ابرچالش سال ۱۴۰۲ مسأله معیشتی و اقتصادی مردم است

جلیل رحیمی جهان آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: امروز زمان نادرشاه افشار، قاجاریه و قبل آن نیست که بخواهید هر رفتاری با ملت انجام دهید و بعد توقع داشته باشید در روابط بین‌الملل اثر نگذارد. شما هر رفتاری در داخل انجام دهید رصد و منعکس می‌شود.

به گزارش جماران، مهمترین بخش‌های این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

• ابرچالش سال ۱۴۰۲ مسأله معیشتی و اقتصادی مردم است. علی رغم ظرفیت عظیمی که کشور در حوزه‌های مختلف اقتصادی دارد، ارتباطات اقتصادی ما با اقتصاد بین‌الملل محدود شده و درآمدهای ارزی و درآمدهای کلی کشور به دلیل تحریم‌ها کم شده است. به نظرم در داخل نیز اضافه کاری، ریخت و پاش و بی‌نظمی مالی عجیبی وجود دارد. این سه عامل باعث شده است تا در کنار مدیریت ضعیف بعضی از دستگاه‌ها شرایط به‌گونه‌ای باشد ما نتوانیم در معیشت و روزمره مردم شامل مسکن، کار، رفاه، امور مربوط به زندگی که هر شخصی در آن سروکار داشته باشد، تأمین لازم را انجام دهیم.
• ما چالش‌های دیگری هم پیش رو داریم؛ مسأله بازنشستگان، بلاتکلیفی نیروهای استخدامی، تنش‌های اجتماعی و بلاتکلیفی عرصه حریم خصوصی مردم و مسائل اجتماعی که هر کسی از هر جایی می‌آید سعی می کند این حریم را محدود کند و آن را طبق شریعت اعمال می کند، از دیگر چالش هاست. از طرفی، ما فضای سیاه‌نمایی و منفی‌نگری در جامعه داریم که حتی کارهای مثبت هم دیده نمی‌شود؛ یعنی فضا به گونه‌ای شکل گرفته است که اگر کار مثبت و ارزشمندی انجام شود، دیده نمی‌شود که باید برای این چالش عمده فکر و تبیین کنیم.
• سیاست خارجی با روال تنش زدایی در منطقه و همچنان تداوم گفتگوهای اتمی که در پیش گرفته است و نیز ادامه دارد من فکر می کنم سال جدید در عرصه سیاست خارجی با چالش‌های کمتری رو به رو باشیم.
• اکثریت در مجلس هم‌فکر با دولت هستند. به خصوص اینکه از رییسی برای ورود به ریاست جمهوری دعوت کردند و امروز هم حمایت می‌کنند، اما هر چقدر که زمان می‌گذرد چالش‌ها بیشتر شده و فکر می‌کنم در سال جدید در روابط بین مجلس و دولت پرچالش خواهد بود. هر چقدر که به اواخر عمر مجلس نزدیک می‌شویم؛ مطالبات مانده مردم به نمایندگان فشار وارد می‌کند و نمایندگان به وزارت‌خانه‌ها منتقل می‌کنند و این باعث می‌شود در سال جدید آرامش ماه‌های قبل و روزهای آغاز دولت وجود نداشته باشد.
• همه طیف‌ها و جناح‌ها در کشور شعارهای بسیاری دادیم؛ اداره کردن حکومت‌ها مجموعه‌ای از عوامل علل و پیوندها است. پیوند سیاست‌خارجی با اقتصاد با فرهنگ، اجتماع، امور داخل بین‌الملل این‌ها دست کسی نیست که بگوید نمی‌خواهم سیاست داخلی با سیاست خارجی پیوند بخورد! سیاست خارجی ادامه سیاست داخلی است؛ سیاست خارجی پیوند با جهان است. امروز هیچ اقتصادی نمی‌تواند به سمت منزوی ادامه حیات دهد، بلکه اقتصاد، فرهنگ، سیاست با هم پیوند و گره خورده است. حال ممکن است در عرصه انتخابات عده‌ای شعار دهند که ما این و آن را با هم پیوند نمی‌زنیم، ولی در عمل آنچه که اتفاق می‌افتد، اظهار نظر یک تریبون، سفر یک مقام خارجی، احیاء روابط، تنش در روابط خارجی و... هر کدام آثار خود را در سیاست‌های مختلف نشان می‌دهد. کما اینکه یک رفتار نادرست با مردم هم آثار خود را در اقتصاد و روابط بین الملل نشان می‌دهد.
• اساسی‌ترین اصلی که در حکومت باور مردم را برمی‌گرداند «صداقت» است. ما باید با مردم صادقانه صحبت کنیم مردم تفاوت بین کار سیاسی و کار صادقانه را متوجه می‌شوند.
• خیلی از مواقعی که با وزرا صحبت می‌کنیم نکاتی را بیان می‌کنند. مثلا این کار، پروژه و اعتبارات به دلایلی قابل تأمین نیست. می‌گوییم چرا این را به مردم نمی‌گویید؟ می‌گویند، دشمن سوءاستفاده میکند! به نظر من زمانی دشمن سواستفاده می‌کند که واقعیت به مردم گفته نشود و دشمن بتواند روایت خود را قالب کند. اگر ما با مردم صادقانه رفتار کنیم و آن‌ها روایت ما بپذیرند، حال دشمن هر چقدر که می‌خواهد تبلیغات کند آیا می‌تواند روی مردم اثر منفی بگذارد؟ نه.
• زمانی که واقعیت را بیان نمی‌کنیم و یکسری نکات را بنا به مصلحت از مردم پنهان و به گونه‌ای رفتار می‌کنیم که نامحرم هستند، نتیجه‌اش همین می‌شود که در هر کجای عالم از طریق رسانه هر دروغی را می‌بافند و آن روایت قالب می‌شود و بعد در حوزه انفعال قرار می‌گیری و دائم باید دفاع کنی! در صورتی که در کشور با این همه رسانه باید روایت خود را بگویی و آن را بقبولانی و آن حرف به قدری صادقانه باشد که مردم آن را سند بدانند.