محاکمه روحانی و ظریف فرافکنی سیاسی است

اعتمادآنلاین| محاکمه روحانی، ظریف و دیگر مسئولان دولت قبل موضوعی است که اخیرا از سوی برخی نمایندگان به‌شدت پیگیری می‌شود؛ مسئله‌ای که در شرایط سخت معیشتی مردم، ضرورتش محل تأمل است. از سوی دیگر، مشخص نیست در شرایطی که تمام ارکان نظام بر ضرورت احیای برجام تأکید دارند؛ چرا برخی همین برجامِ حیاتی را نقطه منفی کارنامه محمدجواد ظریف تلقی می‌کنند و براساس محتوای آن خواهان محاکمه او می‌شوند.

به گشارش شرق، محمود صادقی نوشت:‌علاوه‌بر اینها فشارهای سیاسی به دولتمردان دولت قبل این پرسش را به وجود می‌آورد که آیا چنین مجادلات سیاسی بر ناامیدی بیشتر مردم از امر سیاست‌ورزی دامن نمی‌زند؟ برای بررسی چنین موضوعاتی ساعتی را با محمود صادقی، نماینده پیشین مجلس و استاد دانشگاه به گفت‌وگو نشستیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

‌ اخیرا بحث‌های زیادی درباره دو واژه «تعلیق» و «لغو» به وجود آمده است و برخی از نمایندگان مجلس سعی می‌کنند با مانور بر این موضوع فشار به آقای ظریف را بالا ببرند تا حدی که می‌بینیم درخواست محاکمه او هم مطرح می‌شود. ماجرای این تفاوت لغوی چیست؟

اول بگویم که برجام در مجلس نهم که یک مجلس اصولگرا بود با بیش از 160 رأی موافق به تصویب رسید و شورای نگهبان هم آن را تأیید کرد؛ پس اگر مشکلی وجود داشته، اصولگرایان باید آن را در مجلس خود جست‌وجو کنند که رأی به تصویب برجام داد اما مشخصا درباره دو واژه «تعلیق» و «لغو» خود آقای ظریف هم توضیح داد که این موضوع به بحث‌های اصلی برجام هیچ ارتباطی نداشته است و ضمیمه برجام آمده بود.

قرار بود که شش قطع‌نامه شورای امنیت سازمان ملل یک‌جا لغو شود که تا الان هم لغو شده و تعلیقی در کار نبوده است. در یک بخش که مربوط به قواعد اتحادیه اروپا بوده، واژه تعلیق به کار رفته است که آقای ظریف توضیحات فنی آن را ارائه کرد. افزون بر همه اینها نمایندگان مجلس نهم که می‌دانستند و بر سر این موضوع نکته داشتند، چرا برجام را تصویب کردند و چرا بعد از تصویب آنها شورای نگهبان آن را تأیید کرد؟

تصویب برجام که مربوط به مجلس دهم نبود و در پاییز سال94 یعنی زمانی که مجلس اصولگرای نهم روی کار بود، رخ داد. اکنون باید به کسانی ایراد گرفت که در مسیر اجرای برجام سنگ‌اندازی می‌کردند؛ یعنی مخالفان داخلی برجام که همسو با مخالفان خارجی مثل ترامپ و اسرائیل از هرگونه کارشکنی در مسیر اجرای برجام فروگذار نکردند.

ای‌کاش نمایندگان تلاش کنند که آنها را مورد بازخواست قرار دهند. از سوی دیگر، اگر رویکرد سیاست خارجی دولت قبل سراسر نادرست بوده است، چرا دولت فعلی همان مسیر مذاکرات را می‌رود؟ چرا نمایندگان با ادامه مذاکرات مخالفت نمی‌کنند؟

خب اگر با برجام مخالف بودند و برای برجام آقای ظریف را تحت فشار قرار می‌دهند و باور دارند که محتوای برجام زیان‌بار بوده است، بیایند و بگویند اصلا کل برجام ملغی شود و ایران از همه تعهدات خارج شود. جالب است از یک‌سو دولتمردانِ دولت قبل را برای همین برجام تحت فشار قرار می‌دهند و از سوی دیگر تمام تلاششان را برای احیای برجام و به‌سرانجام‌رسیدن مذاکرات به کار می‌گیرند.

‌هدف از این فشارها چیست؟ آیا واقعا امکان حقوقی برای دادگاهی‌کردن افرادی مانند آقایان روحانی، ظریف، جهانگیری و... وجود دارد یا آنکه این دست اقدامات صرفا سیاسی است؟ و اگر سیاسی است با چه هدفی است؟

ناگفته پیداست که هم اقدام، سیاسی است و هم هدف؛ وگرنه از منظر حقوقی این‌دست مسائل قابل پیگیری نیست. قانون اساسی درباره نحوه مواجهه با رئیس‌جمهور و وزرا راهکارهایی پیش‌بینی کرده است؛ از جمله پرسش یا استیضاح که هم در وقت خودش استفاده شده است و هم می‌توانست در موعد قانونی یعنی روی‌کاربودن دولت از این ابزارها بیشتر استفاده کنند. به نظرم محاکمه روحانی یا ظریف نوعی فرافکنی سیاسی برای تحت تأثیرقراردادن افکار عمومی است؛ برای اینکه فراموش شود قرار بود مشکلات عدیده مردم حل شود که تا اینجا نشده است.