احمد شیرزاد فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتوگو با اعتمادآنلاین:
دولت به چهرهای مانند «رمضانزاده» برای سخنگویی نیاز دارد/ پیدا کردن سخنگوی مناسب در این دولت کار آسانی نیست/ نوبخت به همه امور مسلط نبود/ نداشتن سخنگو از ضعفهای دولت است
یک نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی گفت: در برخی از دولتهای گذشته کسانی بودند که اشراف خوبی به کارهای دولت داشته و در عین حال برخورد مناسب با ارباب جراید داشتند که این افراد سخنگویان موفقی بودند.
اعتمادآنلاین| هفته ابتدایی مرداد ماه محمدباقر نوبخت از سخنگویی دولت استعفا داد. مشغله کاری و همین طور طرح برخی انتقادات از رویه اطلاعرسانی در دولت از جمله مهمترین عواملی بودند که در خصوص این تصمیم نوبخت در رسانهها مطرح شد. خودش هم گفته بود که «از رییسجمهور درخواست نمودم بدلیل شرایط جدید، اجازه دهند همه توان خود را صرف کمک به ایشان در حوزه برنامه و بودجه نمایم و مسؤولیت سخنگویی دولت را عزیز دیگری برعهده بگیرند، که خوشبختانه مورد موافقت ایشان نیز قرار گرفت.»
اما این استعفا شروع یک اتفاق دیگر برای دولت بود. اینکه کسی به عنوان سخنگو در دولت برای پاسخگویی به سوالات وجود نداشت. هر ازگاهی محمود واعظی رییس دفتر رییسجمهوری و حسن روحانی رییسجمهوری درباره دولت و اقداماتش توضیحاتی ارایه کردند ولی فقدان سخنگو دردسری بود که بعد از گذشته 6 ماه حالا به یکی از انتقادات جدی از دولت بدل شده است.
احمد شیرزاد با اشاره به استعفای محمدباقر نوبخت از سخنگویی دولت روحانی و فقدان مسئولی به عنوان سخنگو در دولت با توجه به عملکرد مورد انتقاد تیم اطلاعرسانی دولت، به «اعتمادآنلاین» گفت: سخنگوی دولت یک سمتی نیست که بدون آن دولت کاری نکند. به هرحال وزرا و معاونان و مدیران دولت هرکدام کار خودشان را دارند. البته در برخی از دولتهای گذشته کسانی بودند که اشراف خوبی به کارهای دولت داشته و در عین حال برخورد مناسب با ارباب جراید داشتند که این افراد سخنگویان موفقی بودند. همچون آقای عبدالله رمضانزاده در دولت اصلاحات که انصافا سخنگوی بسیار توانایی بود و در مصاحبههایی که داشت نشان داد اشراف خوبی به موضوعات مختلف مرتبط با دولت دارد.
این نماینده اصلاحطلب دوره ششم مجلس شورای اسلامی ادامه داد: البته در همه دولتها چنین چهرههایی نداشتیم که بتوانند نقش سخنگویی خودشان را به خوبی انجام بدهند. هرچند که آقای نوبخت فرد توانایی هستند ولی عمده اشراف ایشان به مسایل اقتصادی بوده و به همه مسایل دولت اشراف نداشته و یا حداقل این اشراف اطلاعاتی ایشان در حد مسایل اقتصادی نبوده است. فردی باید سخنگوی دولت باشد که به خوبی بتواند «گلیم دولت را از آب بیرون بکشد» و همچنین مواضعی را نگیرد که بعدا وزرا یا رییسجمهوری بخواهند اصلاح کنند و هر روز تناقضی ایجاد شود. واقعیت این است که سخنگویی کار سخت و هنرمندانهای است و شما هم انتظار نداشته باشید که در همه دولتها چنین افراد هنرمندی پیدا شوند.
او با بیان اینکه دولتها بدون سخنگوی رسمی هم اداره میشوند، توضیح داد: البته اگر دولتها سخنگوی رسمی داشته باشند، خیلی بهتر خواهد بود و جراید هم تکلیفشان را بهتر میدانند.
شیرزاد درپاسخ به این پرسش که شاید عدم انتخاب سخنگوی یکی از موضوعات مطلوب دولت بوده و دولتیها نسبت به این مساله بیمیل نیستند، گفت: من این چنین فکر نمیکنم. بین افرادی که الان در دولت هستند، کسانی که چنین توانمندی داشته باشند یا نیست و یا اگر هم باشد، هنوز هماهنگی کامل و خوبی با همه دولت ندارند. بنابراین باید این را هم پای ضعفهایش بنویسیم. دولت که اینقدر ضعف دارد و این یکی هم باید کنار بقیه بنویسیم. در واقع من این مساله را یک ضعف میدانم و فکر نمیکنم که بتوان گفت دولت در این زمینه کاری نمیکند. قطعا اگر سخنگو باشد برای دولت فوایدی خواهد داشت ولی به هرحال محذوراتی اجازه نمیدهد که این اتفاق رخ بدهد.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا دولت به سبب فقدان چهرهای در سطح رمضانزاده برای سخنگویی در این حوزه ضعف دارد، گفت: مساله همین است و من فکر میکنم که اگر بین چهره های نزدیک به رییس جمهوری بخواهیم جست و جو کنیم، بهترین گزینه همان آقای نوبخت بود که اشکال ایشان تسلط صرف ایشان بر مسایل اقتصادی بود و نتوانست با همه دولت هماهنگی لازم را داشته باشد. البته شخص رییس جمهوری چون مسئولیت مستقیم دارد می تواند به عنوان شخص اول دولت صحبت بگوید ولی در مجموع پیدا کردن سخنگوی مناسب در این دولت کار آسانی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید