احزابِ اصلاح طلب باید به انسجام برسند

اعتمادآنلاین| «فرزانه ترکان»، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، درباره وضعیت اصلاح طلبان پس از انتخابات مجلس 98 و دلایل عدم رأی آوری کاندیداهای برخی احزاب اصلاح طلب از جمله کارگزاران در انتخابات اخیر گفت: تفسیری که از شرایط فعلی در جامعه وجود دارد در درجه اول، دلسردی مردم و عدمِ اقبالِ مردم به صندوق‌های رأی را نشان می‌دهد و در واقع نمونه بارزِ این موضوع را در انتخابات گذشته شاهد بودیم.

او افزود: دلیل واضح و مشخص این وضعیت نیز، عدم امکانِ فعالیت‌های سیاسی مشخص از سوی احزاب و همچنین عدم حضور آنها در صحنه انتخابات است که بتوانند با تنوع افکار و سلایق سیاسی کاندیدا معرفی کنند و از مردم انتظار داشته باشند که به آنها رأی بدهند. از آنجایی که کانال ِ ردصلاحیت‌ها بیشتر از قبل شده است و محدودیت انتخابات را تشدید کرده، انگیزه مردم برای شرکت در انتخابات را ضعیف کرده است و این شرایطِ فعلی، اگر تا انتخابات 1400 ادامه پیدا کند یقینا مردم، اقبالی برای انتخابات نشان نخواهند داد. از این رو این موضوع، اولین بحثِ جدی است که حاکمیت و نظام باید درباره آن به تصمیم نهایی برسد.

فرزانه ترکان ادامه داد: در واقع پس از تصمیم نهایی نظام است که نقش احزاب را باید جدی گرفت. بدین ترتیب که احزابِ اصلاح طلب در درجه اول باید دارای یک انسجام جدی با یکدیگر باشند و از تشتّت افکار و آراء پرهیز کنند و بتوانند در قالب یا شورای عالی اصلاحات و یا پارلمان ِ اصلاحات به یک وحدت رویه و مسیرِ برسند و در این مسیر حتما باید، دارای یک برنامه مشخص و مدون باشند.

این عضو حزب کارگزاران تصریح کرد: در واقع ارائه شعار و سخنان زیبا برای مردم به هیچ وجه راهکار نیست و هیچ گاه نمی‌تواند، مردم را به پایِ صندوق رأی بیاورد. در شرایط سیاسی فعلی کشور و با وجود تحریم‌ها و مسائل و موضوعاتِ بین‌المللی که در جهان وجود دارد و همچنین جایگاه ایران که یکی از سخت ترین شرایط را در این برهه تاریخی در حال گذراندن است باید به این مسئله پرداخت که در حال حاضر، راهکار چیست؟ آیا راهکار درستی از نظر سیاست خارجی و رسیدن به یک نظم سیاسی را در حال حاضر دارا هستیم یا خیر؟ آیا راهکارِ اقتصادیِ مشخصی در شرایط فعلی وجود دارد یا ندارد؟ اگر اینها در قالب برنامه عملیاتی ارائه شود می‌توان، امیدوار بود که مردم قهر خود را با صندوق‌های رأی کنار بگذارند و به میدان بیایند. منتهی دو شرط لازم و ملزوم یکدیگر هستند. نخست، باز شدن صحنه سیاسیِ کشور به ویژه کاهشِ سخت‌گیری‌ها در حوزه رد صلاحیت‌ها و اجازه ظهور و بروزِ عقاید و سلایقِ گوناگون در صحنه انتخابات، دوم، ارائه برنامه‌های کاربردی از سوی احزابی که می‌خواهند در صحنه انتخابات شرکت کنند.

ترکان در پاسخ به این سوال که در صورت باز شدن فضا برای فعالیت سیاسی، چهره‌های سیاسی شایسته و برجسته‌ای که اصلاح طلبان برای انتخابات 1400 خواهند داشت، چه کسانی خواهند بود؟ نیز اشاره کرد: در مورد شخص خاصی نه هنوز وحدت نظر و رویه‌ای وجود دارد و نه حتی نظر نهایی در این باره در میان احزاب اصلاح طلب وجود دارد. گمانه‌زنی‌های فردی و عنوان کردنِ نام برخی افراد، اظهارنظرِ شخصی است و به هیچ وجه هیچ حزب سیاسی درباره شخصِ خاصی به اجماع نرسیده است. باید حداقل تا چندین ماه تا قبل از انتخابات با توجه به شرایط سیاسی کشور صبر کرد تا بتوانیم، بعدها به تصمیم نهایی دست پیدا کنیم و باید اجازه دهیم، فردی که هم از لحاظِ سیاسی کارآمد بوده و هم از لحاظ رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی کارآمد است را به مردم به عنوان کاندیدا معرفی کنیم.

او تاکید کرد: باید از این تک صدایی جلوگیری کنیم بدین معنا که نباید صرفا یک جناح سیاسیِ خاص امکانِ بروز و ظهورِ افکار و عقاید خود را داشته باشد. بنابراین باید ابتدا صحنه انتخابات باز شود و سلیقه‌‎های مختلف، حرف خود را بزنند تا در نهایت مردم تعیین کننده سرنوشتِ خودشان باشند و با برگزاری یک انتخابات آزاد، مردم فردی را که اصلح می‌دانند انتخاب کنند.

این عضو شورای مرکزی در پاسخ به این سوال که آیا جلسه اخیرِ حزبِ کارگزاران به دیگر احزاب اصلاح طلب هم می‌تواند تعمیم پیدا کند؟ نیز گفت: به هر حال همه این‌ها بستگی به این موضوع دارد که ابتدا باید برای شورای عالی اصلاح طلبان چاره اندیشی جدی صورت گیرد. به بیانی دیگر با توجه به کناره گیری عارف و موسوی لاری، باید چاره اندیشیِ اساسی در این باره که این شورا را چه کسی رهبری کند و آن فردی که این مسئولیت را برعهده می‌گیرد این توانایی را داشته باشند که یک اجماع نظری را بین احزاب برقرار کند، صورت گیرد.

او در پایان گفت: بنده نه به عنوان فردی که عضو حزب کارگزاران هستم اما براین باورم که افرادِ صاحبِ نظری، همچون مرعشی به عنوان رئیس شورای عالی سیاستگذاریِ اصلاح‌طلبان می‌تواند موثر باشد چرا که او قبلا بارها ثابت کرده‌ که در ایجادِ وحدتِ رویه بسیار موفق است و می‌تواند یک اجماع نظری را بین احزابِ مختلف برقرار کند. حال یا مرعشی و یا فردِ دیگری که این قابلیت و این جوهرِ اجماع را داشته باشد باید وارد میدان شود و پس از آن است که می‌توان، درباره سایر احزاب هم اظهارنظر کرد.

منبع: برنا