سعید معیدفر، جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین»:
برای عبور از بحران باید زمینه گفت‌وگو بین نیروهای سیاسی فراهم شود
سعید معیدفر گفت: برای پایان دادن به بحران لازم است زمینه گفت‌وگو بین نیروهای اجتماعی و سیاسی فراهم شود و جامعه از محل منافشه، حذف و طرد در همه حوزه‌ها به محلی برای تعامل و همصدایی و البته گفت‌وگو تبدیل شود.
اعتمادآنلاین| سعید شمس- جامعه ایران به دلیل تنگناهای متعددی که پیش روی قشرهای مختلف مردم قرار گرفته، دچار نوعی سردرگمی و در نتیجه دور ماندن از اهداف و شعارهای اصلی شده است تا این سوال به وجود بیاید که چنین شرایط نگران‌کننده‌ای ریشه در چه علت یا علت‌هایی دارد؟ از سوی دیگر این مساله هم مهم است که توجه به کدام الزام‌ها می‌تواند برای ما در گذر از این وضعیت نگران‌کننده موثر باشد؟
سعید معیدفر، جامعه‌شناس، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این باره اظهار داشت: انسان موجودی است که در میان سایر موجودات عالم عقل دارد و به همین دلیل نیازهایش عاطفی و متعالی‌تر است؛ یعنی انسان به حدی می‌تواند پیشرفت کند که به لحاظ اخلاقی، علمی، فرهنگی و... به استانداردهای بالا و متعالی برسد. این مهم زمانی تحقق پپدا خواهد کرد که بتوانیم مراحل تغییر سطوح نیازها را پله‌پله بپیماییم تا به بالاترین سطوح برسیم.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: یکی از شعارهای اصلی نظام جمهوری اسلامی این بود که «انسان‌ها را به تعالی برساند» و جایگاه کشور به لحاظ ارزشی، علمی، فرهنگی، شکوفایی و... در بالاترین رده‌ها قرار گیرد. سوال این است که آیا واقعاً چنین اتفاق‌هایی افتاده است؟ در پاسخ باید گفت که ما نه تنها به تعالی نرسیدیم، بلکه پله‌پله سقوط کردیم. در واقع امروز به قدری درگیر مسائل پیش‌پاافتاده شده‌ایم که اساساً فرصت تعالی، فرصت اندیشیدن، فرصت نوآوری، فرصت علمی، فرصت اخلاقی و حتی فرصت دینداری و معنویت هم از ما گرفته شده است.
او تصریح کرد: وقتی یک جامعه درگیر مشکلات پیچیده و لاینحل می‌شود، انسان‌ها عملاً از انسان بودن ساقط خواهند شد. حتی آنها را در موقعیت حیوانی قرار می‌دهد؛ یعنی آنها فقط تلاش می‌کنند تا فعلاً «امروز را سر کنند» و کاری هم به فردا نداشته باشند. وضعیت جامعه ما رفته‌رفته به چنین حالت بد و نگران‌کننده‌ای نزدیک می‌شود و بدیهی است در چنین جامعه‌ای کسی به اخلاق، علم، خلاقیت، توسعه، نوع‌دوستی و... توجهی نشان نخواهد داد. در چنین شرایطی انسان‌ها حتی فرصت پیدا نمی‌کنند با خدای خود راز و نیاز کنند تا به تعالی دینی و معنوی دست پیدا کنند.
معیدفر ادامه داد: در چنین شرایطی مردم همچنین از با هم بودن و فعالیت و همکاری‌های اجتماعی محروم می‌شوند و حتی از بودن در کنار یکدیگر رنج می‌برند و اعتماد نیز در جامعه به طور پررنگی از بین می‌رود؛ به عنوان مثال در منطقه زلزله‌خیری که خانه تمام اهالی خراب شده، وقتی یک کامیون حامل مواد غذایی یا نیازهای اولیه انسان‌ها می‌رسد، مردم دیگر برایشان مهم نیست که دوست، همسایه یا... است و برای رفع نیاز خود به سمت کامیون یورش می‌برند تا امکانات بیشتری به دست آورند.
او توضیح داد: همچنین باید متذکر شد، اینکه کشور ما با جهان در رویارویی است فقط یکی از دلایل مشکلات است. اساساً موضوع ما این است که جامعه دچار نوعی ازهم‌گسیختگی شده است که در چنین شرایطی اگر با دنیا به تعامل برسیم هم مشکلات‌مان پابرجا خواهد ماند چراکه یک نوع تعارض و گسیختگی در میان نیروهای اجتماعی و سیاسی شکل گرفته؛ بدین معنا که رابطه ما با آمریکا خیلی دورتر از رابطه خودمان با خودمان نیست به طوری که اختلاف و تنازع حتی به درون خانواده‌ها هم کشیده شده است.
سعید معیدفر در پایان صحبت‌هایش گفت: برای پایان دادن به بحران لازم است زمینه گفت‌وگو بین نیروهای اجتماعی و سیاسی فراهم شود و جامعه از محل منافشه، حذف و طرد در همه حوزه‌ها به محلی برای تعامل و همصدایی و البته گفت‌وگو تبدیل شود تا بتوانیم با همبستگی بحران‌ها و موانع را یکی پس از دیگری از پیش رو برداریم.
دیدگاه تان را بنویسید