در گزینش‌های استخدامی، تبعیض بیداد می‌کند

جلیل رحیمی جهان‌آبادی در رابطه با انتصابات دولت جدیدالورود به پاستور گفت: به نظر من، در حوزه اهل سنت اقدامات ماندگار و بی‌نظیری انجام شده است. به عنوان مثال، انتصاب آقای لهونی، یکی از همکاران سابق ما در مجلس، به عنوان استاندار کردستان و همچنین انتصاب آقای کریم حسین‌زاده به عنوان معاون رئیس‌جمهور، هر چند متأسفانه با موافقت مجلس همراه نبود، به عنوان اقداماتی بی‌سابقه در تاریخ انقلاب محسوب می‌شود. این حرکت‌ها از سوی آقای پزشکیان و دولت فعلی و همچنین برخی انتصابات دیگر، قابل تقدیر است. هرچند که برخی از انتصابات با نقدهایی از سوی بخش‌هایی از جامعه، چه حامیان و چه مخالفان آقای پزشکیان، مواجه بوده است. در خصوص انتصابات کابینه حتی ما که از حامیان آقای پزشکیان بودیم، نظرات دیگری داشتیم ولی با این حال، ما برای نظر آقای رئیس‌جمهور احترام قائل هستیم زیرا ایشان همواره محور وفاق و همدلی را مدنظر داشته‌اند و افرادی را معرفی کرده‌اند که حتی ممکن است مخالفان سیاسی آقای پزشکیان بوده باشند و حالا در جایگاه وزرات قرار دارند.

به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی رحیمی جهان آبادی را در ادامه می خوانید:

 

• در خصوص اهل سنت، من بر این باور هستم که اقدامات آقای پزشکیان به همراه چند اقدام دیگر، ضرورت دارد. اولاً، به کارگیری معاون رئیس‌جمهور اهل سنت یا استاندار اهل سنت و احتمالاً سفرا از اهل سنت، اقدام شایسته‌ای است، اما دولت باید به سمت اصلاح گزینش‌ها در ادارات و استخدام‌ها برود.
• صرف اینکه یک استاندار یا یک مقام اهل سنت منصوب شود، در صورتی که در بدنه جامعه تبعیض وجود داشته باشد، مشکل را حل نخواهد کرد. گام دوم، به نظر من، جدای از موارد دیگر، نیازمند اصلاحاتی در گزینش‌‌ها است، نه فقط در خصوص اهل سنت، در خصوص خیلی از افراد گزینش‌هایی که اتفاق می‌افتد، نیازمند بازنگری است چرا که تبعبض در آن بیداد می‌کند.
• بسیاری از جوانان و تحصیل‌کرده‌های ما، به ویژه در وزارت آموزش و پرورش و وزارت امور خارجه، هنگام مراجعه به گزینش‌ها با رفتار عادلانه‌ای مواجه نمی‌شوند. در برخی از پست‌ها، من در حوزه انتخاباتی خود، که هشت سال نماینده بودم، دیدم که برای انتصاب یک رئیس در جهاد سازندگی که هیچ پست سیاسی و مذهبی نیست با مقاومت و تخریب از سوی برخی افراد و نهادها مواجه می‌شدیم.
• به نظر من، رئیس‌جمهور باید در این زمینه قوانین و مبانی را اصلاح کند. در فرم‌های گزینش و به کارگیری افراد باید مشخص شود که هیچ‌گونه تفاوت مذهبی در این گزینش‌ها اعمال نشود و شایسته‌سالاری ملاک اصلی باشد. ملاک‌های علمی و تخصصی باید مشخص شود. اگر می‌خواهند فرماندار استخدام کنند مولفه‌هایی مشخص شود که چه رشته تحصیلی خوانده باشد یا سابقه کاری‌ او باید به چه شکل باشد. این به نظر من اقدام ماندگاری است که آقای رئیس‌جمهور باید انجام دهد.
• این انتصابات هم قابل دفاع هستند و هم ممکن است قابل نقد باشند. اعتراض جناح مقابل به نظر من بی‌انصافی است. اگر واقعاً طیف مقابل آقای پزشکیان پیروز می‌شد، آیا اجازه می‌دادند که حتی یک نفر از اصلاح‌طلبان به کابینه، معاونین رئیس‌جمهور، یا استانداران و فرمانداران راه یابد؟ مطلقاً چنین کاری نمی‌کردند و این بی‌انصافی است. اگر خود آنان در اریکه قدرت بودند قدرمسلم یک‌جانبه و انحصاری عمل می‌کردند. آقای پزشکیان از همه نیروها استفاده می‌کند و انتقادات حامیان خود را به جان می‌خرد تا بر پایه وفاق عمل کند. اما طیف مقابل به نظر من دچار بی‌انصافی است. دولت در خوش بینانه ترین حالت سی الی چهل درصد از قدرت را در اختیار دارد. این مردم رای به تغییر دادند، اگر فشار بر آقای پزشکیان زیاد شود و ایشان نتواند تغییرات لازم را انجام دهد، به اعتماد مردم آسیب می‌زند. مخالفان دولت با این تنگ‌نظری‌ها و این تخریب‌ها به نظام جمهوری اسلامی ظلم می‌کنند و امید مردم را از بین می‌برند.
• این گشایش‌ها می‌تواند نویدبخش باشد، با این حال، بازگشت تعدادی از اساتید به کار و بررسی مجدد پرونده‌های اساتید و دانشجویان، کار بزرگ و ارزشمندی است که در حال انجام است. امیدواریم با حمایت آقای رئیس‌جمهور و تلاش وزارت علوم، گشایش‌هایی در اوضاع ایجاد شود و امید را در دانشگاه‌ها و بین جوانان و اساتید زنده کنیم و قولی که رییس‌جمهور دادند تحقق پیدا کند.
• در تمام عرصه‌ها تلاش‌ها برای اصلاحات ادامه دارد  همانطور که گفتم باید توجه داشت که دولت در خوشبینانه‌ترین وضعیت، شاید ۴۰ درصد از قدرت حاکمیت را در اختیار داشته باشد. از یک سو، در کشور ما تقسیم قوا و تقسیم قدرت به‌وضوح وجود دارد و هیچ فردی به تنهایی قدرت تصمیم‌گیری ندارد. موضوع اقناع‌سازی طیف‌های مختلف حاکمیت و دغدغه‌های آنان نسبت به مسائل سیاست داخلی و خارجی از اهمیت بالایی برخوردار است. مجلس شورای اسلامی جایگاه رفیعی در نظام جمهوری اسلامی دارد که به نظر من این جایگاه بی‌بدیل است. رئیس‌جمهور نمی‌تواند بدون نظر و حمایت مجلس اقداماتی را انجام دهد. همچنین، نهادهای تصمیم‌گیری مانند شورای عالی امنیت ملی و اختیاراتی که رهبر انقلاب در اختیار دارد، می‌توانند مؤثر واقع شوند تا رئیس‌جمهور بتواند گشایش‌هایی را ایجاد کند. به نظر من، رئیس‌جمهور حداکثر تلاش خود را در این راستا انجام می‌دهد و با تکیه بر وفاق موجود، به پیش می‌رود. امیدواریم که برخی گشایش‌ها به وقوع بپیوندند.