سرنوشت مذاکرات هسته‌‌ای در دولت مسعود پزشکیان چه می‌‌شود؟

ابراهیم متقی، استاد دانشگاه تهران با روزنامه دنیای اقتصاد گفت‌وگو کرده است.

به گزارش دنیای اقتصاد، بخش‌های مهم این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید؛ 

 

• واقعیت آن است که جهت‌‌‌گیری سیاست خارجی ایران در دوران پزشکیان تفاوت چندانی با دوره‌‌‌های گذشته نخواهد داشت. ایران از سیاست کنش انعطاف‌‌‌پذیر برای ارتقای سطح همکاری‌‌‌های دوجانبه و چندجانبه بهره می‌گیرد و هرگونه کنش انعطاف‌‌‌پذیر باید معطوف به نتایج تاکتیکی باشد.
• از آنجا که منافع و حوزه کنش راهبردی ایران و آمریکا در منطقه بحرانی و آشوب‌‌‌زده قرار دارد، بنابراین طبیعی است که الگوی کنش متقابل ایران و ایالات متحده بر اساس سازوکارهای «مدیریت بحران» ادامه خواهد یافت.
• ایران و آمریکا در دوران جدید به هیچ‌‌‌وجه تمایلی به درگیری‌‌‌های نظامی در سطح منطقه‌‌‌ای و تاکتیکی نخواهند داشت. ایران و آمریکا به این موضوع واقف هستند که تصاعد بحران می‌‌‌تواند چالش‌‌‌های امنیتی بیشتری را برای کشورها ایجاد کند. همکاری‌‌‌های متقابل ایران و آمریکا ماهیت تاکتیکی و دوفاکتو خواهد داشت. در چنین شرایطی الگوی کنش ارتباطی دو کشور در وضعیت نرمالیزیشن قرار نخواهد گرفت و واحدهای سیاسی برای حل چالش‌‌‌های راهبردی تلاش خواهند داشت. 
• ایران و آمریکا در دوران پزشکیان به گونه اجتناب‌‌‌ناپذیر درگیر مشکلات مربوط به پایان‌‌‌ یافتن تحریم‌‌‌ها خواهند بود. در سال‌های گذشته ایران و آمریکا در فضای کنش مرحله‌‌‌ای برای عبور از بحران قرار داشته‌‌‌اند. در شرایط موجود منطقه‌‌‌ای و بین‌المللی هر یک از دو کشور نیازمند بهره‌‌‌گیری از سازوکارهای کنش سازنده برای امنیت‌‌‌سازی منطقه‌‌‌ای خواهند بود.
• گسترش بحران، چالش‌‌‌های امنیتی ایران و آمریکا در محیط منطقه‌‌‌ای را افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که آمریکا باید «دیپلماسی اجبار» خود را کم‌اثر کرده و از سازوکارهای «کنش سازنده» برای حل و فصل مشکلات و چالش‌‌‌های فراروی دو کشور استفاده کند. کاهش تحریم‌‌‌ها گام نخستین عبور از تضادها و چالش‌‌‌های منطقه‌‌‌ای فراگیر در روابط ایران و ایالات متحده محسوب می‌شود.