دوازده فروردین؛ تاریخی‌ترین لحظه حیات سیاسی ملت ایران در چند سده اخیر است

علی ربیعی، سخنگوی دولت‌های دهم و یازدهم، در یادداشتی اختصاصی برای اعتمادآنلاین به مناسبت ۱۲ فروردین نوشت: 

به نظر من یکی از مباحث جان‌دار و مهم، کالبدشکافی ۱۲ فروردین، فرصت‌های درون آن، نارسایی‌های تفسیری و نگاه تقلیل‌گرایانه و محدودساز به آن است.

کاش امروز تعطیل نبود. کاش امروز، روز گفت‌وگو پیرامون چگونگی تحکیم بنیادهای دموکراسی در ایران بود. گفت‌وگویی برای حفاظت از ارزش‌های صندوق و برای چگونگی تبلور تمایلات و خواسته‌های نسل‌ها از طریق صندوق‌های رأی. 

۱۲ فروردین می‌تواند نماد تقویت هویت ملی و تاثیرگذاری نقش‌آفرینی همه گرایش‌های قومی و فرهنگی در درون ایران بزرگ باشد.

به اعتقاد من، این روز تاریخی‌ترین لحظه حیات سیاسی ملت ایران در چند سده اخیر است. یک رژیم، نه از میان تانک و گلوله و خونریزی و جنگ مسلحانه نه کودتا، بلکه با یک حضور مردم و به سبکی کاملاً دموکراتیک از میان آرای مردم شکل گرفت.  

در ۱۲ فروردین، روز تاسیس جمهوری اسلامی ایران، نیروی تاسیس‌گری ملت در جریان یک همه‌پرسی بی‌نظیر به منصه ظهور رسید و جمهوری در زهدان پاک، مشروع و منزه یک رفراندوم در پای صندوق‌های رأی متولد شد و یک قرارداد اجتماعی عظیم شکل گرفت.

 آنچه در ۱۲ فروردین ۵۸ رخ داد، یک سنت، قاعده و یک نهاد است که جاری شدن ارزش‌های آن در همه ادوار نباید کمرنگ یا به فراموشی سپرده شود. ۱۲ فروردین نماد یک نظام «صندوق‌بنیاد» است.

 ۱۲ فروردین همچنین نماد تاسیس و انعقاد یک قرارداد اجتماعی عظیم میان شعار یک دولت، یک ملت آن هم به رأی ملت در مقابل نظام پادشاهی بی‌اعتنا به صندوق است. 

 ۱۲ فروردین به یک معنا، نوعی تمدن‌سازی نیز محسوب می‌شود. تمدن‌سازی، بر اساس همان معیار که در فرمول جمهوریت و اسلامیت متجلی شد؛ یعنی اینکه به کمک مردم و با بهره‌برداری از استعدادهای همه ملت، با عوامل فرساینده تمدنی مقابله کنیم. تمدن‌سازی بر اساس روح جمهوریت و اسلامیت با محور قرار دادن نسل‌های جدید با تنوع گرایشی آنها در حرکت مسیر اجتماعی ایران به سوی آینده شکل می‌گیرد.

اکنون در ۱۴۰۲ به نقطه‌ای رسیده‌ایم که بیم از تداوم با‌کیفیت صندوق‌بنیاد شدن نظام، روشنی امید را به سایه خواهد سپرد. من معتقدم راه‌حل تمام نگرانی‌های به‌وجودآمده، به خصوص نگرانی در قبالِ مسائل «خیابان‌های پاییزی» و همچنین ایستادگی در برابر تضعیف‌گران ایران، چیزی جز افق‌گشایی نوین برای جاری کردن روح ۱۲ فروردین با همان سبک و سیاق پنجاه و هشتی نیست که پیامد منطقی آن، توسعه، حل مسائل اقتصادی و فقرزدایی و سرزندگی پرشور جامعه خواهد بود.