هجمه‌های سیاسی مجلس یازدهم علیه ژنرال نفت دولت / زنگنه پاسخ می‌دهد؟

اعتمادآنلاین| بیژن نامدارزنگنه را در مطبوعات به «شیخ‌الوزرا» می‌شناسند. یکی شاید به این دلیل که بیش از هر سیاستمداری در تاریخ جمهوری اسلامی ایران سابقه وزارت در کارنامه داشته و دارد و دیگر احتمالا از آنجا که عملکرد و کارنامه‌ای موفق، آن ‌هم در شرایطی سخت و پیچیده از خود به ‌جای گذاشته است. بهار 92 وقتی حسن روحانی خود را برای ورود به رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری آغاز می‌کرد و آن‌گاه که در یک ویدیوی تبلیغاتی از یک فرمان «به جای خود» می‌گفت و قرار گرفتن «ژنرال‌ها» به‌جای «سربازان» را وعده می‌داد شاید بسیاری یکی از شاخص‌ترین اعضای کابینه «ژنرال‌ها» را همین «شیخ‌الوزرا» یعنی بیژن نامدارزنگنه می‌شناختند. وزیری که ازقضا حالا در آستانه آغاز هشتمین و آخرین سال دولت روحانی شاید بیش از دیگر نمایندگان تازه‌وارد این روزهای پارلمان مغضوب است و بعید نیست حتی قرعه نخستین استیضاح مجلس یکدست اصولگرای یازدهم نیز در میدان عمل به نام او بخورد.

حالا البته زمزمه‌هایی از استیضاح وزیر ورزش و جوانان حسن روحانی نیز به گوش می‌رسد و کمی دقیق‌تر که نگاه کنیم، می‌بینیم وزرایی چون محمدجواد آذری‌جهرمی - جوان‌ترین عضو کابینه - و حتی محمدجواد ظریف ازجمله دیگر ژنرال‌های کارکشته دولت روحانی هم در معرض خطر استیضاح مجلس‌یازدهمی‌ها هستند اما آنچه حالا زنگنه را از این حیث نیز بالاتر از دیگر مردان دولت روحانی قرار داده، گام‌هایی است که مجلس‌یازدهمی‌ها برای استیضاح او برداشته و حتی در اقداماتی بعضا فراقانونی از این نیز پیش‌تر رفته‌اند. درست 13 روز پیش بود که یکی از ده‌ها نماینده اصولگرای مجلس از طرح استیضاح وزیر نفت خبر داد. خبری که بلافاصله به تیتر یک بسیاری از مطبوعات تبدیل شد و همزمان بسیاری از تحلیلگران از آنچه انتظارش را می‌کشیدند، سخن گفتند. چه آنکه حالا سیاستمدارانی در مجلس برو و بیا دارند که حتی سال‌هایی که وکیل ملت و عضو پارلمان نبودند هم مخالف صریح و شدید زنگنه و برنامه‌هایش در وزرات نفت بودند. اما این همه آنچه مجلس‌یازدهمی‌ها برای آینده زنگنه درنظر داشتند، نبود. چراکه درست 10 روز پس از انتشار خبر استیضاح، خبری با قید «اختصاصی» روی خروجی خبرگزاری اصولگرای فارس و متعاقبا دیگر رسانه‌های اصولگرا رفت که از اقدام دیگر ساکنان این روزهای «بهارستان» علیه وزیر نفت حکایت داشت. خبری که روز چهارشنبه هفته‌ای که گذشت، مخابره شد و تیتر یک «اعتماد» و چندین مطبوعه کثیرالانتشار دیگر کشور در آخرین روز هفته گذشته را به خود اختصاص داد. آنجا که به ‌باور برخی ناظران «ناامیدان استیضاح» به‌ویژه پس از تاکید موکد رهبر انقلاب مبنی بر لزوم ادامه کار دولت تا آخرین روز، سراغ گام دوم علیه «زنگنه» رفتند تا این ‌بار، نه در اقدامی مطابق قانون چون «استیضاح وزیر» که در اقدامی فراقانونی و نامتعارف که «نامه نمایندگان به روسای قوای سه‌گانه» تعبیر شد از سردمداران 3 قوه بخواهند وزیر نفت را برکنار کنند.

نامه‌ای که نه‌تنها محتوا، رویکرد حقوقی و کیفیتش، محل بحث بود و معلوم نبود چطور گروهی از نمایندگان مجلس هنوز نمی‌دانند مثلا روسای قوای مقننه یا قضاییه، مسوولیت و اختیاری نسبت به عزل و نصب اعضای دولت و وزرای تحت ‌امر رییس قوه مجریه ندارند بلکه به ‌لحاظ کمیات نیز مبهم بود. در حالی که بازوی رسانه‌ای جناح راست و مخالفان دولت از تعبیر «نامه 114 نماینده» برای فضاسازی علیه وزیر نفت بهره می‌بردند که اولا خود این رسانه‌ها نهایتا‌ نام حدود 50 نماینده را به پیوست خبر منتشر کردند ثانیا برخی از همین اسامی هم بنا بر پیگیری‌های «اعتماد» نه از محتوای نامه باخبر بودند نه بعضا حتی از اصل و اساس آن.

