محمدحسین کروبی، از محکومان پرونده بیانیه موسوم به «۷۷ امضا»:
مجازات به خاطر بیانیه بدعتی بی‌سابقه است
کروبی بیان کرد: به نظر می‌رسد که از پیش می‌خواستند حکمی برای ما ببرند؛ گویا می‌خواهند اصلاح‌طلبان به هیچ عنوان هیچ بیانیه‌ای صادر نکنند. شما اگر بیانیه را خوانده باشید، متوجه می‌شوید که هیچ مورد خاصی در آن نیست، جز اینکه شرایط توضیح داده شده و نسبت به پرهیز از خشونت نیز هشدار داده است. به هر حال پیش‌بینی می‌کنند که کشور دچار التهاباتی خواهد شد و ممکن است حوادث گوناگونی متاثر از شرایط رخ دهد.
اعتمادآنلاین| محمدحسین کروبی، عضو حزب اعتمادملی درباره صدور حکم یک سال حبس خود توضیحاتی اراده کرد که در ادامه می‌خوانید:
آقای کروبی، شما هم جزو امضاکنندگان بیانیه موسوم به «بیانیه 77 نفر» هستید که دیروز حکم اولیه دادگاه آن صادر شد. بفرمایید که این پرونده در چند جلسه بررسی شد و روند بررسی به چه صورت بود؟
ابتدا ما را به دادسرای فرهنگ و رسانه احضار کردند. همان‌جا از ما در مورد این بیانیه سوالاتی پرسیدند و ما هم تاکید داشتیم که احساس وظیفه می‌کردیم و خواستیم به مسوولان هشدار دهیم تا از بروز خشونت جلوگیری شود. همچنین توضیح دادیم که وقتی ما این بیانیه را منتشر کردیم به فاصله اندکی اینترنت در سراسر ایران قطع شد و بازتابی نداشت. این دو مورد از مواردی بود که بر آن تاکید داشتیم. در واقع قصد ما خیر بود و به حکومت توصیه کردیم که در قبال معترضان خشونت به خرج ندهد. پس از آن هم پرونده ما به دادگاه ارجاع داده شد. البته من توانستم در یک جلسه شرکت کنم اما در دادگاه هم همگی تاکید داشتیم که قصد و نیت ما خیر بوده است.
اما به نظر می‌رسد که از پیش می‌خواستند حکمی برای ما ببرند؛ گویا می‌خواهند اصلاح‌طلبان به هیچ عنوان هیچ بیانیه‌ای صادر نکنند. شما اگر بیانیه را خوانده باشید، متوجه می‌شوید که هیچ مورد خاصی در آن نیست، جز اینکه شرایط توضیح داده شده و نسبت به پرهیز از خشونت نیز هشدار داده است. به هر حال پیش‌بینی می‌کنند که کشور دچار التهاباتی خواهد شد و ممکن است حوادث گوناگونی متاثر از شرایط رخ دهد. از همین روی نیت اصلی‌شان این بود که اصلاح‌طلبان هیچ کنش سیاسی نداشته باشند، چراکه در این بیانیه هیچ مطلب یا نکته‌ای که ذره‌ای تحریک‌کننده باشد، نداشته است.
در جریان این پرونده چند نفر محاکمه شدند؟ چند جلسه دادگاه تشکیل شده است؟
قریب به 13 یا 14 نفر را محاکمه کردند و برای 7-6 نفر حکم داده و باقی را تبرئه کردند. فکر می‌کنم مدت بررسی هم 3 جلسه بود که من در یک جلسه آن حضور داشتم. خانم وسمقی هم که گفته بود من دادگاه انقلاب را بعد از 40 سال به رسمیت نمی‌شناسم اما بقیه امضاکنندگان در دادگاه حضور داشتند.
براساس آنچه در دادگاه رخ داد و دفاعیات صورت‌گرفته، چطور شد که برخی تبرئه شدند و برخی حکم گرفتند؟
مطمئن نیستم اما آن‌طور که من شنیده‌ام برخی گفته بودند که ما در جریان امضای‌مان قبل از انتشار نبوده‌ایم و بعد از انتشار متوجه شده‌ایم که امضای ما در این بیانیه بوده اما به هر حال پای نامه‌مان هستیم. برخی که حکم گرفتند اما گفته بودند که از ابتدا در جریان امضای این بیانیه بوده‌اند.
اوایل گفته می‌شد که باید این موضوع در قالب جرم سیاسی بررسی شود اما در نهایت این اتفاق رخ نداد. شما به این موضوع اعتراض کردید؟
قطعا این مساله باید در قالب جرم سیاسی بررسی می‌شد. ما همان ابتدا اعتراض کردیم و گفتیم که این دادگاه صلاحیت ندارد که این موضوع را بررسی کند اما متاسفانه قاضی نپذیرفت. این در حالی است که این دادگاه باید علنی و با حضور هیات منصفه برگزار می‌شد اما اعتنایی به اعتراض ما نشد.
به نظر می‌رسد که این اولین‌بار است به‌دلیل انتشار یک بیانیه‌ای سیاسی، حکم قضایی صادر می‌شود و به نوعی بدعت‌گذاری محسوب می‌شود. تحلیل شما از این حکم چیست؟ فکر می‌کنید این‌گونه احکام چه تاثیری روی فعالیت‌های حزبی و تشکیلاتی و به‌طور کلی کنشگری سیاسی دارد؟
صدور بیانیه در اعتراض به موضوعی سیاسی یا به منظور هشدار سابقه طولانی دارد و پیش از انقلاب نیز انجام می‌شده است. بارها پیش آمده بود که نیروهای انقلاب چه روحانی و چه غیرروحانی بیانیه‌هایی امضا کرده بودند اما تبعات اینچنینی به دنبال نداشت. در واقع می‌توان گفت چنین حکمی بی‌سابقه بوده است. قطعا حکم و مجازات حبس برای امضای یک بیانیه بدعت‌گذاری محسوب می‌شود و بی‌سابقه است. در این بیانیه هیچ حرف تندی وجود ندارد که با این خشونت حکم صادر کردند. به نظر من تلاشی صورت می‌گیرد تا هر گونه فعالیت سیاسی جمعی برچیده شود. گویا فکر می‌کنند برای مهار مشکلات‌شان بهترین کار این است که از فعالیت سیاسی جمعی جلوگیری کنند. با این شرایط فعالیت احزاب و تشکل‌ها متوقف و باعث می‌شود حتی بیانیه هم ندهند.
اخیرا رییس مجلس یازدهم هم علیه 3 خبرنگار شکایتی تنظیم کرده است. پروانه سلحشوری و محمود صادقی هنوز به‌دلیل برخی اظهارات‌شان در دوران نمایندگی درگیری‌های قضایی دارند. امروز هم که خبر حکم زندان برای امضاکنندگان بیانیه معروف به 77 امضا صادر شد. تحلیل شما از این شرایط چیست؟ آیا به سمت فضای بسته‌تر پیش می‌رویم؟ در این شرایط اصلاح‌طلبان باید چه واکنشی نشان دهند؟
به هر حال مشکلات کشور هر روز بیشتر می‌شود. وضعیت اقتصادی و معیشتی نیز نا‌بسامان است. مشکلات کشور به قدری زیاد است که با برخورد و زندانی کردن چند فعال سیاسی، حل نخواهد شد.
اما اینکه کنشگران سیاسی باید چه واکنشی نشان دهند، به نظر من هر کس - چه از منظر حقوقی و چه از منظر حقیقی و حزبی - باید خودش وظیفه‌اش را بداند. اما به هر حال با احکام سنگینی که برای امثال بهاره هدایت یا کیوان صمیمی صادر کرده‌اند یا با احکامی که برای صدور یک بیانیه در نظر گرفته‌اند، همه سکوت خواهند کرد. ازطرفی به نظر می‌رسد این شرایط ایجاد شده برای کنشگران زن چه‌بسا سخت‌تر نیز هست؛ گویا درمورد آنها سخت‌گیری دوچندانی وجود دارد که هر اکت و کنش سیاسی که از آنان سر می‌زند با شدیدترین برخوردها مواجه می‌شوند.
شما به این حکم اعتراض می‌کنید؟ فرآیند قانونی آن را طی کرده‌اید؟
حتما به این حکم اعتراض می‌کنم و امیدوار هستم که اعتراض ما فایده‌ای داشته باشد اما من شخصا امیدواری به تغییر حکم ندارم.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید