«اعتمادآنلاین» از حاشیههای ششمین روز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر گزارش میدهد:
اشاره رویا افشار به لزوم وجود فیلمسازان مولف در سینمای امروز/ اعتماد مجید برزگر به کارگردان فیلمش/ مجری طرح «منصور»: سرمایهگذار اصلی فیلم سازمان «اوج» است اما حامی فیلمی شده که قهرمانش ارتشی است
اولین فیلم به نمایش درآمده در ششمین روز برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، «مامان» به کارگردانی آرش انیسی بود که بعدازظهر امروز، جمعه 17 بهمن ماه، در سالن برج میلاد روی پرده رفت.
اعتمادآنلاین| اولین فیلم به نمایش درآمده در ششمین روز برگزاری سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، «مامان» به کارگردانی آرش انیسی بود که بعدازظهر امروز، جمعه 17 بهمن ماه، در سالن برج میلاد روی پرده رفت.
در نشست خبری این فیلم علاوه بر کارگردان، مجید برزگر تهیهکننده، رویا افشار، امیر نوروزی، عرفان ابراهیمی و امیر شمس بازیگران، زهره علیاکبری طراحی و ترکیب صدا، پوریا اخوان طراح صحنه، فرید طهماسبی مدیر فیلمبرداری و میلاد موحدی آهنگساز حاضر بودند.
رویا افشار در بخشی از این نشست درباره نقشهای مختلفی که به عنوان مادر بازی کرده است، گفت: «وقتی سناریو را میخوانی، فاصلهگذاری را در ذهنت انجام میدهی. من سعی میکنم کارهایم شبیه به هم نباشد. همه فیلمهایم را دوست دارم و برای همه آنها زحمت کشیدهام. حضور در کنار آرش انیسی نیز برای من ارزشمند بود. «سرکوب»، «دشمنان» و «مامان» ویژگیهایی مخصوص به خود دارند و فیلمسازانشان هر سه جوان هستند. ما این روزها به فیلمسازان مولف نیاز داریم.»
در بخشی از این نشست این پرسش مطرح شد که رد آثار برزگر در این فیلم هم دیده میشود که این تهیهکننده چنین پاسخ داد: «من هیچ نقشی در فیلمنامه نداشتم، فقط آن را انتخاب و تحسینش کردم. هیچگاه سطح خودم را به قدری پایین نمیآورم که در متن یک کارگردان دست ببرم. حتی اغلب سر صحنه نمیروم، چون اعتقاد دارم که مبحثی به اسم «اعتماد» باید میان ما جاری باشد.»
انیسی نیز درباره لزوم تدوین مجدد فیلم گفت: «من در این لحظه فکر میکنم اثر خوبی ساختم و نیاز به تدوین مجدد ندارد. روایت فیلم بر اساس کاراکترهاست و آشنا شدن با آنها درام فیلم را شکل میدهد. ساخته شدن این فیلم ضروری بوده، چرا که ما ناگزیر از قضاوت کردن دیگران هستیم و این قبیل فیلمها شاید قضاوت ما را نسبت به دیگران بهتر کند.»
دومین فیلم به نمایش گذاشته شده نیز «منصور» ساخته سیاوش سرمدی بود که نشست خبری آن با حضور کارگردان، مهدی مطهر مجری طرح، سیدجواد هاشمی، محسن قصابیان، علیرضا زمانینسب و لیندا کیانی بازیگر، مجید گرجیان مدیر فیلمبرداری، محمد برادران مدیر جلوههای ویژه بصری و بابک کریمیطاری طراح صحنه برگزار شد.
این فیلم به زندگی شهید منصور ستاری میپرداخت که به عنوان خالق طرحهای نوین و به هم تنیده در پدافند هوایی شناخته شده و بسیاری از تماشاگران همچنان تا بخشهای پایانی تیتراژ در سالن نشسته بودند.
سیاوش سرمدی درباره پرداختن به شخصیت شهید ستاری گفت: «این فیلم قرار بود که درباره مهندس ثنایی و درباره روند ساخت هواپیما به صورت مستند ساخته شود، اما منابع تصویری مناسب در این باره وجود نداشت. مهندس ثنایی در سال 65 یک F5 را شبیهسازی کرده بود، این روند ساخت هواپیما برایم جذاب بود و میخواستم حتماً این کار را بسازم. در ابتدا شهید ستاری قهرمان داستان نبود، به این دلیل که دغدغه فیلم به روز شود به تغییر نگاه قصه فکر کردم که داستان جذابتری را به مخاطب ارائه کنم.»
در ادامه لیندا کیانی درباره بازی در این پروژه گفت: «با راهنماییهای آقای سرمدی تصمیم گرفتیم شخصیت همسر شهید ستاری را کمی متفاوت بازی کنیم. تمام تلاشم را کردم که بر خلاف کلیشههای همیشگی یک زن خیلی معمولی را بازی کنم.»
محمد برادران نیز در خصوص میزان طراحی جلوههای ویژه در این فیلم گفت: «بخش زیادی از هواپیما که در تصویر میبینید به صورت 3D کار شده و کار جلوههای ویژه این اثر حدود سه ماه زمان گرفت. اتفاق خیلی عجیبی نبود و منابع کافی برای ما وجود داشت.»
در بخش دیگری از این نشست مهدی مطهر، مجری طرح پروژه «منصور» و جانشین تهیهکننده، عنوان کرد: «سرمایهگذار اصلی فیلم سازمان «اوج» است و اسپانسر فیلمی شده که قهرمانش از ارتش است. این پروژه بیش از یک سال و نیم طول کشید و فیلمبرداری آن در بدترین زمان ممکن یعنی گرانی بنزین، حوادث آبان و شهادت سردار سلیمانی انجام شد. باید بگویم در فرم فیلم همهچیز به اندازه و دقیق است و بیش از آنکه درباره جنگنده باشد، درباره یک قهرمان است.»
در بخشهای پایانی نشست هم سرمدی با بیان اینکه بسیاری از آثار تاریخی ما باورپذیر نیستند، گفت: «تجربه مستندسازی به من کمک کرد تا فیلمی باورپذیر بسازم. از عناصر کلیشهای در فیلم استفاده نکردم و مخاطب را احساساتی نکردم. از موسیقی پرحجم در فیلم استفاده نشده و در لحظههای احساسی تنها 2 بار موسیقی داریم. اکشنها در نمای دور است و از دیالوگهای شعاری حذر کردم. من سعی کردم که یک انسان خلق کنم که کنشگر است. برای اینکه این شخصیت باورپذیر شود، تلاش نکردم که مخاطب را احساساتی کنم.»
دیدگاه تان را بنویسید