محکومیت گسترده اسرائیل از سوی کشورهای منطقه ماحصل سفرهای عراقچی است

 محسن جلیلوند با روزنامه اعتماد گفت‌وگو کرده است. 

به گزارش اعتماد، بخش‌های مهم این گفت‌‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

 

• اسراییل تلاش دارد، آتش تنازعات را در منطقه گسترده‌تر سازد، بنابراین این ایران است که با به کارگیری دیپلماسی فعال باید زمینه پایان تنازعات منطقه را فراهم سازد.
• اسراییل امروز وارد زنجیره‌ای از تنازعات مستمر با طرف‌های مختلف منطقه از جمله ایران شده و بعید است به سادگی بتواند از این بحران خارج شود. در شرایط فعلی تئوری تصاعد بحران‌ها در مواجهه این دو طرف شکل گرفته و بعید است این روند صعودی در کوتاه‌مدت متوقف شود.
•  این محکومیت‌ها که از عراق و عربستان و قطر گرفته تا اردن و امارات و مصر و ترکیه و... را شامل می‌شود ماحصل دیپلماسی دوره‌ای و فعال عباس عراقچی در کشورهای منطقه است. مشخص نیست در نشست‌های وزیر امورخارجه ایران با مسوولان سایر کشورها چه مسائلی مطرح شده که کشورهای منطقه، اقدام به محکومیت حمله اسراییل کرده‌اند. نباید فراموش کرد این کشورها در نوبت‌های قبل که اسراییل دست به ماجراجویی علیه ایران و سایر کشورها می‌زد، اقدام به محکومیت نمی‌کردند.
• موضوع برای اسراییل از تهدید امنیتی به تهدید موجودیتی شیفت کرده و دیگر برای این رژیم اهمیت ندارد که افکار عمومی جهانی چه تصوراتی از این رژیم دارند. از سوی دیگر اسراییل روی حامیان قدرتمند خود در غرب حساب باز کرده و مبتنی بر آن دست به اقدامات ماجراجویانه می‌زند.
•  اسراییل از این اقدامات حاشیه‌ساز به دنبال آن است که ایران را مجاب به پاسخ کند تا بتواند زنجیره تنازع در منطقه را تداوم بخشد و امریکا را ناچار به دخالت کند. ایران باید با نهایت هوشیاری راهبردهای آینده خود را طراحی و اجرا کند.
• راهبرد اسراییل در خصوص ایران مدت‌هاست که بر تعمیق شکاف میان حکومت و ملت متمرکز شده است. این رژیم به خصوص پس از رخدادهای سال 1401 تلاش می‌کند این شکاف را بیشتر کند. اسراییل معتقد است که وجه خشونت‌بار این شکاف در رخدادهای سال 1401 ظهور کرد و وجوه مسالمت‌آمیزتر آن در ماجرای انتخابات 1403 نمایان شد. اسراییل نگران است دست به اقدماتی بزند که باعث افزایش انسجام اجتماعی در داخل شود. به همین دلیل است که نتانیاهو مدام تاکید می‌کند که با مردم ایران خصومتی ندارد.
• وقتی راهبرد دشمن تا این اندازه روشن است، مشخص است که مسوولان کشور باید در چند سطح راهبردهای مناسبی را اتخاذ کنند. قبل از هر اقدامی سیاست‌گذاران و تصمیم‌سازان ایرانی باید از هر اقدامی که باعث تعمیق شکاف میان دولت-ملت شود، پرهیز کنند. درجه انسجام اجتماعی در سطح داخلی ایران باید در عالی‌ترین شکل بروز یابد. دولت اگر می‌تواند دست به اقداماتی بزند که باعث افزایش رضایتمندی عمومی شود بلافاصله باید آن را در دستور کار قرار دهد.
• در سطح دوم، سیاست‌گذاران و تصمیم‌سازان کشور باید به دنبال توسعه مناسبات ارتباطی با همسایگان و کشورهای منطقه باشند. محکومیت حمله اسراییل توسط اکثریت قریب به اتفاق کشورهای منطقه نشان داد که دیپلماسی دولت چهاردهم در حوزه‌های راهبردی و ارتباطی موفقیت‌آمیز بوده و نتایج خوبی به دنبال داشته است.
• در سطح سوم هم ایران باید تلاش کند از طریق روابط بین‌الملل و جلب‌توجه افکار عمومی بین‌المللی به جنایت اسراییل این رژیم را در گوشه رینگ نظام بین‌الملل گیر بیندازد.
• از منظر عملی ایران باید تلاش کند، ابتدا اسراییل را ناچار به پذیرش آتش‌بس در غزه و پس از آن در لبنان کند. در واقع نتانیاهو راهبرد گسترش نزاع در منطقه را به این صورت دنبال می‌کند که ابتدا غزه را به آتش و خون بکشاند، سپس لبنان را تهدید کند و نهایتا آتش نزاع در منطقه را متوجه ایران کند. ایران باید این مسیر را معکوس سازد. ابتدا آتش جنگ را در غزه خاموش کند، سپس در لبنان و نهایتا از گسترش آتش نزاع به سایر نقاط منطقه جلوگیری کند.