کد خبر: 320564
|
۱۳۹۸/۰۴/۲۱ ۲۱:۴۰:۰۰
| |

«اعتمادآنلاین» از حواشی یک سریال پر حرف و حدیث گزارش می‌دهد

#پیام_گاندو؟!

پخش سریال گاندو با حواشی مختلفی از طرف گروه‌های مختلف مردم و سیاسیون همراه بود و عده‌ای هم پخش این سریال را در ادامه تخریب دولت از طرف برخی گروه‌ها دانستند.

#پیام_گاندو؟!
کد خبر: 320564
|
۱۳۹۸/۰۴/۲۱ ۲۱:۴۰:۰۰

اعتمادآنلاین| ساخت یک سریال تلویزیونی که داستان جاسوسی و نفوذ را روایت می‌کرد، به موضوع نزاع و حرف و حدیث میان جریان‌های سیاسی مختلف و مردم تبدیل شد. پخش سریال گاندو از 18 خردادماه از شبکه سوم سیما آغاز و در طول روزهای پخش با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد، واکنش‌هایی که با وجود پایان این سریال همچنان ادامه دارد. نقدهای گوناگونی درباره این سریال مطرح شد و برخی از ساخت و پخش آن حمایت کردند و برخی دیگر آن را سریالی در جهت تخریب دولت دانستند، موضوعی که از نظر این گروه نه تنها دولت که سیستم امنیتی کشور و نظام را هم نشانه گرفته است.

اعتمادآنلاین در گفت‌وگو با فعالان سیاسی در جناح‌های مختلف، نمایندگان مجلس و برخی از عوامل این فیلم نظرات آنها نسبت به انتقادها و حمایت‌ها از این سریال را جویا شده که در ادامه می‌خوانید:

فلاحت‌پیشه: فضای تخریب در کشور ما بسیار جدی است

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی درباره پخش این سریال از صداوسیما گفت: شخصاً معتقدم مسائل امنیتی را، با توجه به شاخصه‌های خاص امنیتی‌ای که در ایران داریم، نمی‌توان در قالب فیلم گنجاند و من چنین داستان‌ها و فیلم‌هایی را جدی نمی‌گیرم و تنها آن را در قالب فیلم تعریف می‌کنم.

فلاحت‌پیشه، با اشاره به نشان دادن ارتباط میان جاسوسان و دولت در این سریال، گفت: متاسفانه فضای تخریب در کشور ما بسیار جدی است و برای اینکه بخشی از سیاستمداران و جریانات سیاسی را شکست بدهند و از رقابت کنار بگذارند یکی از برچسب‌های همیشگی، ادعای وصل بودن افراد به خارج از کشور و ادعای جاسوسی است.

او با بیان اینکه زدن برچسب جاسوسی به بخشی از رقابت‌های سیاسی تبدیل‌ شده است، ادامه داد: با اینکه در کشور وزارت اطلاعات و دستگاه‌های مربوطه می‌توانند جاسوس بودن افراد را تشخیص دهند و دستگاه تصمیم‌گیر هم مشخص است، اما متاسفانه شاهد تبدیل‌ شدن برچسب جاسوسی به بخشی از رقابت‌های سیاسی هستیم که این‌ یک آفت است و به‌ راحتی اتفاق می‌افتد.

این نماینده مجلس اضافه کرد: در موارد مختلف می‌بینیم که برخی افراد مشخص، اتهام جاسوسی را به همگان وارد می‌کنند. اتهام جاسوسی و جاسوس نامیدن افراد به جزئی از جریان و بخشی از یک ادبیات سیاسی تبدیل‌ شده است. این افراد به فردی که موضع یا رفتارشان خلاف جریان آنها باشد بلافاصله اتهام جاسوسی وارد می‌کنند و اگر بررسی دقیق‌تری صورت بگیرد، عکس قضیه هم مشخص می‌شود.

قدیری ابیانه: گاندو اصلاً و ابداً تخریب نظام نیست

محمدحسن قدیری ابیانه، فعال سیاسی اصولگرا درباره این سریال گفت: با اینکه داستان سریال گاندو بر اساس اتفاقات رخ‌داده بود، این نوع واقع‌گویی متاسفانه به مذاق دولتمردان خوش نیامد و به همین دلیل، اعتراض‌های زیادی به گاندو داشتند؛ مثلاً اینکه گفته شد خواهرزاده شخص رئیس‌جمهور در اقدام‌های جاسوسی دست داشته و باعث شد صداوسیما فشارهای زیادی را از جانب قوه‌ مجریه متحمل شود و خواستند صحنه‌های مربوط به ایشان سانسور شود که متاسفانه سانسور هم شد.

