باید مهدی بیک را تشویق می‌کردند که مرجعیت رسانه را به داخل وطن بازگرداند

«در انتظار آزادی سریع بیک اوغلی» عنوان یادداشت بهروز بهزادی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: استاد عزیزی سال‌ها پیش به من گفت شما زمانی که اولین خبر، گزارش یا یادداشت را در روزنامه می‌نویسید، از نظر حکومت، آدمی سیاسی قلمداد می‌شوید، چرا که روزنامه‌نگار محکوم به نگاه و جانبداری از مردم و جامعه است و این جانبداری او را ناچار می‌کند هر مطلبی می‌نویسد سویه انتقادی آن از حکومت قوی باشد تا در مخاطب که از حکومت و مردم تشکیل شده است، اثر کند.

به همین دلیل شنیدن خبر بازداشت محمد بیک‌اوغلی دبیر سیاسی روزنامه اعتماد گرچه باعث تاسف بسیار من شد ولی برایم خیلی غیرمترقبه نبود، در واقع همکار خوب ما در موقعیتی از نظر زمان و مقام و مکان قرار داشت که خواهی‌نخواهی به او مظنون می‌شدند.

اما دلیل تاسف من؟ اگر آقایان اندکی تحقیقات میدانی می‌کردند و درباره کار حرفه‌ای بیک‌اوغلی غور و تفحص می‌شد، به عقیده من نیازی به بازداشت او نبود و حتی باید او را تشویق می‌کردند که به عنوان دبیر سیاسی یک روزنامه خطر کرده، شرایطی فراهم ‌آورده است که مرجعیت از دست رفته مطبوعات داخلی بار دیگر به داخل وطن بازگردد.

رک و راست اگر بررسی کنیم کار اصلی روزنامه‌نگار انتشار مشکلات و مسائل جامعه در ژانرهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... است، چنین کاری او را وامی‌دارد که در مسائل مختلف جامعه تحقیق و تفحص کند و برای این کار باید به کانون‌های مختلف خبری و تحلیلی سرک بکشد و اطلاعات و اخبار آنها را برای جمع‌بندی گزارش خبری تا تحلیلی خود جمع‌آوری کند.

در این راستا او وظیفه ذاتی خود را به عنوان روزنامه‌نگار پیش می‌برد ولی ممکن است ماموران اطلاعاتی کشور که وظیفه حفظ امنیت داخل جامعه را دارند به او ظنین شوند و در چنین موقعیتی است که متخصصان رسانه معتقدند کار روزنامه‌نگاران با توجه به مشغله آنان باید بررسی شود.

اگر امروز ما در کشورمان دادسرا و دادگاه رسانه داریم، درست به همین دلیل است که مسوولان قوه قضاییه پذیرفته‌اند کار رسانه به قدری حرفه‌ای است که نیاز به کادر حرفه‌ای هم دارد و خوشبختانه کادرهای قضایی مربوط به دادگاه‌ها و دادسراهای مطبوعات از قضاتی تشکیل شده است که کار ما روزنامه‌نگاران را خوب می‌فهمند. البته گفتنی است این روند در دور جدید کار قوه قضاییه که آقای محسنی اژه‌ای در راس آن قرار گرفته است با دقت پیگیری و اجرا می‌شود.

در پایان یادآور می‌شوم من به عنوان یکی از مسوولان مستقیم آقای محمد بیک‌اوغلی او را روزنامه‌نگاری توانا، مستقل و با استعداد یافته‌ام و با قاطعیت می‌گویم هیچ نوع کژراهه‌ای پیش پای وی ندیده‌ام. امیدوارم با او به گونه‌ای رفتار نشود که خدمت به جامعه  و جامعه روزنامه‌نگاری کشور برایش جرم محسوب شود. پس در انتظار آزادی سریع او می‌مانم.