سیدمحمد خامنه‌ای: انقلاب اسلامی ایران کمترین کشتار انتقامی و انقلابی را داشت
انقلاب اسلامی ایران کمترین کشتار انتقامی و انقلابی را داشت.
هر انقلابی پس از پیروزی در اولین گام اقدام به محاکمه سردمداران رژیم پیش از خود کرده و درصدد انتقام از آنها برخواهد آمد. اعدام‌های اول انقلاب همیشه از شبهاتی است که در فضای رسانه‌ای بازنشر شده تا به وسیله آن نظام جمهوری اسلامی مورد هجمه واقع شود. اما واقعیت آن دوره تاریخی چیزی فرای این فضاسازی‌های تبلیغاتی است.
سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی نوشت: آیت‌الله سیدمحمد خامنه‌ای از جمله افرادی است که در ابتدای انقلاب اولین گام‌ها را برای راه‌اندازی دادگاه‌های اسلامی برداشته است.
وی در پاسخ به این شبهات می‌گوید: «یکی از پدیده‌های جالب و ویژه‌ی انقلاب اسلامی ایران و رهبری یک روحانی مرجع تقلید و عارف و فیلسوف، طرز برخورد انقلاب با مجرمان و بقایای نظام شاهی بود و فرق فرهنگ اسلامی با دیگر فرهنگ‌ها را اینجا می‌توان یافت.
علی‌رغم آنکه درباره محاکمات بی‌رویه و بی‌قانون در دادگاه‌های انقلاب مطالب زیادی گفته شده است، انقلاب اسلامی ایران کمترین کشتار انتقامی و انقلابی را داشت؛ چه از طرف عامه‌ی مردم و چه از طرف مدیران و رهبران انقلاب و این حقیقت تاریخی موضوع و پدیده‌ی کوچکی نیست، در حالی که خشم ملی و انقلابی نزدیک سه دهه در دل‌ها ریشه کرده بود و مردم کشتارهای بی‌رحمانه‌ی شاه و ساواک را چه در خیابان‌ها و چه در زندان‌ها را فراموش نمی‌کردند.
در فرانسه علیه حکومت سلسله‌ی لویی‌ها انقلاب مردمی شد. خواندهاید که چگونه رهبران انقلاب و مردم تمام ارکان سلطنت و اتباع آنها را با قساوت کشتند. هر کس را هم که اتهامی داشت یا به او سوء ظن داشتند اعدام کردند و به کسی رحم نکردند، قانون و شرع هم ملاک کارشان نبود.
در انقلاب اکتبر روسیه‌ی تزاری، مردم علاوه بر کشتن شاه همه‌ی خانواده و اتباع او و همه‌ی درباریان و روحانیون طرفدار شاه را هم به طرز فجیعی کشتند و به کسی حتی مشکوک‌ها و متهمین و کودکان رحم نکردند. اما انقلاب اسلامی شریفترین و سفیدترین و روسفیدترین انقلاب‌ها بود.
من بسیاری از کتاب‌های مربوط به انقلاب‌های جهان به‌ویژه انقلاب‌های چهارگانه‌ی فرانسه، انگلیس، روسیه و امریکا را خوانده‌ام و نیز کتابی را که درباره‌ی کالبدشکافی و تشریح این چهار انقلاب نوشته شده و به خصوصیات این انقلاب‌ها اشاره کرده دیدهام، خود من هم نوشته‌ی تحقیقی درباره‌ی جامعه شناسی انقلاب در ایران و جهان دارم. در این مطالعات آنچه هر خواننده و پژوهشگری را متعجب می‌کند فرق انقلاب اسلامی ایران و شکوه معنوی و عظمت باطنی آن با دیگر انقلاب‌ها و تغییرات و تحولات اجتماعی دیگر ملت‌ها و کشورها و فرق ملت بزرگوار ما و رهبری حکیمانه‌ی ایشان و دین اسلام و فرهنگ ما با ملل دیگر است.
حتی رفتارهای پاسداران جوان زندان قصر هم با زندانی‌ها ملایم و مهماننوازانه بود. روزهای اولی که ما به زندان قصر وارد شدیم من ضمن بازدید بندها (سالن‌ها)ی زندان به تعدادی کتری و قوری‌های فلزی برخوردم که دود زده بود و احتمالاً اداره‌ی زندان و زندانبان‌های سابق در اختیار زندانی‌ها قرار داده بودند که خودشان آب جوش بیاورند و چایی درست کنند.
اوایل که زندانی‌ها را در بندها گذاشتیم جوان‌های مسئول حراست زندان به من گفتند برای زندانی‌ها مقداری کتری و قوری نو و تمیز لازم داریم. گفتم کتری و قوری به حد کافی در زندان هست. آن جوان با قدری تندی گفت ولی آنها دودزده است، حاج آقا خیلی زشت است که آنها را بدهیم!
این فرهنگ و رفتار را مقایسه کنید با قواعد خشن و غیرانسانی دیگر زندانبانان دنیا و رفتار ساواک و حتی رفتار ایالات متحده و انگلیس و فرانسه و دیگر کشورهای مدعی دروغین حقوق بشر با زندانیان عادی و حتی بی‌گناه.
نمونه‌ی دیگر، عده‌ای یک افسر را که مدعی بودند به مردم حمله کرده قبل از ما به زندان آورده بودند. سرهنگی که مورد قبول مسئولان بود با دلایلی بی‌گناهی او را ثابت کرده و او را مرخص کرده بود. من دیدم این شخص را مردم دوباره گرفته و آورده‌اند و همه بی‌نهایت خشمگین هستند و آن سرهنگ باز از او دفاع می‌کرد، ولی مردم مجازات او را می‌خواستند.
سرانجام، مردم با ما اتمام حجت کردند و گفتند اگر او را دوباره آزاد کنید خودمان او را اعدام خواهیم کرد. ما هم او را محبوس و برای محاکمه آماده کردیم و آزادش نکردیم چون برایش خطرناک بود. اگر نظام اسلامی دستگیرشده‌ها را محاکمه و اعدام و یا زندانی نمی‌کرد داخل کشور هرج و مرج می‌شد و باگناه و بی‌گناه کشته می‌شدند.
دیدگاه تان را بنویسید