قدیری اضافه کرد: این فشارها در حالی اتفاق افتاد که خواهرزاده آقای روحانی واقعاً تخلفاتی را مرتکب شده است. به‌ همین خاطر امید دارم این سریال به طریقی بدون سانسور در اختیار مردم قرار گیرد. همچنین به دولت، به دلیل رویکرد سانسورمآبانه‌اش در رابطه با سریال گاندو، شدیداً اعتراض دارم.

عضو شورای بین‌الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: به دلیل اینکه دولت بودجه صداوسیما را به این سازمان تزریق می‌کند، صداوسیما ناچار خودش را ملزم به تن دادن به مطالبه نه‌چندان منطقی‌ آنها کرد، چراکه هر بار رسانه‌‌ ملی برنامه‌ای انتقادی از دولت روی آنتن می‌فرستد،‌ دولتی‌ها از نظر بودجه تحت فشارشان قرار می‌دهند.

او تاکید کرد: سریال «گاندو» اصلاً و ابداً تخریب نظام نیست و فقط برخی از سیاست‌های دولت را مورد نقد جدی قرار داده است؛ مثلاً اینکه چرا جیسون رضاییان باید تا جایی پیش برود که حتی از طعم آدامس رئیس‌جمهوری باخبر باشد و خیلی چیزهای دیگر شبیه این. البته تاکید می‌کنم که نقد باید واقع‌بینانه و سازنده باشد.

کیانوش‌راد: برخی مخالفت‌ها با «گاندو» ناشی از حساسیت‌های بیش از حد است

محمد کیانوش‌راد، عضو حزب اتحاد ملت ایران، درباره سریال «گاندو» گفت: در جامعه‌ای که به جز یک نفر همه روسای جمهور آن خائن و منحرف تلقی می‌شوند، بدون تردید این نگاه به کلیت نظام سیاسی آسیب وارد می‌کند.

کیانوش‌راد با بیان اینکه این‌گونه فیلم‌ها در جامعه ایران ممکن است با افراط و تفریط‌هایی همراه باشند، تاکید کرد: اما مردم لزوماً همه حرف‌هایی را که فیلم و سریال‌هایی مثل گاندو می‌زنند باور نمی‌کنند؛ آنها قضاوت‌های خاص خود را دارند.

او اضافه کرد: از طرف دیگر توجه داشته باشید که بخشی از نمایش‌هایی که به شیوه‌های طنز یا انتقادی تند مطرح می‌شوند، کارکردهای چندگانه دارند.

کیانوش‌راد ادامه داد: نباید تصور کرد که کارکرد چنین سریالی لزوماًعلیه دولت آقای روحانی و ظریف است. اگر قرار باشد در یک نظام نیروی اطلاعاتی، نظامی، وزیر، رئیس‌جمهور، اطرافیان رئیس‌جمهور و... دچار خطاهای فاحش، حتی در حد خیانت شوند، این درباره هر رئیس‌جمهور دیگر و هر وزیر و نیروی امنیتی دیگری می‌تواند صادق باشد.

عضو حزب اتحاد ملت ایران با تاکید بر اینکه مردم برداشت‌های جناحی خاصی ندارند، گفت: بنابراین در مجموع نباید حساسیت‌های بیش از حد نشان داد. کاری به نیت تهیه‌کنندگان و کارگردان این فیلم ندارم؛ نه نیت‌خوانی می‌کنم و نه اصولاً آنها را می‌شناسم.

ناصری: سریال گاندو گام دوم دولت‌آزاری دلواپسان بود

عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، با اشاره به سریال «گاندو»، گفت: ناشی‌گری‌‌‌ها در این سریال آنچنان زیاد بود که علاوه بر نخبگان و کنشگران، جامعه عمومی کشور هم در فضای مجازی عکس‌العمل نشان داد و متوجه شد که گاندو یک نمایش تلویزیونی متعارف نیست.

ناصری در ادامه با توجه به هجمه‌ها و انتقادات علیه دولت در سال‌های اخیر تاکید کرد: سریال گاندو گام دوم دولت‌آزاری دلواپسان بود. گام اول با انتقاد و انتقام از برجام صورت گرفت و تا امروز ادامه دارد. گام دوم به منظور زیر سوال بردن دولت روحانی و مخصوصاً دستگاه دیپلماسی آن و شخص وزیر امور خارجه بود.

او ادامه داد: این سریال سعی داشت با زبان ابتر خود و البته ناکام، محمدجواد ظریف را مرتبط با ساختارهای جاسوسی معرفی کند و از این طریق انتقام دلواپسان را از وزیر امور خارجه، به عنوان امضاکننده توافق‌نامه برجام در تاریخ 40 ساله، بگیرد.

