اگر ۸ تا ۱۰ درصد مردم تهران پای صندوق ها بیایند، احتمالا بعید است لیست اصلاح طلبان رای بیاورد

«اگر ۸ تا ۱۰ درصد مردم تهران پای صندوق ها بیایند، احتمالا بعید است که لیست اصلاح طلبان رای بیاورد.» این پیش بینی است که محمدرضا خباز نماینده ادوار مجلس و استاندار دولت روحانی می کند اما تاکید دارد «اصلاح‌طلبان تلاش کنند حداقل ۳۰ نماینده مانند پزشکیان وارد مجلس دوازدهم شوند

او که خود در این دوره از انتخابات ثبت نام کرده و از خوان پیش ثبت نام انتخابات هم عبور کرده است پیشنهاد می کند اعتدالیون و اصلاح طلبان مشترکا لیستی را ارائه کنند.

محمدرضا خباز، عضو شاخص حزب اعتمادملی و نماینده ادوار مجلس ابتدا با اشاره به تایید صلاحیتش در مرحله پیش ثبت‌نام انتخابات مجلس دوازدهم، درباره رویکرد اصلاح‌طلبان برای حضور در این انتخابات اظهار کرد: اصلاح طلبان اکنون به دو قسمت تقسیم شدند؛ یک قسمتی که اکثریت هستند یعنی ۲۵ حزب و در بیانیه ای اعلام کردند و آقای جواد امام هم به عنوان سخنگو بیان کرد که هیچ توصیه ای برای حضور یا عدم حضور در انتخابات برای کاندیداها ندارند.

به گزارش خبرآنلاین بخش هایی از گفت و گوی خباز را در ادامه می خوانید:

 

• از سویی ۵ حزب هم از جمله احزاب اعتماد ملی(که من نیز عضو آن هستم)، کارگزاران سازندگی، مردم سالاری، ندای ایرانیان و حزب کار و خانه کارگر به کاندیداهایشان اعلام کردند که هرکس در خودش می بیند که برای حضور در انتخابات آمادگی دارد، شرکت کند. یعنی این ۵ حزب توصیه‌ای نکردند، ولی پیشنهاد دادند اگر کسی در خود آمادگی کاندیداتوری می بیند حضور یابد.
• بنابراین من پیش بینی می کنم که مثل انتخابات دور گذشته شود؛ یعنی اصلاح طلبان با عنوان مجموعه اصلاح طلبان در انتخابات با این حال و هوایی که نشان داده می شود، رسما کاندیدا برای همه کرسی های کشور نخواهند داشت، به جز همین ۵ حزب از اصلاح طلبان، اینها هم دور گذشته به صحنه آمدند اما موفق به حضور در مجلس نشدند.
• ۴ یا ۵ اصلاح طلبی که اکنون در مجلس یازدهم حضور دارند که شاخص آنها مسعود پزشکیان است نیز در اثر حمایت حزبی رای نیاورده، بلکه در اثر جایگاه خودش و شناختی که مردم آن مناطق از ایشان داشتند منتخب شده است.
• من نظرم این است که اصلاح طلبان اگر این فرصت را مغتنم بشمارند و تلاش کنند به جای یک آقای پزشکیان ۵۰ تا آقای پزشکیان در مجلس داشته باشند، ۳۰ تا آقای پزشکیان در مجلس داشته باشند، می توانند در سرنوشت کشور موثر باشند، اگر حتی قدم های مثبتی نتوانند بردارند می توانند جلو قدم های منفی را بگیرند؛ یعنی این طرح هایی که الان شما می شنوید در ظرف این ۳ سال داده شد و خیلی از اینها منطقی نبود اما رای مجلس بود، چنین افرادی می توانستند مانع رای آوری شوند.
• حضور همین تعداد نماینده می‌تواند باعث شود طرح های کم ارزش و بلکه بی ارزش در مجلس رای نیاورد بنابراین حداقل وجود چند نماینده مقابل و کارکشته می تواند در جلوگیری از تصمیمات ناروا و غیرکارشناسی و تصمیماتی که به ضرر مردم است، تاثیرگذار باشد.
• اگر موفق شدند تصمیمات و طرح های خوبی ارائه کنند و مقداری جلو فشار معیشتی مردم را هم بگیرند که چه بهتر اما اگر نتوانستند حداقل جلو بعضی از تصمیمات نامناسب را که می توانند بگیرند!
• اصلاح‌طلبان می‌توانند با اعتدالیون در تهران ائتلاف کنند و لیستی ۳۰ نفره ارائه دهند. نظرسنجی هایی که تابحال داده شده، نشان می‌دهد در تهران ۸ تا ۱۰ درصد واجدین شرایط رای می‌دهند و قصد شرکت در انتخابات را دارند؛ اگر وضع همین باشد که الان هست یعنی همین ۸ تا ۱۰ درصد مردم تهران پای صندوق ها بیایند، احتمالا بعید است که لیست اصلاح طلبان رای بیاورد.
• اما اگر به هر دلیلی (چون آینده را کسی ندیده است) مردم رغبت کنند و از این مجلس فعلی که تصمیماتی ناروا و ضدمردمی را گرفت عبرت بگیرند و بگویند اگر ما شرکت نکنیم ممکن است مجلس بعدی از این مجلس هم ضعیف تر باشد و در عین حال تصمیمات آن مجلس آینده هم برای سرنوشت همین ملت و مردم خواهد بود، پای صندوق ها بیایند، احتمال اینکه لیست ترکیبی اصلاح طلبان و اعتدالیون رای بیاورد وجود خواهد داشت.
• افراد بی منطق مجددا می توانند آن انگ را بزنند اما آنچه سبب می شود که افراد بی محابا حرف نزنند و بدون تحقیق سخن نگویند و حرف کارشناسی بزنند، ایمان و اعتقاد آنها به مردم، جامعه و آخرت است اما در همه ادوار بودند افرادی که بی محابا حرف می زدند و الان هم آن افراد تندرو در کشور ما هستند، تازه از الان کسانی که کاندیدا نشدند را هم به‌نوعی تهدید می کنند!
• مهم این است که این برچسب ها به این افراد نمی چسبد چون شرکت به عنوان کاندیدا یک حق است، یک تکلیف که نیست؛ یعنی واجب نیست همه شرکت کنند. یک حق است هرکس خواست می تواند از این حقش استفاده کند هرکس نخواست استفاده نمی کند.
• بنابراین اینهایی که با برچسب و انگ زدن و با انگ تحریم می خواهند اصلاح طلبان را به قول خودشان همیشه از صحنه خارج کنند، سخت در اشتباه هستند و این اتفاق نخواهد افتاد. ولی آنها کار بی منطق خود را احتمالا در این دوره هم تکرار می‌کنند.
• اگر اصلاح طلبان و مجموعه ای که در انتخابات شرکت می کنند یک برنامه مختصر و قابل فهم ارائه کنند (نه یک متنی سنگین و قلمبه و سلمبه ای که قابل درک و قابل فهم برای همه نباشد) یک برنامه کوتاه چندبندی به مردم ارائه شود که اگر ما رای بیاوریم و اکثریت مجلس را داشته باشیم، این برنامه را دنبال خواهیم کرد اما اگر هم رای نیاوریم و اکثریت مجلس را به عنوان اثرگذار در دست نداشته باشیم، حداقل از حقوق شما و حقوق شهروندی شما دفاع می‌کنیم.
• مردم باید احساس کنند که پشتوانه ای در مجلس دارند چون شما می دانید که تریبون مجلس یکی از پرقدرت ترین تریبون های کشور است. باید بگویند از این تریبون پرقدرت مجلس در دفاع از حقوق شهروندی همه مساعی و تلاش خود را به کار خواهیم برد.
• برنامه باید نشان دهنده آینده کشور باشد، نه یک برنامه سنگین مانند برنامه ۷ هزار صفحه آقای رئیسی و ۱۰ هزار صفحه‌ای آقای محسن رضایی که هیچ کس هم آنها را ندید، اینطور نباشد.
• نباید مثل کسانی باشند که بعد از رای آوردن قول هایی که به مردم دادند را فراموش کنند و غافل شوند. باید واقعا خودشان را به آب و آتش بزنند تا قول هایی که به مردم دادند عملی شود و اگر هم نشد باز با صداقت و صراحت بیایند به مردم حقیقت را بگویند. بگویند که ای مردم ما چنین قولی به شما دادیم در تاریخ فلان و دلیلی که الان نمی توانیم قول را عمل کنیم این موانع است. موانع را روشن و شفاف به مردم بگویند.
• مشکل اولیه کشور ما عدم شفاف سازی است؛ یعنی تصمیمات گرفته می شود و آثار آن تصمیمات برای مردم بیان نمی شود. مثلا کسانی که در ۴ سال پیش برجام را در مجلس آتش زدند اگر آن روز به مردم می گفتند که ای مردم اگر برجام اجرا شود این اتفاقات می افتد و اگر اجرا نشود این اتفاقات می افتد و هزینه‌ها را برای مردم بیان کنند، الان نمی آمدند باز خودشان مدافعین برجام باشند چون تخریب کنندگان برجام در سه، چهار سال پیش در دولت گذشته امروز مدافعان برجام در مجلس شورای اسلامی شدند؛ بنابراین لازم است برنامه‌ای شفاف وجود داشته باشد تا در آینده طبق آن پاسخگو باشیم.