رویا تیموریان با ارزیابی عملکرد وزارت ارشاد در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین:
سیاست‌گذاری مشخصی در ارشاد وجود ندارد/ وظیفه وزارت ارشاد در قبال مسائل غم‌انگیز حل نشده چیست؟/ هر پیشرفتی تنها نتیجه عشق تئاتری‌هاست/ با برنامه‌های مقطعی و کوتاه‌مدت اتفاقی نمی‌افتد
رویا تیموریان با اشاره به مشکلات تئاتر گفت: «از هم پاشیدگی فعلی، جز تغییر جهت تئاتر و حرکت آن به سمت غلط، امیدها را هم از بین برده است. 40 سال است که مشکلات تئاتر را تکرار می‌کنیم و هر سال جای بهبود، معضلات جدیدی هم به آن اضافه می‌شود. امیدوارم که تغییراتی ایجاد شود اما بعید می‌دانم.»
اعتمادآنلاین| تب و تاب بازیگری این روزها در میان بسیاری افراد موج می‌زند. علاوه بر گسترش قابل توجه آموزشگاه‌های خصوصی بازیگری که گاهی در تایید صلاحیت آنها نیز تردید است، دانشجویان بسیاری سالانه از دانشگاه‌های هنر و در رشته‌های بازیگری تئاتر و سینما فارغ‌التحصیل می‌شوند. در این میان باید دید که بازار کار برای دانش‌آموختگان سینما و تئاتر چگونه بوده و حمایت از آنها به چه صورت است. این در حالی است که به گفته بسیاری از پیشکسوتان هنرهای نمایشی، سالن‌های مناسب و کافی نیز برای اجراها وجود ندارد.
رویا تیموریان، بازیگر سینما و تئاتر در گفت‌وگویی با اعتمادآنلاین گفت: «در مورد نیاز امروز تئاتر، خیلی کارها باید انجام شود. تجربه 40 ساله من می‌گوید که تئاتر، اولویت‌های بسیاری دارد. مهم‌ترین اقدام، بهبود شرایط است که جزو وظایف مهم ارشاد به‌شمار می‌آید که پس از حمایت و ایجاد امنیت شغلی و قرار گرفتن امکانات اولیه در اختیار اهالی تئاتر، تازه می‌توانیم وارد مقوله‌های اصلی و مهم‌تری شویم.»
سالن‌های اندک و فارغ‌التحصیلان بسیار
تیموریان درباره نیازهای اولیه اهالی تئاتر بیان کرد: «آیا سالن تئاتر مناسب وجود دارد؟ هر دو سال یکبار دانشجویان تئاتری فارغ‌التحصیل شده و وارد بازار کار می‌شوند. آیا امنیت شغلی برای آنها وجود دارد؟ آیا اساتید حرفه‌ای برای این دانشجویان وجود دارد؟ سالن‌هایی را به نام سالن تئاتر اختصاص داده‌اند که بیشتر شبیه سالن بازبینی تئاترهای دانشجویی است.»
این بازیگر تئاتر بیان کرد: «در تهران به گفته مدیران ارشاد، نزدیک به 100 تئاتر اجرا می‌شود. کدام یک از آنها در سالن‌های مناسب اجرا می‌شود؟ آیا نویسنده و آثار ترجمه مناسب داریم؟ این وضعیت اسفبار به دلیل نبود نظارت وزارت ارشاد است. با این مسائل غم‌انگیز حل نشده، پس وظیفه وزارت ارشاد چیست؟»
تیموریان درباره عملکرد وزرات فرهنگ و ارشاد و معضلات آن گفت: «مشکلات این وزارتخانه بسیار نهادینه و ریشه‌ای بوده و در حال حاضر نیز شرایط پیچیده‌تری پیدا کرده است. یکی از آن پیچیدگی‌ها هم به دلیل تغییر مرتب روسا و مدیران است. مهم نیست که چه فردی سر کار می‌آید، مهم این است که سیاست‌گذاری مشخصی وجود ندارد.
ما برنامه‌ریزی بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت نداریم. همه چیز مقطعی است و بر این اساس جایگزینی افراد مختلف، تفاوتی نمی‌کند. موضوع این است که هیچ برنامه‌ای وجود ندارد. به همین دلیل همه‌چیز نیمه‌کاره می‌ماند و هیچ چیزی به ثمر نمی‌رسد.»
هر پیشرفتی تنها نتیجه عشق تئاتری‌هاست
این بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر درباره عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: «بحث عملکرد ارشاد، چندین ساله است. تا زمانی که سیاست‌گذاری مشخصی نباشد، هر مدیری سلایق خود را اعمال می‌کند. سلیقه افراد هم با هم متفاوت بوده و همین مساله، سردرگمی بسیاری ایجاد کرده است. این بحث هم قدیمی بوده و فکر نمی‌کنم کسی پاسخگو باشد.»
او با بیان معضلات ناشی از بودجه اندک تئاتر بیان کرد: «وقتی که بودجه اندکی به مسائل فرهنگی اختصاص پیدا کند، ما هیچ انتظاری نمی‌توانیم داشته باشیم. اگر هم موفقیتی در بخش فرهنگی به وجود بیاید از ایثار و عشق خود اهالی هنر است. شاید برخی از مدیران هم دلسوز باشند، اما چون مقطعی هستند، خیلی زود حمایت‌شان به پایان می‌رسد.»
موضع منفعل ارشاد
تیموریان درباره حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد از اهالی تئاتر بیان کرد: «گاهی از سوی بعضی نهادهایی که ما نمی‌دانیم و نمی‌شناسیم نیز در فعالیت‌های هنری و نمایشی اعمال نظر‌ه می‌شود. بخش دیگری از پیچیدگی وضعیت تئاتر نیز به همین موضوع بازمی‌گردد. گاهی مراکز مختلف مربوط به تئاتر، خنثی و منفعل هستند و هیچ قدرتی ندارند. خیلی وقت‌ها این اعمال نظرها بجا و بعضی وقت‌ها نابجاست اما حتی نمی‌دانیم چه افرادی هستند. اگر بدانیم که فرد هستند یا گروه ، شاید حتی بشود با مذاکره به نتیجه مشترک برسیم.»
این مدرس تئاتر، تبعیض را معضل دیگری در مورد تئاتر دانست که اهالی این شاخه از هنر با آن دست به گریبان هستند. او در این‌باره گفت: «ورود بحث‌های مختلف مانند تئاتر مستقل، تئاتر لاکچری و... هم یکی از موارد آسیب‌زا در تئاتر است. تئاتر، تئاتر است. اگر یک کارگردان که هنوز پایه و اساس خود را به عنوان یک کارگردان محکم نکرده، از آنجایی که در وزارت ارشاد (اکنون) مسئولیتی دارد، می‌تواند با شرایط ویژه و هزینه هنگفت تئاتر خود را روی صحنه ببرد. این تا آنجا که اشتغالزایی برای افراد دیگر به‌شمار می‌رود خیلی هم خوب است اما اگر او این امکان را دارد، بهتر است شرایط را برای سایر افراد و خود تئاتر هم ایجاد کند. مخصوصا وقتی که مسئولیت دولتی هم دارد پس باید نگران تئاتر باشد و شرایط خوب را برای سایر بخش‌های هنرهای نمایشی هم ارائه دهد. چرا فقط یک کارگردان می‌تواند یک ماه قبل از اجرای تئاتر، تبلیغات خود را آغاز کند؟ حرف من این است که امکانات ویژه تئاتر برای یک مدیر فرهنگی که کارگردان هم هست، باید در اختیار دیگر اهالی تئاتر هم قرار بگیرد.»
هر سال معضلی جدید در راه است
این بازیگر پیشکسوت درباره حل مشکلات تئاتر گفت: «اگر قرار است به تئاتر به عنوان تغذیه روح نگاه شود، باید از مدارس و دانشگاه‌ها آغاز شود. با برنامه‌های مقطعی و کوتاه مدت اتفاقی نمی‌افتد. شرایط ممکن است به مرور تغییراتی داشته باشد اگر در وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی، افراد دلسوز بیایند. این از هم پاشیدگی فعلی، جز تغییر جهت تئاتر و حرکت آن به سمت غلط، امیدها را هم از بین برده است. 40 سال است که مشکلات تئاتر را تکرار می‌کنیم و هر سال جای بهبود، معضلات جدیدی هم به آن اضافه می‌شود. امیدوارم که تغییراتی ایجاد شود اما بعید می‌دانم.»
دیدگاه تان را بنویسید