دوره شما گذشت آقای محمود احمدینژاد!
یکی از کاربران در این مورد نوشته است:« یعنی مشکل ما مدل موی جوانان ماست. هنوز این جمله رو فراموش نکردیم.»
اعتمادآنلاین| همیشه عجیب بوده چه آن زمان که رئیس جمهور ایران بود و چه اکنون که عضو تشخیص مصلحت نظام است و این عجیب بودنش هم به صحبت ها، مصاحبهها و موضعگیری هایش برمی گردد. این چهره سیاسی دوست دارد که همیشه دیده شود حالا یا با حرفهای شعاری یا با اظهارنظر درمورد شخصیتهای مطرح.
به تازگی نیز بهمن بابازاده، خبرنگار حوزه موسیقی مصاحبهای را با محمود احمدی نژاد، این چهره جنجالی کشور، داشته است که گویای همین مسئله است یعنی گفتوگویی سراسر شعار و درتناقض با عملکردش در زمان ریاست جمهوری اش. به خصوص وقتی که پای خوانندههایی چون حبیب، شجریان، افتخاری و خوانندههای لسآنجلسی به میان میآید. در واقع احمدی نژاد از مشکلاتی که در حوزه هنر در دو دوره ریاست جمهوری او اتفاق افتاده شانه خالی میکند و مقصر را دیگرانی میداند که طبق معمول از آنها اسمی نمیآورد.
احمدی نژاد چه گفت؟
در این مصاحبه محمود احمدی نژاد درباره علایق موسیقایی خود در دورههای مختلف زندگیاش گفت: «من در دوران جوانی که به پیش از انقلاب برمی گردد، بیشتر انتخاب هایم، موسیقیهای نسبتا اعتراضی و اجتماعی بود. مثل: «بلبل شوریده در کنج قفس در آ...». برای من خیلی جذاب بود. هنرمندان زیادی در آن دوره فعالیت داشتند. از گلپا و بنان و ایرج بگیر تا خیلیهای دیگر. حتی خانمها و آغاسی. اما من همیشه انتخاب هایم در فضای موسیقی اعتراضی بود.» وی میگوید: «مهمترین موضوع در تمام ادوار تاریخی در مسائل هنری، داشتن حق انتخاب است. در هیچ دورهای نمیشود مردم را به زور به سمت موضوعی گرایش داد. حق انتخاب بدیهیترین ماجرا برای یک جامعه مدنی است که میتوان از آن به عنوان ابتداییترین حقوق هر فردی یاد کرد.»
«حبیب محبیان» انسان وارستهای بود
احمدینژاد در نخستین اظهار نظر خود درباره حواشی بازگشت «حبیب محبیان» به کشور که گفته میشد به دستور و با حمایت او صورت پذیرفته نیز گفت: «آقای حبیب انسان وارسته و عارفی بود. انسانی به شدت اخلاق مدار و موسیقی هایشان هم بسیار فاخر و قابل توجه. به من گفتند که ایشان درخواست دادهاند که به وطن شان برگردند. من هم گفتند چه اشکالی دارد؟ هر انسانی حق دارد در وطنش زندگی کند. عدهای تنبل، جاهل و خودخواه در ایران هستند که همیشه ساز مخالف در دست دارند. البته که از غیر هم تاثیرپذیری داشته و دارند ولی من اعتفاد دارم که اگر فرهنگ یک مملکت آسیب ببیند، دیگر آن جامعه درست شدنی نیست. عدهای اعتقاد داشتند که ایشان نباید به ایران برگردند. نه ایشان، خیلیهای دیگر هم بودند. پس از پیگیری و تاکید من بالاخره راضی شدند که مانعی برای بازگشت ایشان نباشند ولی در خفا در تماسهایی با همین افراد و فرستادن پیغامهای مختلف، سعی داشتند مانع از بازگشت آنها به کشورشان باشند. من تاکید کردم که باید کمک کرد تا اینگونه هنرمندان بتوانند آزادانه در کشورشان کار کنند.»
وی درباره مرگ تراژیک «حبیب» که خیلیها از آن به «دق کردن» یاد میکنند نیز گفت: «هر انسان آزادهای، به شدت غصه میخورد اگر از یک حق طبیعی محروم شود. هر ظلمی از هر زاویهای به هر کسی، ناراحتکننده است و تلخ. به نظرم به آقای حبیب ظلم شد و من به این ماجرا معترض بودم. هنوز هم معترض هستم.»
«علیرضا افتخاری» خدمات زیادی به کشور کرده است
احمدی نژاد درباره حواشی آن آغوش جنجالی با علیرضا افتخاری در حاشیه مراسم روز خبرنگار در سال 1389 نیز توضیح داد: «آن دیدار بسیار به نظر من عادی بود. من همه را دوست دارم. ایشان یک هنرمند برجسته و خوب بود و طبیعی بود که آن اتفاق میافتاد. منتها آن جریان که همیشه در پی خبرسازی معکوس اند، باعث آن اتفاقات خبری شدند. من همیشه اعتقاد داشتهام که باید مریضیهای جامعه را درمان کنیم. من بارها و بارها از کارگر و کشاورز و همه مردم را در دیدارهای مختلف با کمال میل در آغوش گرفته ام. ولی این ماجرا به طرزی عجیب تا این حد خبرساز شد. آنهایی که در پی قدرت سیاسی بودند فقط تهمت زدند و با تخریب دیگران سعی در اثبات خود بودند. جریانهای قدرت در همه جای دنیا برای به قدرت رسیدن همدیگر را له میکنند.
اینجا هم ماجرا همین است. من آقای افتخاری و صدای این هنرمند را دوست داشته و دارم. همیشه هم هر کاری از دستم بر بیاید برای ایشان میکنم.» وی گفت: «شرایط سیاسی کشور در آن زمان جوری بود که هر کسی که سعی داشت گرایشی به سمت دولت مردمی آن زمان داشته باشد، همه بلافاصله به او حمله میکردند. به خصوص عدهای میگفتند که جامعه هنری برای ما هستند و چرا یک هنرمند باید با آقای احمدی نژاد دست بدهد؟»
صدای استاد شجریان، صدای خاطرات ماست
احمدی نژاد درباره بایکوت استاد محمدرضا شجریان در دوران ریاست جمهوری خود نیز گفت: «یکی از نواهایی که از کودکی در گوش ما بوده و هست، صدای استاد شجریان است. صدایی که صدای خاطرات ماست. ربنای ایشان را همیشه در زمان افطار همه گوش میدادیم و لذت میبردیم. ایشان از شخصیتهایی است که بر گردن فرهنگ این مملکت حق دارد و خدمتهای زیادی کرده است.
درباره دوران بایکوت آقای شجریان باید عرض کنم که من تحت فشارترین رئیس جمهور ایران بودم و بایکوت خود من هم از دوران ریاست جمهوری خودم اتفاق افتاد. خود من هم تحت فشاربودم واقعا. من به محدودکردن و محبوس کردن هیچ انسانی در زمین راضی نبوده و نیستم. جریانات غیررسمی همیشه میروند و کار خودشان را میکنند و بعد یک تابلو در مقابل آن میزنند و سعی دارند که آن را به نفع جریانی خاص مصادره نمایند. آقای شجریان را سالها دوست داشتم. بعضیها فکر میکنند که وقتی یک نفر یک موضع سیاسی میگیرد، ما باید آن را سرایت بدهیم به همه عرصههای انسانی. هر کس حق دارد در انتخابات به هر کسی که دوست دارد رای بدهد. ما میتوانیم دوست باشیم ولی در مواضعی با هم اختلافنظر داشته باشیم.»
وی افزود:«خانم بازیگری رفته بود اروپا و جایزه گرفته بود بدون روسری رفته یا دست داده به آقایی. اینها میگفتند نه حق نداری برگردی. من میگفتم چرا؟ مگر ما مالک مردم هستیم؟ ما نماینده مردمیم. حالا به حکومت رسیدیم باید به مردم خدمت کنیم. اینها میگفتند نباید بیاید. انقدر من نامه نوشتم به وزیر و مسئول و پا فشاری میکردم به من میگفتند چشم اما به او زنگ میزدند میگفتند اگر بیایی فرودگاه میگیریمت. این خاطره تلخ من است که یک انسان را خرد کردیم و آن خانم هم دیگر برنگشت.»
دوره احمدی نژاد تمام شده
بی شک تنها هدف احمدی نژاد جلب توجه یا به زعم برخیها مانورهای تبلیغاتی برای انتخابات است. اما سوال اینجاست که آیا او میتواند با بیان چنین حرفهایی نگاهها و نظرها را به خود جلب کند؟ یک فعال سیاسی اصلاحطلب در این مورد به آفتاب یزد میگوید:«دوره احمدی نژاد تمام شده و بازگشت او به عرصه سیاسی آنهم در سطح ریاست جمهوری تقریبا غیر ممکن است مگر آنکه اتفافات عجیبی رخ دهد که احمدی نژاد بخواهد به عرصه ریاست جمهوری برگردد.» جوادی حصار افزود:« بنابراین فکر میکنم که این تلاشها مقداری برای ترمیم چهره خودش و مقدار دیگر برای بسترسازی جهت برگشت به نیروهای هم فکرش است مخصوصا آنکه چند تن از دوستان ایشان در مجلس حضور دارند.
از همین رو نمیتوان این رفتارها را در جهت بازگشت احمدی نژاد به سطوح قدرت سیاسی در کشور دانست.» وی گفت:« به هر جهت احمدی نژاد یک چهره سیاسی است و مزه حضور در سطح بالای کشور را چشیده به همین دلیل تلاش میکند که در افکار عمومی خودش را مطرح نگه دارد. بالاخره نگاه و نظر او طرفدارانی هم دارد حتی بعضیها فکر میکنند که شخصیت تاثیرگذار و ناجی برایشان بوده است. بنابراین نمیتوان منکر این مسئله شد که احمدی نژاد در نزد بعضی از افراد محبوبیتهایی دارد اما آنقدر نیست که بخواهد تاثیرگذاری اجتماعی داشته باشد.»
واکنش کاربران
کاربران شبکههای اجتماعی نیز معتقدند که حرفهای احمدی نژاد شعار و در راستای حضور در انتخابات است.
یکی از کاربران در این مورد نوشته است:« یعنی مشکل ما مدل موی جوانان ماست. هنوز این جمله رو فراموش نکردیم.»
دیگری نوشت:« آقایان حضرات رئیس جمهور ایران! لطفا نگویید نمیگذارند کار کنیم. 4 سال اول نگذاشتند چرا 4سال دوم باز تشریف میاورید؟ لطفا مردم را...فرض نکنید. حالا آقای احمدی نژاد با آن مدیرانی که بر سر دانشگاهها گذاشته بودند برای ما روشنفکر شده اند؟»
یکی دیگر از کاربران اینطور مینویسد:« ایشون همیشه قبلاز انتخابات از این نمایشها میده ولی بعد که انتخاب شد...»
کاربران دیگر نوشته اند:« مومن از یک سوراخ دوبار گزیده نمیشود. بخش اعظم بدبختیهای امروز مردم باعثش احمدی نژاد است»، « او برای انتخابات نقشه دارد فریب حرف های پوپولیستیش را نخورید».
منبع: آفتاب یزد
دیدگاه تان را بنویسید