فرشته طائرپور در یادداشتی مطرح کرد:
مجلس و مصائب فرهنگ
فرشته طائرپور در یادداشتی با انتقاد از تصمیم امروز نمایندگان مجلس برای وضع مالیات در خصوص سلبریتی‌ها نوشت: از میان بیش از هشتصد بازیگر اصلی و فرعی، پرکار و کم کار و بیکار، چه تعدادی را این نمایندگان مجلس می‌توانند نام برند که بر اساس شایعاتی که درمورد آنها شنیده‌اند، قانون رفع معافیت را برای همه آحاد سینمایی و تئاتری و... تصویب کرده‌اند؟!
اعتمادآنلاین| فرشته طائرپور در یادداشتی نوشت: چاره ای نداریم جز اینکه امیدمان را به مجلسی دیگر، نمایندگانی فهیم تر و کمیسیون هایی فرهنگی تر از کمیسیون فرهنگی این دوره از مجلس ببندیم. ماه‌هاست که در حال مذاکره با نمایندگان ذیربط در مجلس و توضیح واقعیت های عرصه فرهنگ و هنر به آنها و به مشاوران اقتصادی دولت هستیم.
آقایان و خانم هایی که بعنوان نماینده ملت در مجلس نشسته اند و هنوز نمی دانند که معنای واقعی سلبریتی چیست و اساسا چند درصد از فعالان حوزه فرهنگ و هنر، دارای درآمدهای مکفی و یا درآمدهای متوسط اما پایدار برای پرداخت مالیات هستند، با تصویب چنین قانونی، نقش تاریخی، فرهنگی و حتی اقتصادی خودرا امروز به بدترین شکل ممکنه ایفا کردند و جامعه فرهنگی-هنری کشور این اقدام آنها و این روز خسارتبار را هرگز از یاد نخواهد برد.
شاید تصمیم امروز مجلس به زعم نمایندگان موافق این قانون، در افزایش نارضایتی هنرمندان از دولت فعلی -در آستانه پایان کارش- موثر و مفید باشد، اما نقش آسیب رسان قوه مقننه در این مقطع، بخاطر درازمدت بودن خساراتش، بیش از نقش قوه مجریه، در زندگی و حافظه این قشر از جامعه تاثیر خواهد داشت.
از میان بیش از هشتصد بازیگر اصلی و فرعی، پرکار و کم کار و بیکار، چه تعدادی را این نمایندگان مجلس می توانند نام برند که بر اساس شایعاتی که درمورد آنها شنیده اند، قانون رفع معافیت را برای همه آحاد سینمایی و تئاتری و...تصویب کرده اند؟!
از شرایط زندگی و مشکلات معیشتی بیش از پنجاه هزار هنرمند نامی و ناشناس و بی پناه در رشته های مختلف سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی، چه اطلاعات دقیقی داشته اند که فکر کردند بجای وضع قوانین حامیانه برای کمک به آنها و جبران خسارت های ایام بیکاری های ماهانه و سالانه شان، بهترست تنها امتیاز قانونی آنها راهم منتفی کرده و بابت انتقادها و موضع گیری های اجتماعی شان، انتقامی از آنها گرفته شود!
این تصمیم مجلس در سال کرونا، که فعالیت های هنری زودتر و بیشتر از همه فعالیت ها و مشاغل با تعطیلی و زیان مواجه شدند، بی شک یک خطای بزرگ و جبران ناپذیر در مدیریت روانی جامعه به حساب می آید.
در چنین تنگناهای فزاینده و شرایط آزاردهنده ای، چگونه انتظار می رود نویسندگان، فیلمسازان و سایر عوامل دست اندرکار عرصه فرهنگ، از امید و نشاط و آرمان قصه بسازند و اوقات مردم کشور را شاد کنند، در شرایطی که اوقات خودشان مدام تلخ تر و تلخ تر می شود ؟!
از کارشناسان اقتصادی دولت و سازمان مالیاتی می پرسیم: «این بود پاسخ مناسب به رفتار مثال زدنی اهالی سینما به قانونمند شدن برای انجام تکالیف قانونی شان طی همه سال های اخیر؟»
از نمایندگان مجلس در کمیسیون فرهنگی می پرسیم: «این بود عمل به وعده های انتخاباتی تان در مورد برقراری عدالت و اعتنا به فرهنگ و هنر کشور؟!»
و از ملت ایران می پرسیم: «...؟؟؟!!!»
***
یادمان می ماند که پنجم اسفند سال 99 را تا همیشه روز جفای مجلس یازدهم به جامعه هنری و سینمایی کشور بنامیم.
دیدگاه تان را بنویسید