«اعتمادآنلاین» گزارش میدهد:
جنایت در گرجستان، حکم قصاص در تهران
پسری جوان که هموطنش را در گرجستان به قتل رسانده است، به مرگ محکوم شد.
جوان ایرانی که تاجری را در پایتخت گرجستان به قتل رسانده بود، از سوی دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد.
به گزارش اعتمادآنلاین، متهم که 35ساله است، بعد از کشتن یک تاجر ایرانی در تفلیس گرجستان، به مدت چندین سال در آنجا زندانی بود اما پس از آزادی به ایران بازگردانده و با توجه به شکایت اولیای دم در مرز ایران بازداشت شد و این بار در تهران پای میز محاکمه رفت.
سال 90 بود که خبر رسید تاجری ایرانی در تفلیس کشته شده است. پلیس گرجستان متوجه شد ضارب جوان ایرانی به نام نوید است. وقتی نوید بازداشت شد پلیس آلت قتل را که یک چاقوی تزئینی بود پیدا کرد.
نوید به اتهام قتل و سرقت اموال مقتول به مدت 9 سال در تفلیس زندانی شد. او بعد از آزادی به ایران مسترد و به جرم قتل بازداشت شد. با توجه به پرونده نوید در گرجستان و سایر مدارک موجود، کیفرخواست علیه او صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد.
در جلسه دادگاه اولیای دم درخواست قصاص کردند و متهم برای دفاع از خود پشت تریبون فرا خوانده شد. او گفت: میخواستم پناهندگی بگیرم برای همین عضو یک فرقه شیطانپرستی شدم و مطالبی در فضای مجازی نوشتم. شنیده بودم از این راه راحتتر میتوانم پناهندگی بگیرم. به ترکیه رفتم و خودم را به سفارت انگلستان و آمریکا معرفی کردم. درخواست پناهندگی دادم اما درخواست من را قبول نکردند و گفتند باید به ایران برگردی. من نمیتوانستم برگردم دلم میخواست مهاجرت کنم، به همین خاطر غیرقانونی به گرجستان رفتم.
متهم ادامه داد: شنیده بودم در گرجستان یک تاجر ایرانی زندگی میکند که نفوذ زیادی دارد. آدرس دفتر او را گرفتم و همراه دوستم به آنجا رفتم. نوشتههایی را که در فضای مجازی منتشر کرده بودم به او نشان دادم و گفتم به من کمک کند؛ اما آن تاجر عصبانی شد. به همین خاطر با هم درگیر شدیم و من با خنجر تزئینیای که چند روز قبل خریده بودم چند ضربه به او زدم. موبایل و نوتبوکش را دزدیدم و فرار کردم.
متهم گفت: من 9 سال در زندان گرجستان در عذاب مطلق بودم. هرچند حکم قصاص نداشتم اما وضعیتم آنقدر بد بود که دلم میخواست بمیرم. در گرجستان به 14 سال حبس محکوم شده بودم. چهار سال اول حبس را در شرایط بسیار بدی بودم. اجازه دیدن تلویزیون نداشتم. هیچکس جز زندانبان را نمیدیدم و با خانوادهام هم ارتباطی نداشتم. کاملاً ارتباطم با دنیای بیرون قطع بود. حتی داشت یادم میرفتم چطور حرف بزنم. تا اینکه من را به زندان دیگری منتقل کردند. در آنجا شرایط بهتر بود، حداقل اینکه اجازه داشتم با خانوادهام تلفنی صحبت کنم. 9 سال از دوران محکومیتم گذشته بود که کرونا شیوع پیدا کرد و در سال 99 من را به ایران تحویل دادند. از همان زمان هم دوباره در ایران زندانی شدم.
در این هنگام برادر مقتول به قضات گفت: وقتی ما متوجه شدیم متهم 9 سال در زندان گرجستان عذاب کشیده است مادرم تصمیم گرفت او را ببخشد. به ما هم این موضوع را گفت. برای همین ما تصمیم داشتیم او را ببخشیم؛ یکی از برادرانم از طرف خودش و به عنوان قیم برادرزاده که پدرش کشته شده اعلام گذشت کرد اما متهم حتی تشکر خالی هم از ما نکرد. حالا من و دیگر اولیای دم درخواست قصاص داریم.
در این هنگام متهم گفت: من از کرده خودم پشیمان هستم و عذرخواهی میکنم.
بعد از گفتههای متهم و وکیل او، قضات برای تصمیمگیری وارد شور شدند و نوید را به قصاص محکوم کردند.
دیدگاه تان را بنویسید