انتقاد عضو فراکسیون امید از محمدرضا عارف:
عارف «پاشنه ورکشیده» نیست/ اصلاحطلبان از مطالبات عمومی جامعه عقب ماندهاند
یک عضو فراکسیون امید مجلس با هشدار نسبت به بروز علائم یک جامعه آنومیک در سال گذشته، نسبت به عقب ماندن جریان اصلاحات از مطالبات مردمی ابراز نگرانی کرد.
اعتمادآنلاین| محمود صادقی، نماینده اصلاحطلب مجلس درباره علت و عوامل انتقادها جریان اصلاحات و راهکارهای خروج اصلاحات از این وضع نامساعد مصاحبهای داشته است که مهمترین بخش از اظهارت او را در ادامه میخوانید.
*در مورد هجمهها به آقایان خاتمی یا نبوی نیز به نظر میرسد، این بزرگان بیشتر نگران دامنهدار شدن ازهمگسیختگی در جامعه شده و عملاً بهجای آنکه درگیر پروپاگاندا برای تطهیر خود شوند، نگران انسجام ملی بودند و بیتوجه به وضعیتی که علیهشان در جامعه ایجاد شد، از حفظ خود گذشتند.
*نحوه برخورد چهرههایی همچون خاتمی و نبوی با انتقادها ناشی از تقوای سیاسی آنها بود. اینکه بدانی حرفی که میزنی یا بیانیهای که منتشر میکنی، احتمالاً با بازخورد منفی ازسوی بخشی از جامعه ملتهب کنونی روبرو میشود اما با نگاهی دوراندیشانه و در راستای حفظ انسجام ملی بر این مواضع پافشاری کنی، نشاندهنده تقوای سیاسی است.
*آقایان خاتمی و نبوی فراتر از بحث حفظ نظام، خطراتی را برای کشور پیشبینی کرده و با رویکردی ملیگرایانه، موضعگیری کردند که معتقدم جامعه نیز به هر حال این دغدغهها را بهخوبی درک میکند. شاید این افراد حتی در مقطعی و از سوی طیفی خاص مورد انتقاد قرار گرفته و به اصطلاح فحش بخورند اما وقتی تب و تاب اولیه فروکش کرد، همه متوجه میشوند آن رویکردها از سر درد و وجدان اجتماعی و درپی نگرانی از وضعیت جامعه بوده است.
* باتوجه به اینکه در بخشها و لایههایی از جامعه شاهد حرکتی شتابان بودیم، بعضاً قادر به درک دقیق مطالبات نبوده و در نتیجه از برخی مطالبات و نیازهای اجتماعی عقب ماندیم.
*امروز درحالی زمزمههایی درمورد انسداد و فیلترینگ تلگرام به گوش میرسد که آخرین جلسه غیرعلنی مجلس در سال گذشته نیز با حضور دبیر شورایعالی فضای مجازی به این مسائل اختصاص داشت. البته بحثی از فیلترینگ نبود و در آن جلسه عمده مباحث درباره ماهیت فضای مجازی بود و پیام مهمی که لابهلای صحبت مسئولان به گوش میرسید، همین تاخری بود که نظام نسبت به دریافت و فهم تحولات شتابان در این عرصه دچار آن شده است. عقب ماندن از مطالبات عمومی عواقب آسیبهایی به همراه دارد و اتفاقاً در مباحث درونجریانی اصلاحات نیز شخصاً اندکی نگرانم که دوستان دچار چنین تاخری در فهم مطالبات جامعه شوند.
*در فراکسیون امید دچار نوعی بدفهمی نسبت به راهبردی که انتخاب کردیم، شدهایم. به این اعتبار عملاً شاهدیم که راهبرد «آرامش» برگرفته از شعار «امید، آرامش و رونق اقتصادی» که شعار اصلی فراکسیون امید بود را به نوعی «سکون و رخوت» تبدیل کردیم. ما مقید به حفظ آرامش در جامعه هستیم اما این آرامش باید به آرامشی فعال در جامعه تبدیل شده و از این حالت رخوت و سکوت خارج شود. حال آنکه در فرصتی که داشتیم، چندان ایده جدیدی ارائه نکرده و به بیان دقیقتر در تولید گفتمانهای جدید ضعف داشتیم و در همان گفتمانهای گذشتهمان باقی مانده و حتی سعی خاصی برای بازتولید تعاریف جدیدتر از همان گفتمانهای قدیمی متناسب با فضای روز جامعه نیز نداشتیم.
*متاسفانه در این مدت هنوز نتوانستیم طرحی جدید با رویکرد اصلاحطلبانه در مجلس ارائه کنیم و به این اعتبار نتوانستیم کنش فعال داشته باشیم و معتقدم این بزرگترین ضعف اصلاحطلبان در مجلس بوده که شخصاً از بدو ورود به مجلس همواره بر آن تاکید داشتهام.
*اخیراً شاهد بودیم دکتر سیدجواد طباطبایی نقدی اساسی درباره اصلاحطلبان مطرح کرده که رسیدن به قدرت به هدف اصلی این جریان سیاسی تبدیل شده است. درواقع ایشان میگویند اصلاحطلبان برای دستیابی به قدرت تلاش میکنند اما وقتی به موفقیت میرسند، برنامه مشخصی نداشته و مشخصاً اکت و حرکت اصلاحطلبانهای ندارند.
*معتقدم مدیریت فراکسیون امید به شکل اصولی نتوانست نظم تشکیلاتی را ایجاد کند. شخصاً یکی از متقاضیان استیضاح یکی از 3 وزیر بودم که در آخرین فرصتها بهخاطر التزام تشکیلاتی از نطق در جایگاه استیضاحکننده صرفنظر کردم. با این حال به آقای دکترعارف هم گفتم که فراکسیون حتی یک بار هم از بنده بهعنوان متقاضی استیضاح نپرسید، درد و مشکلت با این وزارتخانه چیست.
*ما شاهد بودیم حتی کمیتههای سهگانه برای بررسی عملکرد این 3 وزیر در فراکسیون تشکیل شد و از وزرا نیز برای حضور در جلسات دعوت شد اما دوستان حتی یک بار از ما بهعنوان اعضای فراکسیون نپرسیدند، علت امضای استیضاح از جانب ما چه بوده است. اتفاقاً وزیری که بنده خواهان استیضاح ایشان بودم، چندبار پیام داد که با تشکیل جلسه موضوع را بررسی کنیم اما از آنجا که شخصاً فکر کردم ممکن است این مسئله تبعات منفی بهدنبال داشته باشد، از حضور در این جلسات خودداری کردم. با این حال، بحثم این است که فراکسیون امید باید فهرست امضاءکنندگان 3 استیضاح را بررسی میکرد و با دعوت از اعضایی که این استیضاحها را امضاء کرده بودند، میپرسید مشکلشان چیست.
*این درست نیست که فراکسیون یا هر تشکیلاتی با نگاهی از بالا به پایین به اعضا تکلیف کند که نباید مغایر با نظر فراکسیون نطق کنید. بلکه کار تشکیلاتی و فراکسیونی باید شکل اقناعی و مشارکتی داشته باشد.
*ایجاد نظم و نظام تشکیلاتی صرفاً برعهده شخص رییس فراکسیون نیست؛ بلکه یک سیستم است که باید عملکرد اصولی داشته باشد و به نظر میرسد در این مورد، وظیفه برعهده سیستم اداری یا همان دبیرخانه فراکسیون باشد.
*درمجموع معتقدم دبیرخانه فراکسیون امید نیاز به یک تغییر و تحول ساختاری و اساسی دارد و بهعنوان مثال لازم است دبیر فراکسیون از میان نمایندگان انتخاب شود.
*هر فراکسیون همچون هر تشکل و حزبی باید بهجز رییس و هیات رییسه، دبیر داشته باشد و این دبیر نیز همچون دیگر اعضای هیات رییسه باید از میان نمایندگان انتخاب شود. دبیری که از جزئیات کار نمایندگی مجلس با خبر باشد.
*آقای دکتر عارف بهواسطهشان و جایگاهی که دارند، به اصطلاح چندان «پاشنه ورکشیده» نیست. او تاحدودی از جمع نمایندگان جدا هستند و مثلاً در گروه فراکسیون در فضای مجازی نیز حضور ندارند و در این شرایط، طبیعتاً دبیر فراکسیون باید فردی پاشنهورکشیده باشد. به طور کلی معتقدم مدیریت فراکسیون پویاتر و فعالتر عمل کند.
منبع: ایلنا
دیدگاه تان را بنویسید