انتخابات 1400| ظهور اولین رگه‌های اختلاف میان نامزدهای انقلابی

اعتمادآنلاین| 20 روز تا انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم باقی مانده و تبلیغات تلویزیونی 7 نامزد انتخاباتی نیز آغاز شده است؛ در این میان، با توجه به هم طیف بودن 4 نامزد انتخاباتی یعنی آقایان رئیسی، جلیلی، زاکانی و قاضی زاده هاشمی، گمانه‌زنی‌هایی درخصوص کنار کشیدن سه تن از آنها به نفع رئیسی در محافل سیاسی و رسانه‌ای مطرح است؛ این گمانه‌زنی‌ها با سخنان اخیر زاکانی بیشتر تقویت شد؛ زاکانی که این روزها حواشی زیادی در خصوص تحصیل فرزندش در سوییس مطرح است در گفت وگو با محمد دلاوری در برنامه تبادل در پاسخ به سوالی درباره احتمال کناره گیری اش به نفع ابراهیم رئیسی گفت: همه نامزدهای جبهه انقلاب در نهایت به نفع یک نامزد کناره گیری خواهند کرد.

به گزارش مدارا، این سخنان زاکانی در شرایطی است که قاضی زاده هاشمی در صفحه شخصی خود در توئیتر اعلام کرده که تا پایان انتخابات ریاست جمهوری در عرصه خواهم ماند. وی که نایب رئیس اول مجلس یازدهم در سال نخست بود، در انتخابات هیئت رئیسه سال دوم مجلس یازدهم که چهارشنبه هفته گذشته برگزار شد، کاندیدا نشد تا به همگان و طیف موسوم به انقلابیون، ثابت کند به هیچ وجه قصد انصراف از کاندیداتوری به نفع رئیسی را ندارد.

جلیلی نیز که سبد رای بیشتری از زاکانی و قاضی زاده دارد، تاکنون موضع گیری ای در خصوص ماندن یا انصراف از عرصه انتخابات به نفع رئیسی اتخاذ نکرده است؛ این در حالی است که طی چند روز اخیر اختلافات هواداران این دو شخصیت در فضای مجازی و رسانه ای برجسته تر شده است؛ در واقع با حذف رقبا، جریان موسوم به انقلابی که از خطر نامزدهای اعتدالی - اصلاحاتی آسوده خاطر شده است، فضا را برای باز کردن اختلافات درون خانوادگی مهیا می بیند؛ ظاهرا هواداران جلیلی معتقدند وی در سال 96 یکبار به نفع رئیسی کنار کشید و در نهایت رئیسی قافیه انتخابات را به نامزد اعتدالی - اصلاحاتی یعنی روحانی باخت و این بار نوبت رئیسی است که گود را به نفع جلیلی ترک کند. از سویی دیگر هواداران رئیسی چنین استدلال می کنند که پایگاه اجتماعی رئیسی با توجه به توفیقاتش در دو سال اخیر در قوه قضاییه با جلیلی قابل مقایسه نیست و رئیسی بواسطه 16 میلیون رأی سال 96 و محبوبیت اجتماعی کسب کرده طی دو سال اخیر در قوه قضاییه، به سهولت پاستور را فتح می کند و پس از 8 سال مجددا قدرت اجرای از قلعه غرب گرایان به کوشک انقلابیون می‌رسد.

البته عده ای معتقدند ماندن جلیلی و زاکانی و قاضی زاده تا لحظه آخر در عرصه انتخابات به ویژه در زمان مناظرات انتخاباتی به نفع رئیسی خواهد بود؛ چرا که آنها می توانند با رو کردن آمار و ارقام در حوزه هایی مانند سیاست خارجی و مسائل اقتصادی، دولت ائتلافی روحانی را از چپ و راست بنوازند و بدین ترتیب حملات کور مهرعلیزاده و همتی کاندیداهای اصلاح طلبان و کارگزاران و اعتدالیون علیه رئیسی را خنثی کنند؛ در واقع این نظریه برای آقایان جلیلی و زاکانی و قاضی زاده، شأن کاندیدای پوششی و ضربه گیر قائل است؛ البته باید توجه داشت که در ادبیات سیاسی ما بعد از سال 96، لفظ کاندیدای پوششی و یار کمکی، یک نوع توهین و کسر شأن محسوب می شود بنابراین بسیار بعید است که بویژه شخص جلیلی، شأن خود را در حد کاندیدای پوششی تنزل دهد.

علی لاریجانی که در نهایت بهت ناظران سیاسی، با عدم احراز صلاحیت از سوی شورای نگهبان مواجه شد، یکبار در توییتی به جلیلی که نوشته بود«کشور با نمایش اداره نمی‌شود» طعنه زد که «احتراماً باید عرض کنم مهم‌ترین دستاوردمان این بود که با اجماع ملی اجازه ندادیم اقلیت بی‌منطقی، ایران را با تندروی به لبه پرتگاه ببرند. شما سرنوشت مردم را به شوخی گرفتید که به عنوان یارکمکی آمدید تا ضعف‌های کاندیدای اصلی را بپوشانید؛ البته اگر «مواضع خطرناک» شما را گردن بگیرند.»