امیدواری در سایه آزادی و عدالت

اعتمادآنلاین| غلامعلی رجایی در یادداشتی نوشت: سید حسن خمینی، نوه بنیانگذار جمهوری اسلامی روز گذشته در سخنرانی خود به نکته مهمی اشاره کرد که می‌توان نمود و نمونه‌های آن را در شرایط امروز کشور دید و بررسی کرد. ایشان در سخنرانی خود تاکید داشت که «مراقب باشیم، به اسم عدالت، آزادی را به قربانگاه نبریم. » باید هشدارها و دیدگاه‌های ایشان را جدی گرفت چرا که یادگار امام به نوعی پرچم‌داری مکتب امام است، مکتبی که باعث شد ملت ما از یوغ استبداد رژیم دست نشانده امریکا آزاد شود و طعم شیرین آزادی و استقلال را بچشد. روز گذشته سید حسن خمینی در خلال صحبت‌ها به نکاتی اشاره کرده که باید نخبگان آن را تجزیه و تحلیل کنند. اما در رابطه با اظهارات ایشان چند نکته و مثال به نظر می‌رسد که لازم است بیان شود.

نکته اول این است که این بیانات معطوف به شرایط حساس کنونی است. در حال حاضر ملت و کشور در فراز حساس تاریخی قرار دارد. نمونه حساسیت کم نظیر این شرایط را در ملاقات وزیر خارجه امریکا با جمعی از ایرانیان خارج از کشور و حضور غیرایرانی‌ها در این نشست شاهد بودیم. پمپئو در این دیدار به صراحت اشاره می‌کند که امریکا مایل به دخالت در ایران است. کشورهای غربی از مواردی که در افکار عمومی تاثیرگذار است همچون رانت و فساد استفاده می‌کنند تا عملیات روانی ایجاد کرده تا مردم را به این نتیجه برسانند که انقلاب ایران بی‌نتیجه بوده و به مردم القا کنند سرانجام پنجه در پنجه غرب افکندن چیزی جز سرافکنده شدن نیست. این افراد تمایل دارند میان حاکمیت و ملت دوگانگی ایجاد کنند. در چنین شرایطی باید هم عدالت و هم آزادی در کشور جاری و ساری و دقیق و درست محقق شود تا عملیات روانی دشمن شکست بخورد.

نکته دوم این است که اگر مردم به نشانه اعتراض بلند می‌شوند و به برخی ناکارآمدی‌ها که کسی منکر آن نیست و مسوولان هم به آن اذعان دارند؛ باید مسوولان در برخورد موضوعات اعتراضی باز هم حدود آزادی و عدالت را رعایت کنند. برای نمونه موسسات مالی که مثل قارچ یک‌شبه رشد می‌کنند، پول مردم را به دست می‌گیرند بعد پس نمی‌دهند و دولت در مقابل خیزش عمومی قرار می‌گیرد و در نهایت مجبور می‌شود که از خزانه، این پول را پرداخت کند. مردمی که علیه این سیاست‌ها بلند شده‌اند، حق دارند اما نباید نادیده گرفت که چه روندی باعث بروز این مشکلات شده است. در این مثال هم می‌توان رابطه عدالت و آزادی در دوره حساس کنونی را دید چه آنکه عدالت این است که این افراد به حق‌شان برسند اما نباید به بهانه برخورد با متخلفان، آزادی‌های سیاسی و اقتصادی را نادیده گرفت تا عدالت محقق شود.

بحران آب مثالی دیگر برای تشریح این گزاره است که می‌توان با عینکی دیگر عدالت و آزادی را دید. اگر مدیریت نشود، بحران‌ امنیتی و سیاسی می‌آفریند. اگر مردم به این کمبود آب اعتراض کنند حق دارند و باید هم اعتراض کنند اما این اعتراضات نباید منجر به این شود که اپوزیسیون خارج‌نشین قرار است عدالت یا آزادی با خود به همراه بیاورد. مردم نباید این پالس را برای خارج از ایران بفرستند که کسی یا کسانی از بیرون بیایند و برای آنها عدالت و آزادی به ارمغان بیاورند. حق مردم را باید خود مردم بگیرند و از مسوولان دلسوز نظام مطالبه کنند.

موضوع سوم این است که در بیانات یادگار امام نکات پنهانی وجود دارد و آن این است که الان مداخله خارجی‌ها در مسائل ایران به‌شدت مشهود است. برای نمونه زمانی که نخست‌وزیر اسراییل پارچ آبی را به دست گرفت و گفت ما به شما در مورد بحران آب کمک خواهیم کرد اما این ظاهر ماجرا بود و آنها می‌خواستند این تصور را القا کنند که مسوولان جمهوری اسلامی حتی در تامین آب شرب مردم با مشکل مواجه هستند. باید بدانیم که خارج‌نشینان به دنبال حق مردم نیستند بلکه به دنبال تغییر نظام هستند و باید مسوولان این موضوع را درک و سعی کنند مرز میان آزادی و عدالت رعایت شود. البته که ما بحران آب خرمشهر را نمی‌توانیم نادیده بگیریم که از شرمندگی‌های نظام جمهوری اسلامی است و باید همه مسوولان توجه داشته باشند که اگر می‌خواهند عدالتی را محقق کنند نباید آزادی را ذبح کرد.

رابطه عدالت و آزادی در جمهوری اسلامی ایران بسیار قوی و عمیق است و تنها در مثال‌های موجود نمی‌گنجد حتی در بحث آزادی‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هم مثال‌های قابل ذکری وجود دارد. در پایان معتقدم در سه قوه به خصوص در قوه قضاییه و مقننه باید مراکزی پیش‌بینی شود تا از حدود آزادی و عدالت پاسداری کند و هر کجا که یکی برای دیگری قربانی شده حتما واکنش نشان دهد چرا که با رعایت حدود آزادی و عدالت می‌توان مردم را به آینده امیدوار کرد.

منبع: روزنامه اعتماد