دیروز و امروز ندارد، سینما برای من همیشه تازه است

اعتمادآنلاین| ‌ کارگردان «مصائب شیرین» در پاسخ به اینکه چرا بعد از 20 سال سراغ «مصائب شیرین 2» رفته است، گفت: موضوع «مصائب شیرین 1» علاوه بر سینما، رابطه رضا و مونا است و عشقی که به هم دارند و مناسباتی که با خانواده پیدا کردند.

به نظر می‌آید اگر کسی بخواهد دوباره درباره این موضوع فیلم بسازد، شاید بهتر باشد که این رابطه به سرانجامی برسد؛ مثلاً ازدواجی صورت بگیرد و مدت‌ها هم از آن بگذرد و شکل جدیدی را که روابط پیدا می‌کند، نشان بدهیم. به خصوص بعد از 20 سال که از ایران رفته‌اند، مهاجرت کردند و فرزند دختری دارند به نظر می‌رسد این زمان مناسبی است برای برگشتن به سراغ این رابطه و مناسباتش با اقوام و فامیل و در ادامه وطن و کشور میزبان.

جز این می‌ماند موضوع سینما که دیروز و امروز ندارد و برای من همیشه تازه است.

یکی از دلایل ساخته شدن مصائب شیرین 2، «مونا» است

این کارگردان درباره‌ی اینکه آیا سخت نبود دوباره گروه بازیگری را بعد از سال‌ها مقابل دوربین ببرد؟ خصوصاً مونا که در این سال‌ها خارج از کشور بود و کمتر با سینما درگیر بود، پاسخ داد: اتفاقاً یکی از دلایل ساخته شدن «مصائب شیرین 2» مونا است. مونا در این سال‌های اخیر، احساس دلتنگی داشت به خاطر اینکه از سینما دور افتاده بود و این احساس هر سال بیشتر می‌شد.

داودنژاد یادآور شد: مونا همیشه هم در تماس‌هایی که با هم داشتیم، می‌گفت به انگلیس بیا و اینجا پروژه‌ای را بساز. از طرف دیگر مونا دو فرزند دارد و تنها گذاشتن آنها برایش کار سختی بود به همین دلیل می‌گفت که من به آنجا بروم و فیلمی بسازم. در این مدت نیز من احساس می‌کردم، دلتنگی او بیشتر شده و من هم باید فیلمی بسازم و چه بهتر که به آنجا برویم و بعد از این همه سال با "رضا" نگاه تازه‌ای به این رابطه و مناسباتش با خانواده و فامیل و وطن بیندازیم و یاد سینما را هم با "مامان اتی" اش زنده بداریم.

معتقدم فیلم باید خاصیت محلی خودش را داشته باشد

کارگردان «مصائب شیرین» در پاسخ به اینکه با توجه به محتوای ایرانی فیلم، چقدر به حضور جهانی آن امیدوار هستید؟ خاطرنشان کرد: من در عین حال که برایم موفقیت جهانی سینما اهمیت دارد و دلم می‌خواهد فیلم خودم هم به این موفقیت‌ها دست پیدا کند اما زمانی که به ساخت یک فیلم اقدام می‌کنم، متأسفانه نمی‌توانم تمرکزم را بر روی این مطلب نگه دارم که نحوه ساخت و پرداخت فیلم حتماً با نمایش فیلم برای کسانی که فارسی زبان نیستند، مناسب باشد.

او ادامه داد: به همین دلیل نمی‌دانم که چه بازتابی در خارج از کشور پیدا می‌کند. در حقیقت من وقتی در حال ساختن فیلمی هستم، تمرکزم بر روی داخل و تماشاچی ایرانی است که فیلم را خواهد دید. من معتقدم فیلم باید خاصیت محلی خودش را داشته باشد و منعکس کننده آدم‌ها، روابط، برخوردها و نحوه‌ی زیست آدم‌هایی باشد که متعلق به همان جا هستند. این امر برایم اهمیت زیادی دارد و تمرکزم را بر روی همین موضوع نگه می‌دارم. اگر چه شاید برای نمایش خارج از ایران و غیرفارسی زبانان این نوع فیلمسازی دوراندیشانه نباشد؛ البته از یاد نبریم که «مصائب شیرین 1» با استقبال ملیت‌های مختلف مواجه شد. به هر حال اینجا به جز عشق و فامیل، موضوع دیگر مهاجرت و غربت است که به نظرم این فیلم می‌تواند با یک معرفی خوب و تبلیغ مؤثر به ذائقه مخاطب جهانی هم پاسخ بدهد.

مامان اتی برای نقش مادر ساخته شده بود

داودنژاد در بخش دیگری از این گفت‌وگو در پاسخ به اینکه درگذشت احترام سادات حبیبان (مامان اتی) چه تأثیری بر روند داستان «مصائب شیرین 2» گذاشت؟ گفت: حضور مؤثر و دلنشین مامان اتی به گونه‌ای بود که نمی‌توانست بر روی من و کاری که انجام می‌دهم تأثیر نگذارد، چه برسد به اینکه خودش هم در فیلم «مصائب شیرین» بازی کرده بود و در این اثر (مصائب شیرین 2) هم حتماً جایگاه خودش را داشت. او برای نقش مادر ساخته شده بود. روحش شاد!

داودنژاد درباره‌ اینکه چه زمانی قصد دارد «مصائب شیرین 2» را اکران کند؟ پاسخ داد: این تصمیمی است که باید پخش کننده فیلم، «فیلمیران» بگیرد. آقای سرتیپی وقتی که قبل از عید و زمان جشنواره ملی فجر، فیلم را دید، گفت که اگر فیلم در جشنواره شرکت کند به دلیل اینکه تبلیغاتی بر روی آن انجام می‌شود و بازتابی پیدا می‌کنند از 23 اسفندماه می‌توانیم آن را اکران عمومی کنیم. همان موقع صحبت این شد که احتمالاً فیلم به جشنواره بین‌المللی خواهد رسید و بعد از آن می‌شود درباره‌ی اکران آن تصمیم گرفت بنابراین باید ببینیم دل و دماغ آقای سرتیپی با ناسازگاری‌های روزگار چگونه است و کی به سراغ فیلم می‌آید.

این فیلم یک مختصر جانی برای زندگی کردن دارد

کارگردان «مصائب شیرین 2» پیش‌بینی را درباره طیف مخاطبان این فیلم اینگونه توضیح داد: اصولاً شرایط اکران به نحوه معرفی فیلم و تبلیغاتی که بر روی فیلم انجام می‌شود، بستگی دارد. البته خود فیلم باید یک جوهره و استعدادی داشته باشد که با تبلیغات و نحوه اکران یعنی انتخاب سالن‌ها و سانس‌ها و مدیریت آن در طول زمان نمایش از جهت سانس‌بندی و نحوه ارائه خدمات به مخاطب خودش را بالا بکشد. فکر می‌کنم فیلم اگر خودش یک جانی داشته باشد، باید در زمان اجرا آن را تقویت کرد و به نظر می‌رسد این فیلم یک مختصر جانی برای زندگی کردن دارد و حالا دیگر بقیه ماجرا بسته به این است که چگونه برخورد، عرضه، معرفی، تبلیغ و اکران شود.

منبع: ایسنا