیل دختران در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی،  اکثر دانشگاه ها در کشور ابراز نگرانی کردند اما به نظر فضای احساسی بیشتر غالب است و ما نیاز به اقدامات حساب شده در این مورد را داریم . لزوم کار مطالعاتی و حساب شده برای دانشگاه های ما ضروری است. باید از اقداماتی که بار سیاسی دارند خودداری کنیم تا مساله آموزش به بیراهه کشیده نشود.

طالبان یک واقعیت است و نه حقیقت و نگرانی اصلی در حال حاضر ملت افغانستان است . ما باید با ایجاد زمینه های تعاملی و تحریک طالبان ،راه برای خروج از بن بست ایجاد شده را پیدا کنیم . تنها راه همه بحران های بشری منجمله بحران افغانستان  اول همکاری و دوم استفاده از تکنولوژی و نوآوری است.