سینمای مستند را خیلی جدی نمی‌گیرند/ تنها کمک ارشاد به مستندسازان، ایجاد فضای اکران است

اعتمادآنلاین| ‌ ‌‌‌‌‌‌‌ساخت فیلم مستند از میان تمام گونه‌های نمایشی، دشوارتر است و کارگردان مستند با کمترین بودجه بیشترین را فشارها را تحمل می‌کند و پس از ساخت نیز برای نمایش اثرش با موانع فراوانی روبه‌رو می‌شود. سرمایه‌گذارها هم به دلیل ابهام در بازگشت سرمایه، تمرکز کمتری بر این حوزه دارند. از طرفی سینمای مستند در مقایسه با سینمای داستانی مخاطب کمتری داشته و ناشناخته است.

این در حالی است که باید در نظر داشت پخش سینمای مستند، حرفه‌ای نسیت و این سینما پخش‌کننده مشخصی ندارد. بر این اساس، مهم‌ترین نیاز مستندسازان، حمایت از پخش آثار است؛ همان امتیازی که برای فیلم‌های داستانی وجود دارد. باید در نظر داشت که این سینما، مخاطب خود را دارد و اگر اکران فیلم‌های مستند در فضای مخاطبانش نباشد، نه تنها به درآمد این فیلم کمک نمی‌شود، بلکه باعث نابودی این ژانر خواهد شد.

یاسر خیر، کارگردان سینمای مستند در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین، دلیل بی‌توجهی ارشاد به سینمای مستند را خاص بودن مخاطبان این سینما دانست و گفت: «سینمای مستند مخاطب میلیاردی ندارد. بنابراین چرخه اقتصادی قوی ندارد و بر همین اساس، چندان مورد توجه وزارت فرهنگ و ارشاد نیست.»

هرچند که این توضیحات، مصداق بارز بی‌توجهی به سینمای مستند در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است اما یاسر خیر، این موضوع را به فال نیک گرفته و گفت: «وزارت ارشاد دخالت زیادی در کار ما ندارد. پروانه ساخت که راحت داده می‌شود. می‌ماند پروانه نمایش که اگر قرار بر اکران در هنر و تجربه باشد، محدودیت و اصلاحاتی اعمال می‌شود. به نظر می‌رسد سینمای مستند را خیلی جدی نمی‌گیرند. بر این اساس، جدی نگرفتن سینمای مستند در برخی جهات برای ما خیلی هم بد نیست.»

کارگردان مستند «آهستگی» در مورد شرایط ایده‌آل برای مستندسازان بیان کرد: «به نظر من، بهترین شکل مستندسازی این است که مستندساز فیلمی را که دوست دارد بسازد، بودجه را از هر جا که می‌تواند تهیه کند. تنها حمایت ارشاد باید این باشد که دخالت‌های خود را کمتر کرده و فضایی برای اکران آن فراهم کند. از طرفی برای تسهیل در ساخت فیلم‌های مستند هم باید راهکارهایی ایجاد کند.»