رسول منتجب نیا:
هدف امام حسین مقابله با حکومتی که سیستماتیک فساد میکند، بود
یک پژوهشگر علوم دینی با بیان این که امام حسین (ع) در زمانی قرار گرفت که حکومت به نام اسلام ظلم کرده و بیت المال را چپاول می کرد، گفت: امام حسین (ع) برای مقابله با دین حکومتی قیام کرد.
اعتمادآنلاین| حجتالاسلام والمسلمین رسول منتجب نیا در سخنرانی خود در کانون توحید با اشاره به این که شهادت هدف امام حسین (ع) از قیامش نبود، اظهار کرد: امام حسین (ع) اهداف بزرگتری داشتند و در راه رسیدن به این اهدافش به استقبال شهادت رفت، اما شهادت هدف اصلی امام نبود.
وی در ادامه افزود: امام حسین (ع) در حکومتی قیام کرد که دم از خلافت رسول الله (ص) می زد. حکومتی که خود را جانشین پیامبر (ص) می دانست و مخالفان خود را به اسم دین و رسول خدا کنار می زد. دشمنان امام حسین (ع) با نام خدا به کربلا وارد شدند و وقتی که امام را به شهادت رساندند صدای تکبیرشان بلند شد. امام در زمانی قرار گرفت که حکومتی بر مسلمین حاکم بود که خود را پیرو سنت رسول خدا می دانست. شخصی حاکم بود که خود را جانشین پیامبر می دانست و برای خود جایگاه ولایت قائل بود.
این پژوهشگر مسائل دینی در ادامه با اشاره به این که حکومت مخالفان خود را به عنوان مخالفان پیامبر معرفی میکرد، خاطر نشان کرد: تمامی مظاهر جاهلیت از جمله فساد ، بی بندوباری، ظلم در این حکومت وجود داشت، با این حال این حکومت قید دینی و اسلامی هم داشت. امام حسین (ع) در این شرایط می بیند که کسی حاکم مسلمانان شده است که شراب می خورد، سگ بازی میکند و در سایه این حکومت افراد فاسد ظلم کرده و بیت المال را به مانند میراث پدری خود می چاپند. در این حکومت هر آزادهای یا به زندان می افتاد و یا تبعید یا کشته میشد. همه این اتفاقات هم به نام رسول خدا و اسلام رخ می داد.
وی همچنین بیان کرد: این حکومت هیچ تفاوتی با حکومتهای استبدادی یا طاغوت نداشت و فقط تفاوتش این بود که قید دینی داشت. حاکمان دین را به عنوان ابزار در اختیار خود گرفته بودند و قاضیان و مفتیان هم توجیه گر ظلم حکومت بودند.
این استاد دانشگاه در ادامه ، اظهار کرد: امام حسین (ع) قیام نکرد که فقط با شراب خواری یا ظلم و آدمکشی مقابله کند، هدف امام حسین (ع) این بود که با حکومتی که سیستماتیک فساد میکند مقابله کند.
وی خاطر نشان کرد: در اسلام مساله ولایت عهدی مطرح نبوده است، معاویه در زمان صلح با امام حسین (ع) قرار گذاشت که ولیعهدی برای خود انتخاب نکند، ولی بعد از شهادت امام حسن (ع) به دنبال انتخاب ولیعهد بود و در دین بدعت ایجاد کرد. عبدالله عمر، عبدالله زبیر و امام حسین (ع) فقط با معاویه بیت نکردند، ولی سایر نخبگان جامعه با ولیعهد معاویه بیت کردند. این نخبگان به سادگی دین و شرف خود را باختند. مردم هم یا آمادگی نهضت امام حسین (ع) را نداشتند و یا فریب نخبگارن را خوردند، زیرا نخبگان می گفتند یزید جانشین پیامبر است و مخالفت با او مخالفت با دین است. نخبگان یا با پول خریداری شده بودند و یا این که از حکومت ترس داشتند. دانشمندان و یا علما نیز سر در لاک فرو کرده بودند یا اجیر و مزودور یا توجیه گر ظلم حکومت بودند.
منتجب نیا در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان این که همه این اتفاقات به نام دین، اسلام و حکومت اسلامی رخ داد، تصریح کرد: امام حسین (ع) می بیند که شریعت به دست افراد پلید و فاسد افتاده است و دین ابزاری در دست حکومت شده است. بنابراین برای مقابله با فساد به نام دین، ظلم به نام دین، چپاول بیت المال و راندبازی به نام رسول الله قیام کرد. امام فقط برای مقابله با فساد اخلاقی یا جزئیات دین قیام نکرد. نماز و روزه سر لوحه نهضت امام حسین (ع) است، ولی امام فقط برای نماز و روزه قیام نکرد. امام دید که اصل دین در خطر است.
این پژوهشگر علوم دینی با اشاره به این که بدترین نوع دین، دین حکومتی است، اظهار کرد: حکومت دینی، حکومتی مبتنی بر دین است، اما در دین حکومتی، دین ابزاری در دست حکومت میشود. امام حسین (ع) هم برای مقابله با دین حکومتی قیام کرد. امام می بیند که دین ابزاری در دست حکومت فاسد شده است، بنابراین برای نجات دین از دست ستمگران قیام کرد.
منتجب نیا در پایان، گفت: هدف امام حسین (ع) تشریح و تبیین دین رسول الله بود. امام با شهادتش پیروز شد، زیرا در زمان قیامش نه مردم آمادگی یاری امام حسین (ع) را داشتند و نه نخبگان به یاری امام آمدند. تنها راه امام این بود که در راه دین حکومتی مقابله کند و با شهادتش پیام خود را به جامعه برساند.
دیدگاه تان را بنویسید