کد خبر: 390276
|
۱۳۹۸/۱۲/۱۲ ۱۵:۴۸:۰۰
| |

فورد علیه فراری فیلمی خالی از کشمکش‌های درونی

برنامه نقد سانس ویژه این هفته به نقد فیلم «فورد علیه فراری» جیمز منگولد پرداخت.

فورد علیه فراری فیلمی خالی از کشمکش‌های درونی
کد خبر: 390276
|
۱۳۹۸/۱۲/۱۲ ۱۵:۴۸:۰۰

اعتمادآنلاین| در این قسمت برنامه نقد فیلم سانس ویژه به نقد اثر جیمز منگولد پرداخته شد. فیلم فورد علیه فراری (Ford v Ferrari)، یک فیلم آمریکایی به کارگردانی جیمز منگولد در ژانر زندگی‌نامه است.

به گزارش اعتمادآنلاین، این فیلم، داستان زندگی و رفاقت پیچیده‌ی کن مایلز و کرول شلبی را به تصویر می‌کشد که در اوایل دهه 60 توسط شرکت فورد استخدام می‌شوند که ماشین مسابقه‌ای قدرتمندی بسازند تا بتواند ماشین شرکت فراری را شکست دهد.

کریستین بیل، مت دیمون، جان برنثال، کترینا بلف، نوآ جوپ و جی‌جی فیلد ستارگان فیلم هستند. این فیلم نامزد چهار اسکار بود که در نهایت موفق به دریافت دو اسکار تدوین و صدا شد. در این قسمت محمدرضا مقدسیان میزبان امیررضا تجویدی بود و درباره این فیلم به گفتگو نشستند.


امیررضا تجویدی با اشاره به اینکه فیلم از الگوی کلاسیک سه پرده‌ای تبعیت می‌کند گفت: «فیلم در واقع دو ژانر را تلفیق کرده، درام زندگی‌نامه‌ای و درام ورزشی. خلاقیت و برگ برنده‌ی این فیلم، تمرکزی است که بر روی بخش نیروی متخاصم می‌کند و بهانه‌ اصلی فیلم که شکست فراری است را نگه می‌دارد و نیروی متخاصم فیلم را سیستم تولید ماشین فورد قرار می‌دهد.»


اما محمدرضا مقدسیان در خصوص فیلمنامه فورد علیه فراری گفت: «در فیلمنامه این فیلم، مجموعه‌ای از نقاط پررنگ وجود دارد که در میان آن‌ها خلاء هست. با وجود اینکه این فیلم بر مبنای قوانین ژانر خیلی دقیق موانع و کشمش‌ها را قرار داده است اما فیلم در سقوط‌هایی قرار می‌گیرد و دوباره با یک ایده بالا می‌رود. به طور کلی با نوسان حسی که باید در فیلم وجود داشته باشد متفاوت و نوسان شدیدی است. با اینکه این فیلم در حوزه ژانر ساخته شده، خط داستان بسیار کم رمق و ضعیفی دارد.»


امیررضا تجویدی درباره ضعف این فیلم ادامه داد: «بزرگترین چیزی که به نظر من این فیلم کم دارد، ماجرای کشمکش درونی شخصیت فیلم است و ما اصلا کشمکش درونی در این فیلم نمی‌بینیم.»

همچنین مقدسیان مجری سانس ویژه با اشاره به ضعف‌های موجود در فیلم‌نامه، یکی از نقاط ضعف این فیلم را بازیگری مت دیمون دانست و ادامه داد: «بازی مت دیمون به شدت خشک است. این بازیگر انقدر بازیگر بدی در این فیلم است که در سکانس پایانی که با پسر بچه روبه‌رو می‌شود، بازیگر نوجوان به او درس بازیگری می‌دهد.»


تجویدی، منتقد سینما هم در خصوص بازی‌های این فیلم اضافه کرد: «بازی کریستین بیل در این فیلم فوق‌العاده است، باتوجه به اینکه این بازیگر عادت دارد با لحن خشن و پرتنش صحبت کند، در این فیلم تن‌ صدای خود را پایین آورده و توانسته با لهجه بریتیش بسیار خوب بازی کند در حالی که بریتانیایی نیست.»


در نهایت امیررضا تجویدی نمره 7 و محمدرضا مقدسیان نمره 5 را به این فیلم اختصاص دادند.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها