یکم بهمن 43؛ اعدام انقلابی حسنعلی منصور توسط محمد بخارایی

اعتمادآنلاین| «حسنعلی منصور» فرزند علی منصور در سال 1302 در تهران به دنیا آمد و پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به استخدام وزارت امور خارجه درآمد.

وی طی سال‏های دهه 1320، مدارج ترقی را پیمود تا اینکه پس از ورود به مجلس شورای ملی و سنا در شهریور 1342 و تاسیس حزب ایران نوین، راه برای صدارت او باز شد.

حسنعلی منصور از اسفند 42 تا بهمن 43 به مدت کمتر از یک سال نخست‌وزیر بود. تصویب کاپیتولاسیون، افزایش قیمت بنزین و تبعید حضرت امام خمینی(ره) به عنوان نخستین گام‌های اجرای روش او در اداره کشور محسوب می‏‌شد.

در ساعت 10 صبح روز اول بهمن 1343 هنگامی که حسنعلی منصور با غرور تمام قصد پیاده شدن از اتومبیل در جلوی درب ورودی مجلس شورای ملی را داشت، هدف گلوله شهید محمد بخارایی از اعضای شاخه اجرایی هیئت مؤتلفه اسلامی قرار گرفت و چند روز بعد به هلاکت رسید.

فتوای قتل منصور از جانب آیت اللَّه سید محمد هادی میلانی در مشهد صادر شده بود.

می گویند وقتی در دادگاه از محمد بخارایی سؤال می کنند که با دو گلوله اول منصور زنده نمی ماند ولی چرا سومین گلوله را به گلوی او شلیک کردی؟ آن جوان رشید در پاسخ گفت: حنجره‌ای که از آن به روحانیت اهانت شده، باید دریده شود.

منبع: ایسنا