اصل ماجرا در مذاکرات بین ایران و آمریکاست

محمدجواد حق‌شناس، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در خصوص لزوم توجه به سخنان اخیر رهبر انقلاب در خصوص مذاکره با دشمن، آن هم در مقطع کنونی که دغدغه کند بودن روند مذاکرات و ارتباط آن با موضوع عدم مذاکره مستقیم میان تهران و واشنگتن و بهره‌برداری سایر کشورها از این مسئله وجود دارد، گفت: این از بدیهیات اداره کشور است که وقتی مسئولان یک کشور به نمایندگی از مردم، مقدّرات یک کشوری مثل ایران را برعهده می‌گیرند جز توجه به منافع ملی کشور و مردم  نباید هیچ دغدغه، اندیشه و نگرانی داشته باشند.  من به عنوان یک معلم در عرصه سیاست خارجی به دانشجویانم گفتم و همیشه از اساتید خود شنیده‌ام که مهم‌ترین شاخصه و معیار در حوزه سیاست خارجی برای مسئولان این حوزه در کشور و تنظیم سیاست‌هاى راهبردى در ارکان اصلی کشور فقط باید در راستاى تحقق منافع ملی باید صورت گیرد.

به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: کسانی که امروز  در مجلس، شورای عالی امنیت ملی و مجمع تشخیص مصلت نظام بر مقدرات کشور حاکم شده‌اند و کار سیاست‌گذاری سیاست خارجی را انجام می‌دهند، باید به  قواعد و اصول تصمیم گیرى آشنا باشند و به آن توجه کنند. عرصه اجرا در سیاست خارجی جای تشتت و دوگانه کاری نیست چرا که پیگیرى و اجرای آن سیاست‌ها در وزارت خارجه انجام می‌شود. تنها جایی که باید سیاست‌ها برای تحقق منافع ملی اجرایی و دنبال شود  و آن را نمایندگی کند. 

وی افزود:‌ بحثی که ما از گذشته هم به عنوان شاخص در سیاست کشور و پرستیژ جمهوری اسلامی داشتیم این بود که از آن به ارزش گذرنامه‌ها  یاد می‌کنیم.  یعنی وقتی شهروندان ایرانی به خارج از کشور سفر مى‌کنند باید از داشتن گذرنامه ایرانی احساس سربلندی داشته باشند و  به عنوان یک ایرانی از جایگاه عزتمندانه برخوردار گردند، و در صورت حضور در یک کشور خارجی با عزت و افتخار سفر کنند و به ایرانی بودن خود افتخار کنند و این امر، امروز در گرو رفتاری است که مسئولان، مقامات وزارت امور خارجه و سفرای ما در کشورهای دیگر باید آن را دنبال کنند.

این استاد پیشین روابط بین‌الملل گفت:‌ متاسفانه ما سال‌ها درگیر سیاست نادرستی هستیم که فقط توانسته منافع کشورهایی که صاحب هیچ نقش و قدرتی در مذاکرات نبودند را تامین کند. از آن طرف ما درگیر مذاکرات ۵+۱  شدیم که اصلا  نباید پنجی وجود می‌داشت. اصل ماجرا میان ایران و آمریکاست. اختلافات میان این دو کشور و دو طرف باید بر اساس منافع متقابل مورد توجه و رسیدگى قرار مى‌گرفت و برای حل وفصل اختلافات  مذاکره بدون حضور واسطه انجام مى‌شد.

وی افزود:‌ وقتی ما نمی‌توانیم با طرف آمریکایی به گفت‌وگو بنشینیم، اینجاست که کشورهای دیگر می‌آیند. خیلی روشن است هر کشوری در مذاکرات به دنبال سود و منافع خودش است تا افزایش منافع داشته باشد. اتفاقی که می‌افتد این است که آن منفعت و سودی که مربوط به ایران است میان این ۵ کشور تقسیم می‌شود. چون آمریکایی‌ها در جایگاه خودشان هستند، دلیلی ندارد بخواهند  در این ماجرا به کسی سودی بدهند و به همین علت ما به خاطر این نوع نگرش کشور را دچار آسیب کرده‌ایم.

وی ادامه داد: اگر امروز فرصتی فراهم شده و با صحبت ‌هایی که رهبری با مردم قم داشتند و در دوره قبل هم آن را به وضوح تحت عنوان نرمش قهرمانانه بیان کردند و این موضع را این بار هم تکرار کردند. دغدغه‌های ایشان هم در آن زمان مشخص بود اما پرسش این است  چرا باید در تمام این سال‌ها از آن غفلت شد؟ امروزه قطعا، توجه نکردن به منافع ملی ما را  هم در داخل کشور و هم هنگامی که در مذاکرات با قدرت‌های خارجی پیگیر منافع ملی مردم هستیم در موضع ضعف قرار می‌دهد و دست ما را بسته و دچار آسیب و شکنندگی می‌کند.  نمی‌توانیم در عمل  دست و پای مذاکره کنندگان ایرانی را ببندیم و بعد بگوییم بروید مذاکره کنید. عملا این نوع مذاکره جز ضرر سودی ندارد.