نیروی گارد آهنین سپاه پاسداران را بهتر بشناسیم

اعتمادآنلاین| ظهر 15 اسفندماه امسال بود که روابط عمومی فرماندهی سپاه حفاظت هواپیمایی در اطلاعیه‌ای از خنثی سازی توطئه هواپیماربایی در مسیر اهواز به مشهد خبر داد. در این اطلاعیه آمده بود که با الطاف و عنایات الهی، توطئه ربایش یک فروند هواپیمای فوکر 100 متعلق به شرکت هواپیمایی ایران ایر که پنج شنبه شب با پرواز شماره 334 ساعت 22 و 10 دقیقه با تأخیر از فرودگاه اهواز به سمت مشهد مقدس به پرواز در آمده بود، با هوشیاری پاسداران یگان امنیت پرواز سپاه و با فرود اضطراری هواپیما در فرودگاه اصفهان و دستگیری عامل آن خنثی شد. بر اساس اظهارات اولیه، عامل این توطئه قصد داشته است هواپیما را پس از ربایش در فرودگاه یکی از کشور‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس به زمین بنشاند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، این نخستین بار نبود که دشمنان قصد داشتند تا علیه مردم بی‌گناه ایران اسلامی اقدام کنند تا آرامش و امنیت کشورمان را که امن‌ترین کشور غرب آسیاست بر هم بزنند. اما برای اینکه کمی بیشتر با سپاه حفاظت هواپیمایی آشنا شویم اطلاعاتی را درباره این یگان به شما ارائه می‌کنیم.

سپاه حفاظت هواپیمایی چه وظیفه‌ای دارد؟

تامین امنیت صنعت هوانوردی کشور یکی از دستاورد‌های انقلاب اسلامی طی 4 دهه گذشته بوده است. اهمیت ماموریت حفاظت هواپیمایی به اندازه‌ای بود که حضرت امام (ره) چند ماه پیش از ارتحال هم مجددا بر آن تاکید کردند و امروز با بهره گیری از تجربیات گذشته و آموزش‌های مستمر و مداوم شاهد امنیت پایداری در این حوزه هستیم. 5 دی ماه سال 1367 بود که سردار محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران در نامه‌ای به حجت‌الاسلام و المسلمین سید احمد خمینی خواستار صدور اجازه برای تثبیت سپاه حفاظت هواپیمایی شد. البته واحدی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از سال 63 وظیفه حفاظت از فرودگاه‌های کشور را برعهده داشت، اما طبق نامه‌های زیر این واحد از سال 67 رسمیت بیشتری پیدا کرد و جایگاه آن با حکم امام خمینی (ره) تثبیت شد.

در این نامه آمده است:

«برادر ارجمند، حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای حاج احمد آقا خمینی دام عزه

با سلام و اهدای تحیات و پیرو گزارش حضوری مسئولین سپاه فرودگاه ها، به عرض می‌رساند: در پی هواپیماربایی‌های مکرر توسط دشمنان انقلاب اسلامی و ایادی استکبار، در سال 63حسب الامر حضرت امام که توسط حضرتعالی، شفاهاً به سپاه ابلاغ شد، سپاه در فرودگاه‌های کشور مستقر گردید و با کسب تجربه و مهارت‌های خاص هواپیمایی، توانست بحمدالله و المنه از این مأموریت خطیر رو سفید بیرون آید و 8 مورد در هوا و 12مورد در زمین، توطئه‌های ربودن هواپیما‌ها را خنثی نماید.

در آن زمان تشکیلات فعال و منسجمی از ادارات و نهاد‌های جمهوری اسلامی در فرودگاه حضور نداشته و سپاه علاوه بر استفاده از نیرو‌های خود با تحت امر گرفتن شهربانی در بخشی از کار، مسائل حراستی، امنیتی گمرک را مجموعاً جهت بالابردن ضریب امنیتی عهده دار بوده است.

پس از خاتمه ظاهری جنگ، حضور سپاه به طرق مختلف دستخوش برخورد‌های گوناگون گردید که از لحاظ حفظ مسائل امنیتی، پرواز، برای سپاه مشکلاتی ایجاد نمود و مجموعه تشکیلات موجود در فرودگاه با زنده کردن قوانین سابق خود، همه روزه مشکلاتی را برای سپاه ایجاد نموده و حضور سپاه را با طرح مسأله «نداشتن جایگاه قانونی» تخطئه می‌نمایند؛ لذا از جنابعالی که همواره در حل مشکلات، سپاه را یاری فرموده‌اید تقاضا داریم چنانچه نظر حضرت امام همچنان بر استقرار سپاه در فرودگاه هاست به هر نحو که مصلحت می‌دانید، مأموریت مذکور کتبا به سپاه ابلاغ گردد و مسئولین محترم کشور، مقررات و ضوابط لازمه بین سپاه و ارگان‌های دیگر را تصویب و به مراجع ذیربط ابلاغ نمایند.

(ضمنا عین گزارش واصله از فرماندهی سپاه فرودگاه‌ها تقدیم می‌گردد).

با احترام

ملتمس دعا - برادر شما - محسن رضایی

67/9/10»

متن پاسخ حضرت امام خمینی به محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بدین شرح است:

«بسمه تعالی

جناب آقای محسن رضایی

فرمانده محترم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

با تشکر از زحمات ارزشمند سپاه پاسداران در حراست از هواپیما‌ها و برخورد با هواپیماربایان و با ابلاغ سلام به آنان، سپاه پاسداران همچون گذشته مسئول حفاظت هواپیما‌ها می‌باشد و در صورت ربوده شدن هواپیمائی سپاه مسئول می‌باشد.

روح الله الموسوی الخمینی

67/10/1»

هواپیماربایی با توجه به جنبه‌های روانی و تبلیغاتی آن، همواره به‌مثابه یک ابزار و اهرم فشار در دست گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و بعضاً شبه‌نظامی قرار داشته است. در طول پیروزی انقلاب اسلامی و به‌ویژه در دوران جنگ تحمیلی بار‌ها شاهد وقوع این نوع عمل در راستای مخاصمه و معانده با ایران از سوی دشمنان نظام و عناصر وابسته به آنان بودیم که شاید اوج آن به سال 1363 بازمی‌گردد که در گرماگرم جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران، دشمنان قصد داشتند با این قبیل اقدامات، امنیت و اقتدار نظام نوپای جمهوری اسلامی را خدشه‌دار کرده و توان دفاعی و ملی آن را زیر سؤال برده و قدرت چانه‌زنی آن را برای مذاکرات صلح تضعیف کنند.

به‌عنوان مثال در سال 1362 شاهد هواپیماربایی در خطوط هوایی ایران توسط برخی از عناصر سازمان منافقین بودیم. در دادگاه این دزدی بزرگ 5 هواپیماربا صرفاً به جرم هواپیماربایی و نه گروگان‌گیری محاکمه شدند. روند جلسه دادگاه به نحوی بود که کانال یک تلویزیون فرانسه، آن را یک جلسه سیاسی برای محاکمه جمهوری اسلامی ایران خواند. البته گاهی اوقات مسیر این سناریو در جهتی بوده است که با انجام هواپیماربایی از خطوط دیگر کشورها، انگیزه این اقدام را با تحولات سیاسی - اجتماعی ایران پیوند زده و بهره‌برداری‌های سیاسی، امنیتی از آن را به نفع خود و به ضرر جمهوری اسلامی رقم بزنند.

هواپیماربایی‌، حربه‌ای ناموفق علیه انقلاب اسلامی

سردار سرتیپ دوم پاسدار احمد حق طلب فرمانده اسبق سپاه حفاظت هواپیمایی انصارالمهدی (عج) درباره نقش منافقین در این هواپیماربایی با ذکر خاطره ای می گوید: در یکی از این عملیات‌ها 5 نفر از منافقین شرکت داشتند، یک زن با 4 مرد. در ارتفاع 20، 30 هزار پایی و با هواپیمای پر از مسافر. آن‌ها مجهز به اسلحه و نارنجک بودند. منافقین اسلحه می­‌کشند و درگیر می‌­شوند. بچه‌­های امنیت پرواز 4 نفر از این‌ها را در هواپیما می‌کشند، در صورتی که نه یک تیر به هواپیما می­‌خورد و نه یک تیر به یک مسافر اصابت می‌­کند؛ با دقت و ظرافت؛ این‌ها را می‌­گیرند و هواپیما برمی‌­گردد.

وی ادامه می دهد که یکی از عملیات‌هایی که فیلم آن با عنوان ارتفاع پست توسط ابراهیم حاتمی­‌کیا ساخته شد، یک هواپیمای کوچک دوموتوره را از بندرعباس می خواستند ببرند دبی، آن‌ها تمام بلیط­‌ها را می­‌خرند و به صورت خانوادگی سوار هواپیما می‌شوند. گفتند همه همدیگر را می­‌شناسیم اگر غریبه­‌ای باشد او امنیت پرواز است.

اتفاقاً یک مسافر زودتر یک بلیطی خریده بوده و یک مسافر هم غیر از آن‌ها بوده، هر بار آقای باجلانی که امنیت این پرواز را بر عهده داشت و این ماجرا را برای من تعریف می­‌کرد، من تحت تاثیر قرار می‌­گرفتم. نه تنها من هر کسی این ماجرا را می­‌شنید تحت تاثیر قرار می­‌گیرد، وی دو تیر می­‌خورد و 40 ضربه چاقو در شکم او فرو کرده بودند و او مقاومت کرده بود. می­‌گفت «من خودم را رساندم پشت در اتاق کابین خلبان که آن‌ها نتوانند بروند داخل، چون اگر می­‌رفتند داخل کار تمام بود. به آن‌ها هم گفتم در را از داخل قفل کنید».

تیر آن‌ها تمام شد، فشنگ‌­های او هم تمام شده بود، حالا آن‌ها چاقو کشیده بودند و چند بار به او حمله کرده بودند و خون زیادی از او رفته بود، گفت آن‌ها که می‌­آمدند دیگر چشمم سیاهی می‌­رفت و صدا‌ها را گُنگ می­‌شنیدم، هر چند لحظه سرم را می‌­آوردم بالا می‌­دیدم این‌ها دارند نزدیک می­‌شوند یک فریاد می­‌زدم یا زهرا، می‌­گفت قدرت این فریاد آنقدر بود که آن‌ها که چند نفر بودند و من یک نفر بودم ـ یکی از آن‌ها هم تیر خورده بوده و بیهوش شده بود البته زنده ماند ـ عقب می­‌رفتند و می‌­ترسیدند گفت دوباره چند دقیقه بعد پچ‌­پچ می‌­کردند که الان هواپیما می‌­رسد زودتر باید اقدام کنیم، او بیهوش است، گفت دوباره نزدیک می‌­شدند من یاحسین می­‌گفتم، دستم را که اسلحه بود می‌­آوردم بالا، البته اسلحه هم خالی بود، دوباره این‌ها فرار می‌­کردند.

یک لحظه که او به هوش بوده هماهنگ می­‌کند هواپیما برگردد به بندرعباس، بعد می­‌گوید ما که نزدیک باند شدیم این‌ها دیدند رو دست خوردند آن‌ها فکر می­‌کردند هواپیما دارد در دبی می­‌نشیند دیدند نه هواپیما برگشته است بندرعباس، باند و زمین برای آن‌ها آشنا بوده، آخرین اقدام آن‌ها این بوده که بیایند او را از جلوی در بردارند ببرند در کابین. او می‌گفت «آنقدر از من خون رفته بود که نفر اصلی روی خون من سُر خورد و افتاد روی سینه من و من با توانی که داشتم او را نگه داشتم که نتواند بلند شود تا دیگر چرخ­‌های هواپیما روی زمین خورد.»

حفاظت از هواپیماها در ایران چه تفاوتی با خارج دارد؟

سردار سرتیپ دوم پاسدار صفرعلی موسوی فرمانده سابق سپاه حفاظت هواپیمایی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: اصول روند تامین امنیت پرواز‌ها در تمام دنیا به شکل مشترکی انجام می‌شود، اما در برخی موارد نحوه انجام این عملیات‌ها با سایر دنیا متفاوت است. در بحث پیشگیری‌ها و اقدامات در حوزه زمینی اشتراکاتی هست، اما در بحث روش‌ها و تاکتیک‌ها تفاوت‌های زیادی با یکدیگر وجود دارد. اصولاً روش‌ها و تاکتیک‌های ما مختص به خودمان است و سایر کشور‌ها نیز بدین گونه عمل می‌کنند. در این حوزه هر کشور و هر سیستم امنیتی تاکتیک‌های خاص خود را برای تامین امنیت پروازی خود اتخاذ می‌کند. به طور مثال تامین امنیت هواپیما‌های رژیم صهیونیستی حتی در فرودگاه‌های اروپا هم به وسیله تانک و نفربر انجام می‌شود.

وی درباره تجهیزات مورد استفاده در سپاه حفاظت هواپیمای نیز ادامه داد: تجهیزات ما به دو شکل تامین می‌شود، اولین مورد تامین تجهیزات امنیتی توسط سپاه حفاظت هواپیمایی بوده که معمولا تجهیزات به روز و طبق استاندارد‌های روز دنیا است. تجهیزات مربوط به بازرسی هم توسط شرکت فرودگاه‌ها تامین می‌شود که این تجهیزات با وجود تحریم‌ها در بیش از 80 درصد فرودگاه‌های سطح کشور تهیه شده که تامین کننده امنیت کشورمان و همچنین تامین کننده امنیت کشور‌های اروپایی است. بسیاری از سازندگان دستگاه‌های کنترل و بازرسی نظیر ایکس-ری به ما مراجعه کرده و ما به عنوان بهره بردار نظرات خود را درباره عملکرد این دستگاه‌ها و برخی اشکالات فنی به آن‌ها ارائه کردیم تا این موارد را اصلاح کنند و ما این آمادگی را داریم تا به طور تدریجی دستگاه‌های ساخت داخل را با دستگاه‌های خارجی جایگزین کنیم. برای ورود این دستگاه ها، شرکت‌های سازنده پس از تائید کیفیت و کارایی دستگاه‌ها توسط سپاه حفاظت هواپیمایی با شرکت فرودگاه‌های کشور قرارداد همکاری منعقد می‌کنند.

هواپیماربایی که با هوشیاری سپاه ناکام ماند

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه می‌نویسد: 21 شهریورماه امسال یک فروند هواپیمای مسافربری ایرباس که از تهران به مقصد شیراز پرواز کرده بود، ربوده شد، اما با ابتکار خلبان و دخالت نیرو‌های امنیت پرواز، هواپیما در اصفهان به زمین نشست و هواپیماربایان پس از درگیری، دستگیر شدند. همچنین چند روز بعد در بیست و ششم شهریورماه، یک اقدام دیگر به‌منظور هواپیماربایی در ایران عقیم ماند. سه نفر که می‌خواستند هواپیمای مسافری شرکت هواپیمایی ایران را در یک پرواز داخلی بربایند، شناسایی و قبل از ورود به هواپیما به‌وسیله مأموران امنیتی دستگیر شدند. در سال‌های 1364 تا 1366 و پس از پایان جنگ تحمیلی نیز چندین عملیات هواپیماربایی در خطوط هوایی ایران رخ داد که همگی با هوشیاری مأمورین و تدبیر سیاسی مقامات جمهوری اسلامی ناکام ماند و نتیجه‌ای برای عاملان و دشمنان نظام به همراه نداشت. سپاه حفاظت هواپیمایی تا کنون به نحوی عمل کرده که نه تنها موجب تحسین دوستان شده است, حتی برخی کارشناسان غربی هم لقب گارد آهنین سپاه پاسداران را به این نیرو داده‌اند.

به نظر می‌رسد هدف اصلی دشمنان از توسل مجدد به این اقدامات سخیف و کور جدای از ناامن جلوه دادن امنیت قلمرو هوایی ایران، به چالش کشیدن امنیت ملی جمهوری اسلامی و ضربه‌پذیر بودن آن و بهره‌وری سیاسی و تبلیغاتی از آن باشد. آن هم در شرایطی که جمهوری اسلامی در منطقه ملتهب غرب آسیا از اقتدار و امنیت مثال‌زدنی برخوردار است.