سپاه موافق برجام است/ دولت رئیسی خودزنی نکند

حشمت الله فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی در مجلس دهم همچنین با اشاره به رونمایی سپاه از شهرهای موشکی و پهپادی بیان کرد: «برخی ها یک تحلیل کهنه ای را مطرح می کنند که سپاه مخالف برجام است اما، من معتقد هستم که مانور اخیر سپاه در رونمایی از دو شهر موشکی و پهپادی، نشان دهنده موافقت آنان بود.»

به گزارش قرن نو او گفت: متاسفانه کشورما هزینه  دور زدن های روسیه در برجام را به نوعی تحمل کرده است. در حال حاضر، دنیا 2 پرونده باز پیش روی خودش دارد. یکی پرونده پرسروصدای جنگ اوکراین است و دیگری پرونده تحت شعاع قرار گرفته‌ برجام که واقع گرایانه تر است، یعنی مواضع مشخصی دارد. به طور مثال، مشخص شد کشوری مانند  روسیه که ایران آن را به عنوان واسطه قرار داده بود، بیش از هرچیزی به دنبال منافع خودشان هستند.

معتقد هستم واقعی شدن صحنه به سود ما هست. یکی از مباحثی هم که باید واقعی شود این است که ما باید با یک توافق مقبول، کشور را از بحران نجات داده و به واسطه بین قدرت ها تبدیل نکنیم. در این شرایط باید بحث های اصلی مطرح و نهایی شوند. امروز تحریم های جدیدی از سوی آمریکا و انگلستان علیه روسیه اعلام شد و 2 کشور بزرگ غربی نفت و گاز روسیه را تحریم کردند؛ این شروع یک چالش جدی است.

توافق ایران و آمریکا به سود هر دو کشور است

 

هرچند که پوتین هنوز موضع گیری نکرده است اما، من معتقد هستم که در همین دقایق او نیز موضع جدی و مستقیمی خواهد گرفت. یعنی، چالش خیلی جدی است و اگر ایران و آمریکا توافق کنند، به سود آنان خواهد بود.

ادامه مباحث بعد از احیای برجام فقط به ضرر کشور و منافع ملی است. کمااینکه این بحث ها بعد از امضای برجام در سال 1394 هم منافع ملی را زیر سوال برد. همچنین چند سوال ایجاد می شود که سوال اصلی این است که انتظار می رفت، طیف مخالف برجام در مقابل تیم مذاکره کننده سوالاتی را مطرح کرده و حتی مخالفت هایی داشته باشند اما، این طیف نه تنها مخالفت نکردند بلکه، سعی کردند منافع ملی را تحت نظر بگیرند.

به عنوان کسی هیچ وقت منصب دولتی نداشته و علاقه‌ی به دولت نداشتم،همان گونه که با دید منافع ملی از برجام دفاع کردم، الان نیز با همان دید از احیای آن دفاع می کنم. معقتد هستم که گذر زمان به ضرر ایران است. طرح این سوالات از رساندن مزایای برجام به مردم جلوگیری می کند و این کار زشتی در سیاست خارجی است.

 

موضوع ایران و اوکراین را مشابه سازی می کنند

 

در حال حاضر، برخی ابهاماتی مطرح شده است مبنی بر آنکه موضوع ایران با اوکراین که در سال 1994 به غرب اعتماد کرد، مشابه سازی می شود. این سوال وقتی مطرح است که ایران به دنبال بمب هسته ای باشد. اگر کسانی که این سوال را مطرح می کنند، طرفدار این هستند که ایران بمب هسته ای داشته باشد و سیاست دفاع از کشور، سیاست هسته ای باشد، طبیعتا می توانند این موضوع را به سیاست تبدیل کرده و هزینه آن را نیز بپردازند. در صورتی که، علاوه بر موانع فقهی و سیاست هایی که در گذشته وجود داشته است، سفر اخیر گروسی به تهران و توافق بر سر ساز و کار نظارتی در خردادماه نشان دهنده این است که این موضوع رفع شده و ربطی به اوکراین ندارد.

اوکراین ضرابخانه هسته ای خود را تحویل داد و تضمین هایی را از غرب گرفت. غرب عهدشکنی کرد و بر سر اوکراین کلاه گذاشت. من اگر آن زمان به جای مسئولان اوکراین بودم، هیچگاه ضرابخانه هسته ای خودم را تحویل نمی دادم. فدارسیون روسیه هم از طرف اوکراین امضا کرد و ضرابخانه هسته ای را از بین برد.

 

سپاه موافق برجام است 

 

بنابراین، سیاست دفاع کشور، سیاست خوداتکایی است. برخی ها یک تحلیل کهنه ای را مطرح می کنند که سپاه مخالف برجام است اما، من معتقد هستم که مانور اخیر سپاه در رونمایی از دو شهر موشکی و پهپادی، نشان دهنده موافقت آنان بود. یعنی به نوعی نیروی نظامی ایران به منتقدان برجام اعلام کرد که امضای برجام تاثیری در توان دفاعی و تهاجمی ایران ندارد. من این موضوع را نشانه ای برای امضای برجام می دانم نه بهم زدن توافق.

 

تصمیم گیرنده پرونده هسته ای شورای عالی امنیت ملی است نه باقری

 

سوال دیگری که درباره مذاکرات مطرح می شود این است که چرا هنوز تیم ظریف روی کار هستند که خود آقای ظریف می تواند در این باره صحبت کند. دولت آقای روحانی یک دولت سستی بود که نتوانست از استدلال ها و مواضع خودش دفاع کند. اما واقعیت این است که تصمیم درباره سیاست خارجی توسط شورای عالی امنیت ملی گرفته می شود. حتی خود آقای باقری نیز تصمیم گیرنده نیست.

کلمه به کلمه مذاکرات در شورای عالی امنیت ملی مطرح می شود و در قالب تصمیم سیاسی پذیرش، عدم پذیرش یا اصلاح به تیم مذاکره کننده انتقال داده می شود. تیم مذاکره کننده هم در بازگشت سعی می کند این خط قرمز ها را دنبال کنند و اگر هم ازخط قرمز عبور نکنند، اعلام می شود.

 

در برجام نه آمریکایی ها به خواسته های خود رسیدند نه ایران

 

به طور مثال، در مذاکرات قبلی چند خط قرمز که در شورای عالی امنیت ملی مطرح شده بود، تیم مذاکره کننده در زمان آقای ظریف در سفر خود به تهران قبل از امضا توافق اعلام کرد که نمی توانیم چند اصل را به دست بیاوریم. یا توافق بهم می ریزد یا ایران باید در این زمینه کوتاه بیاید. بعد از آن که شورای عالی امنیت ملی مجوز صادر کرد، تیم آقای ظریف توافق کردند. به همین دلیل، من همیشه می گویم که برجام یک حدالمقدور بود. یعنی نه آمریکایی ها به خواسته های خود رسیدند نه ایران.

 

بزرگترین مشکل دولت رئیسی خود زنی است

 

به نظر من بزرگترین مشکل دولت آقای رئیسی و مجلس، خود زنی در نقد و اجرا بود. آنها نقدهایی را مطرح کردند و به واسطه آن رأی گرفتند اما در اجرا همان نقدها را به مرحله اجرا رساندند. 

بسیاری از مردم ایران دلسوزانه منافع کشور را دنبال می کنند و همین افرادی که در حال مذاکره هستند، یک زمانی برجام را به عنوان خیانت می دانستند، اما الان مفاد مورد توافق شبیه همان مفاد برجام است. 

 

مجلس و دولت باید مسئولت برجام را بپذیرند

 

 بنابراین، در دل همین جریان یک ظرفیت تازه ای شکل می گیرد که نقش جدید آن انتقاد است. انتقادی که مانع توافق نشود اما سعی می کند بخشی از بدنه را در کنار خودش نگه دارد. اگر در گذشته یک سر برجام آقای ظریف و دوستانشان بودند، سر دیگر هم افرادی که برجام را خیانت می دانستند، الآن دو سر برجام از دل همین مجلس و دولت شکل می گیرد. البته، جناح های مدیریت سیاسی این طیف در خارج از دولت و مجلس است. اما، مجلس و دولت باید مسئولت برجام را بپذیرند و به ریشه دار شدن آن، کمک کنند. با بازی سیاسی منافع برجام عاید مردم نخواهد شد و منافع آن در چالش ها از بین می رود. بعد از احیای برجام گام های دیگری در راه است. اگر جریان ها بخواهند برای نشان دادن انقلابی بودن خود، تهدیدها و چالش هایی را ایجاد کنند، منافع ملت از بین خواهد رفت.