مهدی نادری، فیلنامه نویس و کارگردان:
هنر امروز ایران از جنبههایی با هنر روز دنیا اشتراک دارد
مهدی نادری، فیلنامه نویس و کارگردان، معتقد است هنر امروز ایران از جنبههایی با هنر روز دنیا اشتراک دارد و موضوعاتی که روزی محدودیت جغرافیایی داشتند امروز دیگر مرزی نمیشناسند.
اعتمادآنلاین| نمایشگاه هنرهای تجسمی «آرتیست/ دنکیشوت» برای اولینبار به مدت حدود چهار ماه (از جولای تا اکتبر 2019) در شهرهای آشافنبورک و فرانکفورت آلمان به کیوریتوری احمد رفیع در حال برگزاری است.
در این نمایشگاه فاین آرت، 22 هنرمند جهانی حضور دارند که 4 هنرمند از ایران آثارشان را به نمایش گذاشتند؛ مهدی نادری، امیر موبد، محسن حسینی، شهرام کریمی، کریستین بیلر، سوفیا گرف، توماس بروئر، ای برترامز، کارین هورلر، ولراد کاسچر، آنا اسلادتیک، یورگن فریتس، لیموتر، وولفگانگ مولرسون، رالف مونز، اریک پلاند، مونیکا تیِری، احمد رفیع، اکارد کاچنبگر، و برناردی رویگ هنرمندانی هستند که در این رویداد حضور دارند.
مهدی نادری که ابتدای امسال فیلم سینمایی «سامورایی در برلین» او روی پرده سینماها رفت، درباره حضورش در یک نمایشگاه تجسمی فاین آرت گفت: برای تجربهگراها مرزی بین علوم و هنرها وجود ندارد. همیشه دنبال ایجاد ارتباط و مرزشکنی بین هنرهای تجسمی و هنرهای نمایشی بودهام، حتی دو سه ایونت تجسمی را با مشارکت هنرمندان بزرگ و بدون مرز اجرا کردهام مثل ایونت «هنر ضدخشونت» یا «هنر ناگهانی» که تقریبا از همه رشتههای هنری و حتی شعر در آن حضور داشتند.
نادری ادامه داد: از طرفی تلاشهایی در خلوت و اتاق پشتی دارم که نتیجه این تلاشها، آثاری است که کمتر در ایران نمایش داده شدهاند یا بهتر بگویم آنقدر سرگرم کار روی آنها بودهام که فرصت ارائه آنها به وجود نیامده است. این آثار، مجموعهای بزرگ از فیلم کوتاه، ویدئوآرت و گاهی تلفیقشان با هم است.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه حضور در یک نمایشگاه هنرهای تجسمی بین المللی که اتفاقاً از هنرمندان مطرح هنر مدرن امروز اروپا هستند، چطور ارزیابی میکنید، توضیح داد: هنر امروز ایران از جنبههایی با هنر امروز دنیا اشتراکات زیادی دارد؛ موضوعاتی که روزی محدودیت جغرافیایی داشتند امروزه و در عصر دیجیتال و هولوگرام دیگر مرزی نمیشناسند و موضوعات به مرزهای دیگر به سرعت تسری پیدا میکنند، البته نوع برخورد با هر موضوع در هر هنرمندی متفاوت است.
این کارگردان سینما افزود: جذابیت این رویداد هنری برای من موضوع «دن کیشوت» بود. به محض اینکه احمد رفیع مدیر این فستیوال موضوع را با من مطرح کرد انگار در مورد مساله و روزمرگی من صحبت کرد؛ «دن کیشوت/ آرتیست» یا «آرتیست/ دن کیشوت»!!! به نظر من، سروانتس، دن کیشوت را مثل آینهای مقابل هنرمندان و ایدهآلیستها تا ابد قرار داد. من همه کارهای هنرمندان اروپایی این فستیوال را ندیدم اما از بازتاب اخبار متوجه شدم که «دن کیشوت» همچنان زنده است و آقای رفیع تمِ درستی را برای امروز دنیا انتخاب کرده است. ایونت ها و فستیوال های این چنین به رشد هنرمندان کمک می کند.
این هنرمند فیلمساز که با دو ویدئوآرت تجربهگرا با عناوین «یادوک» و «No hay caminos hay que caminar» در نمایشگاه «آرتیست/ دنکیشوت» شرکت کرده است، درباره ویژگیهای این فیلمها گفت: «یادوک» در حقیقت بر اندیشه انقیاد زمان و مکان بنا شده است. در تاریخ آلمان، فاوست روح خودش را برای دستیابی به نیروی برتر به مفیستوفلس می فروشد. "ای زمین به در آری و ای زمان بایست". در طول سالها متوجه شدم منظور همین سینما بوده برای تحقق این خواسته. سینما به شما این امکان را می دهد که زمین و زمان رو به انقیاد خود درآوردید.
وی بیان کرد: ویدئوآرت « No hay caminos hay que caminar» هم بر اساس یک ضرب المثل هندی است: «راهی نیست جز پیمودن». این تجربه مربوط به معرفی این قطعه از سوی آقای نادر مشایخی است؛ قرار بود درباره «لوییجی نونو» برنامهای بگذارد و سخنرانی کند از من دعوت کرد تا با هم کاری در این رابطه انجام دهیم. بنابراین برداشت تصویری که با کمک ابزار ابتدایی و دم دستی داشتم در واقع روایتگر رنج یک موزیسین در کنج خانهاش برای یافتن راه فرار بود. نادر مشایخی را در این وضعیت قرار دادم تا تجربه کامل شود و خوب بخش دیگری از وجود «دن کیشوت» اینجا هم ظاهر شد.
نادری در پایان درباره کارهای آینده خود گفت: در کنار کارهای حرفهای سینما مشغول تکمیل و آمادهسازی دو فیلم «افسانه شکارچیان گرگ» و «دست» هستم که تجربه های مستقل و شخصی مورد علاقهام هستند. در حوزه تجسمی نیز مشغول آماده سازی تعدادی از ویدئوآرتهایی که در این سالها کار کرده بودم، هستم که در نظر دارم برای یک رویداد جذاب دیگر ارسال کنم.
منبع: مهر
دیدگاه تان را بنویسید