با این همه اما آن‌ طور که روز گذشته خبرگزاری‌ها مخابره کردند، وزیر نفت به این نامه نیز پاسخ داده و جالب‌تر آنکه از آمادگی خود برای پاسخگویی به انتقادهای نمایندگانی گفته که نه‌تنها تعدادشان روشن نیست بلکه انتقادهای‌شان نیز حرف تازه‌ای نبوده و تکرار آن مسائل و مواردی است که وزیر نفت در جریان مجلس دهم به ‌دفعات با حضور در کمیسیون انرژی مجلس و حتی صحن علنی پارلمان به نمایندگان وقت مجلس توضیح داده است. حالا اما زنگنه به ‌دنبال حکم دیگری است و جالب آنکه از کسانی به این عنوان نام برده که مقصد نامه اخیر نمایندگان نیز بودند. روسای قوای سه‌گانه و نشست شورای ‌هماهنگی اقتصادی سران 3 قوه. زنگنه در نامه‌ای که دیروز به این منظور خطاب به حسن روحانی، رییس‌جمهوری نوشت و رونوشت آن را نیز برای محمدباقر قالیباف و سیدابراهیم رییسی، روسای قوای مقننه و قضاییه ارسال کرد با استقبال از بررسی دقیق همه موارد مطرح شده در نامه انتقادی اخیر گروهی از نمایندگان اصولگرای مجلس یازدهم ازسران قوا خواسته که این بحث در دستورکار یکی از جلسات سران قرار بگیرد تا ادعا‌ها و پاسخ‌های دو طرف شنیده شده و درنهایت در مورد آنها توسط روسای 3 قوه قضاوت شود. زنگنه اما به نکته مهم دیگری نیز در این نامه اشاره کرده است. او آورده «پیرو نامه تعدادی از نمایندگان مجلس دهم به سران محترم3 قوه در بهمن ‌ماه 97 در هفته جاری نیز تعدادی از نمایندگان(دوره یازدهم)، شکواییه‌ای به شرح پیوست خطاب به سران محترم قوا ارسال کرده‌اند و در آن برخی از ادعا‌های قید شده در نامه قبل را تکرار کرده‌اند.» اشاره‌ای که می‌تواند دست‌کم از این حیث محل ‌تامل باشد که آنچه حالا از سوی اصولگرایان دوره یازدهم پارلمان- از قضا با تاکید بر «همراهی مجلس دهم با دولت» و اشاره ضمنی به ضعف نظارتی مجلس قبل مورد تاکید قرار گرفته - ازقضا در همان مجلس قبل هم دست‌کم از سوی طیفی از نمایندگان اصولگرا تکرار شده و ظاهرا حرف تازه‌ای در نامه و تقاضای استیضاح مجلس‌یازدهمی‌ها نیست. زنگنه اما به جز این اشاره از نکته مهم دیگری هم می‌گوید و آن «تحریم‌های ظالمانه ایالات متحده علیه ایران» یا همان «گسترده‌ترین تحریم‌های تاریخ» است که بنا به تاکید وزیر نفت حالا «تمرکز و اهتمام این وزارتخانه» را به خود «به هماوردی با آن معطوف کرده است.» او اما به هر تفسیر درخواست بهمن‌ ماه 97 خود از سران قوا را بار دیگر تکرار کرده تا نشان دهد همچون گذشته، آماده پاسخگویی به وکلای ملت و البته دفاع از عملکرد خود است.

با این همه اشاره زنگنه به این درخواست در دوره دهم مجلس ما را بر آن داشت برای درک دقیق‌تر مشکل این روزهای مجلس‌یازدهمی‌ها با وزیر نفت حالا که پیگیری‌های‌مان از نمایندگان این دوره و حتی برخی امضاکنندگان نتیجه روشنی در پی نداشته و ازجمله توضیحات حسینعلی حاجی‌دلیگانی، عفت شریعتی و فرهاد بشیری، نمایندگان فعلی شاهین‌شهر، زرند و پاکدشت در رابطه با نامه امضا شده توسط جمعی از نمایندگان فعلی صرفا بر ابهامات افزوده، سراغ یکی از اعضای کمیسیون انرژی دوره دهم برویم و علت مخالف‌خوانی‌ها علیه وزیر نفت را از او جویا شویم.

جلال میرزایی از انگیزه‌های سیاسی و نه اقتصادی مخالفان زنگنه در مجلس یازدهم و البته بخشی از مجلس‌دهمی‌ها به «اعتماد» گفته است. این نماینده مجلس با اشاره به نقش علیرضا زاکانی که حالا ازجمله چهره‌های شاخص دوره یازدهم مجلس و از نیروهای بازسازی‌ساز پارلمان به‌ حساب می‌آید، اشاره کرده و گفته که زاکانی حتی دورانی که در حد فاصل مجالس نهم تا یازدهم، بیرون از مجلس بود هم از مخالف‌خوانی علیه زنگنه دست نمی‌کشید و با حضور در برنامه‌های تلویزیونی و استفاده از تریبون صدا و سیما به انتقاد از عملکرد زنگنه می‌پرداخت. حال آنکه به‌گفته او، زنگنه ازجمله موفق‌ترین وزرای دولت روحانی است و حتی این روزها که دولت در شرایطی سخت قرار دارد هم هنوز نقطه قوت دولت محسوب می‌شود. علیرضا زاکانی بهار 98 نماینده مجلس نبود اما به یاد داریم که یکی از روزهای پایانی خرداد ماه، بی‌مقدمه در یک برنامه تلویزیونی زنده، علیه زنگنه و قراردادهای نفتی سخن گفت. رویدادی که احتمالا همان نکته‌ای است که جلال میرزایی نیز بر آن انگشت گذاشته و معتقد است، اختلافات سیاسی برخی اصولگرایان دوره یازدهم علت‌العلل مخالف‌خوانی‌های امروز پارلمان با وزیر نفت است.

منبع: روزنامه اعتماد