ناصری در ادامه با بیان اینکه کارگردان این سریال از زمره دلواپسان نیست، تاکید کرد: اما نهایتاً با مدیریت نهاد نمایش داده‌شده در سریال، گاندو نتوانست به خوبی از عهده کار برآید. البته تردید نکنید که منظور سازندگان سریال اساساً واهی و پوچ بود.

ناصری درباره تاثیری که این سریال می‌تواند بر افکارعمومی بگذارد، گفت: این سریال یک سیاسی‌کاری بسیار پرهزینه بود که هیچ‌یک از افکارعمومی مرتبط با دو جناح سیاسی کشور را به خود جلب نکرد.

نورایی: روشنفکرانی که می‌گفتند «زنده‌باد مخالف من»، چرا با پخش «گاندو» تا این حد به هم ریخته‌اند؟

علیرام نورایی، بازیگر سریال گاندو گفت: « همین روشنفکرانی که امروز به من فحش می‌دهند تا دیروز ادعای آزادی بیان داشتند و می‌گفتند «زنده‌باد مخالف من»، پس چرا اکنون با پخش «گاندو» تا این حد به هم ریخته‌اند؟ »

او در این باره می‌افزاید: فرقی نمی‌کند، اکنون تعدادی از مخاطبان به دلیل حضور در سریال «گاندو» به من «زنده‌‌باد» می‌گویند و افرادی نیز مرا «خائن و وطن‌فروش» خطاب می‌کنند. مانده‌ام که ما کجا زندگی می‌کنیم؟! با یکسری قوانین واحد در مملکتی که 40 سال است جمهوری اسلامی در آن حکومت می‌کند زیست می‌کنیم. این دوگانگی وحشتناک است. یک انسان سالم در این دوگانگی بیمار می‌شود، درک نمی‌کنم چرا برخی فکر می‌کنند که با حضور در سریال «گاندو» به قشری از مردم خیانت کرده‌ام. در جواب می‌گویم: نه، من به کسی خیانت نکرده‌ام.

نورایی‌گفت: اکثر کار‌هایی که در این ژانر ساخته می‌شود به امنیت ملی و موضوع جاسوسی ارتباط پیدا می‌کند. «گاندو» هم همین کار را کرد. نمی‌دانم چقدر تخیل بود چقدر واقعیت، اما سریالی بود که دوست داشتم در آن حضور پیدا کنم. چنین مضمون‌هایی هم عموماً با ارگان‌های دولتی و نظامی سروکار دارند که طبیعی است.

ایمانی: این نوع نمایش در گاندو را اصلاً نمی‌پسندم

ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا، گفت: گاندو شبیه فیلم‌های هالیوودی بود تا خیال مردم را راحت کند که سیستم اطلاعاتی کشور قوی است . او در این باره بیان کرد: گاندو سعی داشت به کشورهای غربی و خصوصاً آمریکا این پیام را بدهد که سیستم اطلاعاتی و ضدجاسوسی نظام جمهوری‌ اسلامی بسیار‌ قوی و کارآمد است و باید بدانند جاسوس‌هایشان، چه آنهایی که در داخل مرز و چه آنهایی که در خارج از کشور علیه منافع ایران فعالیت دارند، قطعاً نمی‌توانند تلاش‌هایی توأم با موفقیت داشته باشند.

این تحلیلگر سیاسی با بیان اینکه این نوع نمایش در فیلم گاندو را اصلاً نمی‌پسندم اضافه کرد: در واقع سریال نباید این پیام را صادر می‌کرد که ما در درون کشور کسانی را داریم که کاملاً طرفدار غرب هستند و افرادی هم داریم که در هر شرایطی به مخالفت با غرب اصرار می‌ورزند. این تصویر، تصویر خوبی از ایران نبود؛ بدین معنا که اگر سیستم اطلاعاتی کشور به این تشخیص رسیده بود که آقای جیسون رضاییان جاسوس است، باید مدارک و مستندات را به وزارت‌ خارجه ارسال می‌کرد، و قاعدتاً وزارت‌ خارجه‌ای‌ها هم جاسوس بودنش را تایید می‌کردند.

ناصر ایمانی در پایان گفت: ای کاش به سمتی برویم که اختلاف سلیقه‌ها به کمترین حالت ممکن خود برسند تا از این طریق فعالیت‌هایی که در چارچوب‌ نظام انجام می‌گیرد، به نتیجه‌ای توأم با تاثیرگذاری ختم شود.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها