7 کمیسیون بدون تغییر، 3 کمیسیون در بیم و امید/ تلاش‌ها برای تغییر رئیس 4 کمیسیون‌ امنیت، برنامه و بودجه، آموزش و صنایع آغاز شد

اعتمادآنلاین| ‌ فضای پارلمان هم شبیه به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری است. نه خبری از دوقطبی‌های علنی و آشکار است و نه رقابت‌های جانانه نظیر آنچه در مجلس دهم شاهدش بودیم. آنجا علی لاریجانی هربار محمدرضا عارف را به عنوان رقیب مقابل خود می‌دید و با برخورداری از حمایت حمیدرضا حاجی‌بابایی و اصولگرایان عضو فراکسیون نمایندگان ولایی، کرسی ریاستش را حفظ می‌کرد ولی اینجا محمدباقر قالیباف تنهاترین گزینه است. هربار هم که رقبایی جدی بر سر راهش سبز می‌شوند، به مدد زد و بندهای پنهانی صورت گرفته میان اصولگرایان و البته امدادهای غیبی و وعده پستی بزرگ‌تر جایی خارج از پارلمان، درنهایت قالیباف می‌ماند و قدرتمندترین کرسی بهارستان. این اتفاق هم در سال نخست و هم چند روز پیش و در اجلاسیه اول پارلمان اتفاق افتاد تا قالیباف آنقدر خیالش از ریاست بر مجلس آسوده باشد که زحمت لابی‌گری را هم به خود ندهد. دعوا و جدالی هم اگر بود، بر سر کرسی‌های نواب رییس و دبیری بود.

به گزارش روزنامه اعتماد، اما در گوشه و اطراف بهارستان اوضاع متفاوت است. اگر صحن علنی رقابت را به خود نمی‌بیند لابی‌های تاریک پارلمان حسابی شاهد گعده‌ها و رایزنی‌های نمایندگان بر سر کمیسیون‌های مختلف است تا شاید، شاید این‌بار سهم‌ها به گونه‌ای دیگر و به شکلی قانع‌کننده‌تر میان خرده جریان‌های مختلف اصولگرای حاضر در ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان توزیع شد اما باز هم تعداد کمیسیون‌هایی که رقابتی در آنها شکل نخواهد گرفت، بیشتر از کمیسیون‌هایی است که شاید جنگ سرد مدعیان‌اند.

طمع در «امنیت»

کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی یکی از مهم‌ترین کمیسیون‌های پارلمان است. جایی که عمده مسائل در ارتباط با سیاست خارجی ایران در آنجا حل و فصل می‌شود و البته به‌لطف برخورداری از سفرهای خارجی، محبوبیتی ویژه میان نمایندگان دارد. ریاست این کمیسیون هم‌اکنون برعهده مجتبی ذوالنوری است اما از قرار معلوم و براساس پیگیری خبرنگار روزنامه «اعتماد»، 2 نفر از نمایندگان تلاش دارند تا شاید بتوانند او را کنار بگذارند. ذوالنوری ریاستش بر کمیسیون امنیت ملی را از مجلس دهم و درپی آنچه اشتباه تاکتیکی اصلاح‌طلبان این کمیسیون تفسیر شد، به دست آورد و تاکنون هم آن را حفظ کرده اگرچه تندروی‌هایش اظهرمن‌الشمس است. وحید جلال‌زاده کنار ابراهیم عزیزی 2 نماینده‌ای هستند که از قرار معلوم رایزنی‌هایی را برای ریاست این کمیسیون آغاز کرده و تلاش دارند نظر برخی نمایندگان دارای سابقه دیپلماتیک این کمیسیون را جلب کنند تا شاید از این طریق بتوانند دست‌پایین جلوی ریاست بی‌دردسر ذوالنوری بر این کمیسیون را بگیرند. هرچند نوع روابط ذوالنوری از یک‌سو با قالیباف و ازسوی دیگر با پایداری‌ها می‌تواند آراء لازم را برای تداوم ریاست او فراهم آورد؛ مگر آنکه در روزهای آتی تغییری اتفاق بیفتد.

«بودجه» سیاسی

کمیسیون برنامه و بودجه دیگر کمیسیون پراهمیت مجلس یازدهم است. ریاست این کمیسیون در شرایطی به حمیدرضا حاجی بابایی در سال نخست واگذار شد که اگر نبود دخل و تصرف‌های هیات رییسه و شخص قالیباف با محوریت احمد امیرآبادی فراهانی، نادران می‌توانست ریاست این کمیسیون را به دست آورد ولی حاجی‌بابایی در انتخابات هیات‌رییسه شرکت نکرده و اصطلاحا قالیباف را مدیون خود کرده بود. از قرار معلوم نادران حالا قصد تلافی کرده ولی براساس اظهارات 3 نفر از اعضای این کمیسیون، حواشی برسر تغییربندهای بودجه سبب شده تا شانس کمی برای رقابت داشته باشد. برخلاف او، شمس‌الدین حسینی که سابقه وزارت اقتصاد را هم داراست، نه‌تنها شانس خوبی را دارد، بلکه حداقل با 5 نفر از اعضای این کمیسیون رایزنی‌هایی را ترتیب داده تا بتواند در سال دوم، کمیسیون برنامه و بودجه را در اختیار بگیرد ولی بازهم عدم کاندیداتوری حاجی‌بابایی در انتخابات هیات رییسه، عاملی است که دست بالاتری را به او در مقابل رقبایش داده است.

3 مدعی «صنایع»

کمیسیون صنایع و معادن ما اوضاعش با 2 کمیسیون دیگر متفاوت است. این کمیسیون بده‌بستان سیاسی با هیات رییسه مجلس نداشته و درعوض ریاستش در شرایطی به عزت‌الله اکبری تالارپشتی، نماینده نزدیک به قالیباف واگذار شده که سیداحمد رسولی‌نژاد و البته رضا تقی‌پور در این کمیسیون حاضرند و ازجمله مدعیان ریاست. هر 3 این افراد براساس پیگیری خبرنگار روزنامه «اعتماد» رایزنی‌هایی را آغاز کرده‌اند و حتی با هیات رییسه نیز گپ و گفت‌هایی داشته‌اند اما مشخص نیست شانس کدام‌یک بیشتر از دیگری است. تقی‌پور و تالارپشتی هر 2 از نمایندگان تهران به شمار می‌روند و نزدیکی بیشتری به قالیباف دارند اما رسول‌نژاد نیز بی‌ارتباط با هیات رییسه نیست؛ از این‌رو به نظر می‌رسد یکی از رقابتی‌ترین انتخاب‌های هیات رییسه را در این کمیسیون شاهد باشیم.

«آموزش» و بازگشت مدعی اول

علیرضا منادی سفیدان حالا یکسال است که ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی را در اختیار دارد و عملکردش هم طوری نبوده که پایداری‌ها و حامیان قالیباف را ناراضی کند اما رقیب قدری مقابل خود دارد. یکی از اعضای این کمیسیون به خبرنگار روزنامه «اعتماد» گفت که محمدمهدی زاهدی، نماینده کرمان در مجلس به‌طور قطع در انتخابات ریاست کمیسیون شرکت خواهد کرد. او همچنین تاکید کرد که زاهدی از هم‌اکنون تلاش‌هایی را برای جلب‌نظر نمایندگان ترتیب داده و از مجموع 22 عضو این کمیسیون، 10 نفر به او قول رای مثبت داده‌اند. منادی سفیدان در سال نخست هم به سادگی نمی‌توانست ریاست کمیسیون را کسب کند اما ابتلای زاهدی به کرونا و غیبتش در جلسه رای‌گیری و عدم ثبت‌نامش در انتخابات، سبب شد تا منادی سفیدان یکسال بر این کرسی تکیه کند و از قرار معلوم مدعی نخست ریاست این کمیسیون با حمایت هیات رییسه مجلس وارد کارزار شده است.

7 کمیسیون بدون تغییر، 3 کمیسیون در بیم و امید

برخلاف 4 کمیسیون یاد شده، 7 کمیسیون مجلس حداقل تا امروز هیچ رقابتی در آنها شکل نگرفته و جالب آنکه اعضای‌شان نیز شکل‌گیری رقابت بر سر کرسی ریاست این کمیسیون‌ها را بعید می‌دانند. یکی از این کمیسیون‌ها، کمیسیون فرهنگی است. مرتضی آقاتهرانی، نفر اول پایداری‌های پارلمان ریاست این کمیسیون را برعهده دارد و از حالا هم سال دوم را به نام خود سند زده؛ مگر آنکه تحولی غیرقابل پیش‌بینی رقم بخورد. کمیسیون‌های عمران، اجتماعی، کشاورزی نیز از هم‌اکنون می‌تواند تداوم ریاست روسای فعلی‌شان را پیش‌بینی کرد. کمیسیون بهداشت به ریاست حسینعلی شهریاری که نزدیکی‌های غیرقابل انکاری به پایداری‌ها و البته قالیباف دارد نیز از چنین وضعی برخوردار است. حال آنکه کمیسیون تدوین آیین‌نامه پیرو رای‌گیری هفته گذشته شاهد ابقای حسین‌زاده بحرینی بود تا رییس اجلاسیه نخست، در اجلاسیه دوم نیز بر همان کرسی تکیه بزند.

کمیسیون انرژی به ریاست فریدون عباسی اما وضعی متفاوت دارد. این کمیسیون با حضور فریدون حسن‌وند که سابقه ریاست بر این کمیسیون را دارد، می‌تواند شاهد شکل‌گیری رقابت باشد ولی پیگیری‌های خبرنگار اعتماد حاکی از عدم تمایل شخصی حسن‌وند برای این مساله است. گرایشی که البته شاید در روزهای آتی تغییر کند. کمیسیون شوراها نیز ریاستش بازهم به محمدصالح جوکار خواهد رسید؛ مشروط بر آنکه مستقلین نتوانند سهم‌شان از تن دادن به ریاست قالیباف را وصول کنند. چراکه در این صورت هم صباغیان و هم حمیدرضا کاظمی، رییس هیات مرکزی نظارت بر انتخابات شوراها می‌توانند رقبای جوکار محسوب شوند. هرچند کاظمی تاکنون روی خوشی به این مساله نشان نداده است. همچون مصطفی میرسلیم که از قرار معلوم تاکنون اقدام خاصی برای ریاست بر کمیسیون اصل 90 ترتیب نداده و زوج نصرالله پژمانفر به عنوان رییس و سیدمحمود نبویان به عنوان نایب‌رییس در سال دوم هم موفق خواهد بود. برخی شنیده‌ها از احتمال ریاست نبویان بر این کمیسیون و نایب‌رییسی پژمانفر حکایت داشت ولی اتصال پژمانفر به حلقه مشهد این مساله را کمی دور از ذهن جلوه می‌دهد؛ هرچند پارلمان بارها و بارها ثابت کرده که عرصه غافلگیری‌هاست و هیچ چیز در آن بعید نیست؛ به ویژه پارلمان یازدهم که حرف اول و آخر را در آن، لابی‌های سیاسی پشت پرده می‌زند.