کد خبر: 295045
|
۱۳۹۸/۰۲/۲۸ ۱۳:۴۴:۱۸
| |

سیدمحمد میرمحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام:

نظام پرداخت اسباب‌بازی نیست

سیدمحمد میرمحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی با عنوان نظام پرداخت اسباب‌بازی نیست با بیان برخی انتقادات یادآور شد که در همه جای دنیا برای پرداخت حقوق و دستمزد، یک نظام جامع وجود دارد.

نظام پرداخت اسباب‌بازی نیست
کد خبر: 295045
|
۱۳۹۸/۰۲/۲۸ ۱۳:۴۴:۱۸

اعتمادآنلاین| سیدمحمد میرمحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی درباره نظام پرداخت نوشت: مشکل از آنجا شروع می­‌شود که عده­ای در مجلس هفتم شعار اصلاح نظام هماهنگ پرداخت را دادند و در عمل عده ای علیرغم اینکه سیاست­‌های کلی نظام اداری مراحل نهایی را می گذراند، بی صبرانه منتظر ابلاغ نشدند و محصول برنامه لایحه قانون خدمات کشوری را پخت و پز کردند که علیرغم اشکالات فراوان، مجلس محترم آن را بطور موقت تصویب کرد و بدون اینکه یک گزارش منطقی و عملکردی از آن ارائه شود و یا به نظرات کارشناسان و متخصصان این رشته توجه کافی شود چند بار تمدید مهلت شد و سرانجام نیز با اشکالاتی دائمی شدن آن به تصویب مجلس رسید. مشکل مضاغف از آنجا شروع شد که مجلس با تأمین مبلغی نحوه اعمال آنرا به دولت واگذار کرد و از آن روز تا به امروز، یک روز پلکانی، یک روز نردبانی، یک روز بی عدالتی به بهانه عدالت و یک روز 000/400 تومان، یک روز، و یک روز و یک روز.

در همه جای دنیا، حتی ایرانِ قبل از این شعارهای تخریب­گرِ نظام پرداخت حقوق و دستمزد، یک نظام جامع دارند و برای اعمال آن با توجه به شرایط اقتصادی و بودجه، پیش­بینی بودجه می­‌کنند و هم مدیران و هم کارکنان تکلیف خود و میزان حقوق و دستمزد خود را برای پیش­‌بینی زندگی خود و ارتقاء آن را در اختیار دارند نه مثل این روزها که فقط با یک بال، بودجه یکساله را قانونگذاری دائمی و نظام اداری را متزلزل می­‌کنند.

اگر معتقدید که کسانی حداقل حقوق را می­‌گیرند و یا مثلاً بیش از 93% بازنشستگان کشوری زیر 3 میلیون حقوق می­‌گیرند عادلانه نیست که نیست و شما می­‌خواهید فاصله را کم کنید بسم الله، قانون خدمات کشوری در اختیار شما بوده و هست، مبنای پایه حقوق اقشار پائین را بالا ببرید و حداقل معیشتی را به عنوان عامل نگهدارنده برای همه در نظر بگیرید و سایر عوامل شغل و شاغل را بر اساس نظام هماهنگ یا سیستم امتیازی اگر آنرا قابل اجراء می دانید به جریان بیندازید.

این چه وضعی است که بودجه­ ریزان با نگاه هزینه­‌ای به منابع انسانی هر ساله حتی بدون توجه به همین قانون که مبناء را جبران تورم و هزینه زندگی می‌داند به عنوان افزایش حقوق، یک عددی را در میان می­‌گذارند و سپس اندیشمندان مجلس و دولت را وا می­‌دارند که هر سال طرح­‌هایی نو در اندازند، بدون اینکه بدانند سرنوشت کارکنان دولت و بر آن اساس بازنشستگان به خطر می­‌افتد و قابلیت برنامه­ ریزی زندگی کارکنان و پیش­‌بینی را از آنان سلب می‌کند. قابل ذکر است که پس از گذشت 2 ماه از سال جاری، حکم افزایش، تعیین تکلیف نشده است.

حمله بی­ محابا به بازنشستگان و مدیران دلسوز جمهوری اسلامی، دولت را از نیروهای متخصص و با تجربه محروم می­‌کند و امید را در دل کارکنان دولت که آینده خود را در آئینه بازنشستگان می­‌بینند به یأس تبدیل می­‌کند و چه بسا فساد اداری را نیز تشدید نماید.

منبع: ایسنا

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها