بازیگ نمایش «کریملوژی»: نمایش‌های تکراری، تب و تاب جشنواره را کم می‌کند

اعتمادآنلاین| این بازیگر تئاتر گفت: چند سالی است در جشنواره تئاتر فجر نمایش‌هایی به صحنه می‌روند که پیش از این، اجرای عمومی خود را انجام داده‌اند و این موضوع از شور و نشاط جشنواره کم می‌کند. شخصا موافقم در کنار نمایش‌های بخش مرور، بخشی هم برای اجرای آثار تازه داشته باشیم.

او با اشاره به دوره‌های پیشین جشنواره تئاتر فجر افزود: در سال‌های گذشته که همه آثار اولین اجرای خود را در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه می‌بردند، همواره این هیجان و تپش را داشتیم که ببینیم همکاران‌مان چه کرده‌اند و نمایش‌های جدیدشان چه ویژگی‌هایی دارد اما در حال حاضر، اغلب نمایش‌های جشنواره را در طول سال دیده‌ایم و دیگر آن تب و تاب وجود ندارد.

رحمتی در پاسخ به این پرسش که جشنواره تئاتر فجر تا چه حد توانسته زمینه‌ای برای گفتگو و تبادل تجربیات فراهم آورد، توضیح داد: این فضا خیلی محدود فراهم می‌شود. در سال‌های گذشته جلسات نقد و بررسی و پرسش و پاسخ از سوی کانون ملی منتقدان تئاتر و انجمن نویسندگان و منتقدان تئاتر ایران برگزار و زمینه‌ای برای شکل‌گیری گفتگو فراهم می‌شد ولی در حال حاضر مهم‌ترین دغدغه گروه‌های نمایشی این است که هر چه زودتر دکور و نور نمایش خود را درست کنند و اجرایشان را به صحنه ببرند و همه چیز تمام شود و به خانه برگردند.

او که در نمایش «کریملوژی» در نقش «کریم شیره‌ای» (طلخک دربار ناصرالدین شاه که بسیار هم مورد توجه او بوده) روی صحنه می‌رود، درباره اولین برخورد خود با این کارکتر گفت: مدتی است مهران رنجبر ـ نویسنده نمایشنامه ـ در زمینه پرتره‌نویسی قلم می‌زند که شیوه‌ای بسیار جذاب است. البته قبلا حسین کیانی نمایشنامه «وغ وغ ساهاب» را درباره کریم شیره‌ای نوشته که هنوز این متن اجرا نشده است. در کل این شخصیت برایمان جالب بود و در کنار پرداختن به او، می‌خواستیم مروری بر شیوه‌های نمایش ایرانی داشته باشیم.

بازیگر نمایش «چشم به راه میرغضب» با اشاره به شیوه‌های گوناگون نمایش ایرانی خاطرنشان کرد: نمایش‌های سنتی ما بویژه نمایش‌های شادی‌آور و بخصوص «بقال بازی» بسیار تلخ و گزنده بوده است. هنرمندان این رشته کل جامعه را رصد می‌کردند و تمام ضعف‌هایش را روی دایره می‌ریختند. به همین دلیل شخصیتی مانند کریم شیره‌ای به عنوان یک بقال‌باز شیرین و حرفه‌ای، بسیار کاریزماتیک بوده است. طرح اولیه ما برگرفته از این واقعه تاریخی بود که ناصرالدین شاه بعد از درگذشت کریم شیره‌ای، سه روز را به عنوان عزای عمومی اعلام می‌کند و بعد ما داستان را از اینجا آغاز کردیم که کریم به دنبال قبر خود می‌گردد.

او که تک بازیگر نمایش «کریملوژی» است، درباره دشواری‌ها و شیرینی‌های بازی در نمایش‌های ترک پرسوناژ گفت: اولین سختی کار این است که به عنوان یک بازیگر همه چیز صحنه دست توست؛ پیش بردن قصه، به دست آوردن ریتم و تمپو و ... البته با توجه به تجربه‌ای که در نمایش‌های ایرانی داشته‌ام، این موارد را آموخته‌ام و در این اجرا هم تلاش کرده‌ام مجموعه این تکنیک‌ها را با تماشاگر در میان بگذارم. شیرینی این کار این است که تماشاگر می‌داند فقط با من طرف است و من نیز می‌دانم که او فقط مرا می‌بیند و این همان قرارداد نمایش‌های ایرانی است که بر پایه روایت است و راوی هم همیشه یک نفر است.

مجید رحمتی در پایان متذکر شد: من به عنوان یک بازیگر معتقدم اگر نسبت به یک جریان نقدی یا حرفی دارم، آن را در دل کارم مطرح کنم. ضمن اینکه دبیر جشنواره تئاتر فجر هم هنرمند تئاتر و دوست ماست و شخصا دوست دارم در کنارش باشم و تنهایش نگذارم.

نمایش «کریملوژی» نوشته مهران رنجبر و کار رضا بهرامی تابستان امسال در جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی اجرا شد. این نمایش بعد از آن در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت و با استقبال تماشاگران رو به رو شد و مدتی بعد با تهیه‌کنندگی نوید محمدزاده در تئاتر «هامون» روی صحنه رفت و حالا قرار است روزهای شنبه و یکشنبه 19 و 20 بهمن ماه در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برود.

منبع: ایسنا