مبانی جدایی‌ناپذیر جمهوری اسلامی ایران

اعتمادآنلاین| سیده فاطمه ذوالقدر- مردم ایران اسلامى در طول مبارزات انقلابى خود شعار «استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى» را در سرلوحه شعارهاى خود قرار داده بودند و به این ترتیب، اجماع قاطع خود را در مورد جمهورى اسلامى اعلام کرده بودند و در نهایت جهت تثبیت ثمره مبارزات اسلامى خود با حضور در پاى صندوق‌هاى رأى به «جمهورى اسلامى» رأى قاطعى دادند.

جمهوری اسلامی شکل نوینی از نظام‌های حکومتی است که تلاش می‌کند با الهام از قوانین و تعالیم نجات‌بخش اسلام الگوی زندگی جدیدی در عرصه اجتماعی و سیاسی بشر امروزی ارائه دهد تا بر اساس آن نیازهای مادی و معنوی مردم فراهم گردد.

در نظام جمهوری اسلامی، به رأی و نظر یکایک مردم ارج گذاشته می‌شود و حاکمانِ برخاسته از میان مردم مسلمان، در جهت تحقق آرمان‌های اسلامی کوشش می‌کنند؛ برنامه‌های حیات‌بخش اسلام را فرا روی خود قرار می‌دهند و اینگونه، شرع و مردم، هر دو در ساختن جمهوری اسلامی سهیم می‌شوند، و نظامی مردمی را بر اساس آموزش‌های دینی، بنیان می‌گذارند.

از نظام جمهوری به حکومت مردم بر مردم تعبیر می‌شود و جمهوریت در نظام حکومتی نشان‌دهنده نقش مردم در تشکیل و استمرار آن است به طوری که مردم با حضور در صحنه‌های مختلف علاوه بر مشارکت در تعیین سرنوشت خویش خواسته‌های خود را از حکومت مطالبه می‌کنند. امام راحل از همان ابتدا تاکید فراوانی بر استقرار نظام حکومتی جمهوری اسلامی داشتند، به طوری که بر جمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر تاکید داشتند. این تاکید نیز بر اساس خواست مردم بود که در شعارها و در تظاهرات یکپارچه، مطالبات خود را بر مبنای اسلام و استقلال و عدم وابستگی به غیر خواستار بودند.

بر این اساس اصل «جمهوریت و اسلامیت» اصل جداناپذیر در نظام حکومتی ایران است که برای تثبیت، استمرار و تداوم آن شهدای زیادی تقدیم شده است. استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و سرنگونی نظام استبدادی، علاوه بر اینکه تحولات داخلی به دنبال داشت، تغییراتی در نظام بین‌الملل، به‌ویژه در خاورمیانه ایجاد کرد؛ تغییراتی که با اهداف استعمارگران همسو و سازگار نبود و دشمنی آنان را علیه ملت ایران برانگیخت.

از این رو حفظ استقلال هزینه‌هایی در برداشته و دشمنان و معاندان با طراحی توطئه‌های مختلف از جمله، حمایت از تجزیه‌طلبان داخلی وابسته به بیگانگان در غرب، شرق و جنوب کشور و ایجاد درگیری‌های داخلی، اقدام به کودتا و حمایت از کودتاگران در اوایل انقلاب، ترور شخیصت‌های لشکری، کشوری، سیاسی و مردمی از طریق گروهک‌هایی مانند سازمان منافقین و فرقان، طراحی و اعمال تحریم‌های مختلف اقتصادی، نظامی، پزشکی، تحمیل 8 سال جنگ از طریق صدام حسین و حزب بعث عراق، تهاجم فرهنگی و حضور متجاوزانه در منطقه و تولید و تکثیر گروه‌های مختلف تروریستی- تکفیری در کنار مرزهای ایران اسلامی و حمایت از آنها و ترغیب و تشویق آنان به اقدامات تروریستی و انتحاری در ایران مانند داعش و دیگر گروه‌های تکفیری، علیه مردم و مسئولین ایرانی (حمله تروریستی به مجلس شورای اسلامی و مردم در اهواز برای هدف قرار دادن، امنیت، استقلال و آزادی جمهوری اسلامی ایران از یک سو و از سوی دیگر جهت تهدید و شکستن محور مقاومت در منطقه) بر خدشه‌دار کردن این اصول سعی مذبوحانه دارند.

به همین جهات دوازدهم فروردین، یادآور اهمیت مبانی نظام و مطالبات بحق مردمی است. این روز تاریخی را ارج می‌نهیم و نگاه‌مان به مردمی است که در به ثمر رساندن چنین روزی خون دل‌ها خورده‌اند و همواره تکیه‌گاه و مدافع «جمهوریت و اسلامیت» نظام، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش از آن بوده‌اند.

لذا بر مسئولین و همه دلسوزان و جناح‌های سیاسی است که در شرایط سخت اقتصادی، سنگینی بار مسئولیت خود را درک کرده و بر سعی، تلاش، مراقبت و حمایت خود، بیش از گذشته بیفزایند و با وفاق، تدبیر و برنامه‌ریزی صحیح، کمر به خدمت برای ایران و ایرانیان ببندند و با پرهیز از کاهلی و عدم سرگرم شدن به حواشی موجبات دلسردی و ناامیدی مردم شریف ایران اسلامی و علاقمندان به جمهوری اسلامی ایران را فراهم نکنند.