زهرا ترکمنلو: حرکت هنروتجربه در نمایش فیلم کوتاه باعث شده است با مخاطبان عمومی مواجه شویم / سعید صادقی سرارودی: همین که چراغ سینماها روشن نگه داشته شود مهم است / علی میانجی: نخواستیم فرصت اکران را از دست بدهیم

اعتمادآنلاین| سحر آزاد- 2 سه سالی از اکران بسته‌های فیلم‌های کوتاه که در قالب چند فیلم در یک سانس در سینماهای هنروتجربه برگزار می‌شود می‌گذرد و این کار توانسته است مخاطبان خود را جذب کند. البته با آمدن کرونا و تعطیلی سالن‌های سینما در بخش زیادی از سال جاری اکران این بسته‌ها نیز متوقف شد، اما با بازگشایی سینماها در هفته‌های اخیر، بار دیگر نمایش این بسته‌ها شروع شده که بسته «108 دقیقه از یک قرن» در سینماهای هنروتجربه در حال نمایش است. به همین مناسبت با سه کارگردان حاضر در این بسته درباره آثارشان، شرایط اکران و تاثیر کرونا بر فیلم‌های کوتاه صحبت کردیم.

فیلم ضد جنگ بدون تعلق به زمان و مکان

زهرا ترکمنلو تنها کارگردان زن این بسته است. فیلم کوتاه او با نام «حفره» دربازه سربازی است که برای جمع کردن غنیمت وارد یک کمپ جنگی می‌شود، اما ناخواسته مرتکب اشتباهی می‌شود و بعد منفی درونش را برمی‌انگیزد.

کارگردان این فیلم درباره شرایط اکران در این روزها آن هم پس از مدت طولانی بسته ماندن سینماها به اعتمادآنلاین گفت: سینماها به شدت پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند و فاصله‌ها حفظ می‌شود. تعداد مخاطب مثل گذشته نیست و طبعاً کمتر شده است، اما آنهایی که دلتنگ سینماها هستند به سینما می‌روند و بازخوردهای خوبی هم گرفته‌ایم.

او سپس به سینمای هنروتجربه در اهمیت دادن به اکران فیلم کوتاه اشاره کرد: فیلم کوتاه قبل از هنروتجربه فقط در جشنواره‌ها نمایش داده می‌شد و اگر فیلمی به جشنواره راه پیدا می‌کرد، می‌توانست دیده شود؛ از یاد نبریم که جشنواره‌ها مخاطبان خاصی نظیر منتقدان و علاقه‌مندان هنر را دارند، اما حرکت هنروتجربه مبنی بر اینکه فیلم کوتاه را در یک سانس نمایش دهد باعث شده با یکسری مخاطبان عمومی مواجه شویم و بازخوردهایی که از آنها می‌گیریم واقعاً جالب است.

ترکمنلو با ذکر این مطلب که فیلم «حفره» در جشنواره‌های ایرانی و خارجی حضور داشته و از اهالی هنر بازخوردهای خوبی گرفته است افزود: الان که در اکران هنروتجربه مخاطبان عمومی هم داریم واکنش‌هایی می‌بینیم که برایم جالب است. نظرات مردم برایم خیلی جذاب است و این کار هنروتجربه باعث شده مردم بیشتر با فیلم کوتاه آشنا شوند.

او همچنین درباره این فیلم که سال 95 ساخته شده است، توضیح داد: در فیلم کوتاه مسائل مالی خیلی مطرح است چون فیلم‌ها کمتر حمایت کمتر می‌شوند. این فیلم به صورت مستقل ساخته شد؛ یعنی یکی از دوستانم تهیه‌کننده شد. ایده اولیه آن در مورد مساله‌ای با موضوع ضدجنگ است که بیشتر دوست داشتیم داستان طوری پرداخته شود که به زمان و مکان خاصی تعلق نداشته باشد.

این کارگردان در ادامه حضور حمید مهرافروز مدیر فیلمبرداری در این فیلم را در پیشبرد کار بسیار موثر دانست و گفت: اینکه عوامل چقدر حرفه‌ای باشند بسیار مهم است که البته بخشی از آن هم به مشکلات مالی به خصوص برای فیلمسازان کوتاه و جوان برمی‌گردد.

ترکمنلو درباره تاثیر کرونا بر فیلمسازی نیز توضیح داد که با وجود داشتن فیلمنامه، اما بررسی کرده است که از نظر مالی برای افراد مقدور نیست در این شرایط خطر کرده و روی فیلمی سرمایه‌گذاری کنند، ضمن اینکه در نظر گرفتن شرایط بهداشتی برای عوامل نیز سخت است پس به همین دلیل دست نگه داشته تا در سال آینده برای ساخت فیلم قدم بردارد.

ترکمنلو که ساکن تبریز است درباره مشکلات فیلمسازی در شهرهایی غیر از تهران گفت: خوشبختانه فیلم و سینمای تبریز خیلی خوب پیش رفته است و فیلم‌هایمان به جشنواره‌ها راه پیدا می‌کنند یا از نظر نیروهای حرفه‌ای در تبریز کمبودی نداریم. تجهیزات هم هست فقط شاید تمرکز مالی از سوی ارگان‌ها و نهادها در تهران بیشتر است. انجمن‌ها و ارگان‌ها هرساله بودجه‌ای برای حمایت از تولید تعیین می‌کنند اما متاسفانه می‌بینیم که بیشتر روی فیلمسازهای تهران متمرکز است.

ایده‌ای برگرفته از اتفافی شخصی

یکی دیگر از فیلم‌های بسته «108 دقیقه از یک قرن» فیلم کوتاه «بعدی» به کارگردانی سعید صادقی سرارودی است. این فیلم در رابطه با عکاسی است که همه مشتریان خود را به یک شکل درآورده و از آنها عکس می‌گیرد، اما در مواجهه با یک مشتری دچار مشکل می‌شود.

صادقی سرارودی، کارگردان فیلم «بعدی»، درباره وضعیت اکران این بسته در شرایط کرونایی به اعتمادآنلاین گفت: واقعیت این است که تعداد مخاطبان مثل گذشته نیست. وضعیت اکران کنونی حتی شبیه بدترین حالت قبل از کرونا هم نیست پس اوضاع در این زمینه می‌تواند خیلی ناامیدکننده باشد. با این حال همین که به نوعی چراغ سینماها روشن نگه داشته شود مهم است.

به گفته او، بسیاری از کارگردان‌هایی که منتظر نمایش فیلم‌هایشان در هنروتجربه بودند از اجرای این تصمیم گذشتند و به فکر اکران آنلاین افتادند یا فعلاً دست نگه داشته‌اند، اما افرادی که فیلم‌های کوتاه یا سینمایی‌شان را در این شرایط اکران می‌کنند نه تنها به خودشان بلکه به زنده بودن سینمای نیمه‌جان هم کمک می‌کنند.

این کارگردان با بیان این مطلب که همچنان باید ادامه داد تا روزی اوضاع کشور بهبود پیدا کند درباره فیلم «بعدی» به عنوان هفتمین تجربه فیلم کوتاهش توضیح داد: پروسه ساخت این فیلم یک سال طول کشید که البته به طور مداوم نبود. نوشتن فیلمنامه حدود 2 سه ماه زمان برد، پروسه پیش‌تولید، تصویب فیلمنامه‌، انتخاب بازیگران و...هم چند ماهی به طول انجامید. فیلمبرداری نیز در چهار پنج جلسه انجام شد.

او سپس به ایده فیلم اشاره کرد: ایده اصلی فیلم به اتفاقی برمی‌گشت که برای خودم افتاد. یکی از اکانت‌هایی (حساب کاربری) که در شبکه‌های اجتماعی داشتم معلق شد. وقتی از طریق ایمیل (پست الکترونیکی) دلیل آن را جویا شدم، پاسخ داده شد که نوشته و کدی را که برایم فرستاده‌اند روی یک کاغذ بنویسم، مقابلم قرار دهم، عکسی بگیرم و برایشان ارسال کنم.

سرارودی ادامه داد: این کار را کردم و اکانتم برگشت منتها این ایده در ذهنم شکل گرفت که فردی تلاش می‌کند اکانت خود را به دست بیاورد، اما هر عکسی از خودش می‌فرستند قبول نمی‌شود تا اینکه آن‌قدر از خودش عکس‌های متفاوت می‌گیرد که شبیه یک زندانی می‌شود و آن کاغذ نیز شبیه پلاک او می‌شود.

صادقی سرارودی درباره تغییرات فیلمنامه در مسیر بازنویسی گفت: در صحبت‌هایی که با سعید عقیقی داشتم او پیشنهاد کرد که از فضای آتلیه عکاسی استفاده کنم و در نهایت بعد از چند بار بازنویسی فیلمنامه و مشورت‌هایی که با او کردم به نسخه‌ای که شبیه فیلمنامه فعلی بود رسیدیم اما متن را چند بار دیگر بازنویسی کردم تا به صورت همین فیلمنامه فعلی درآمد.

او که در اسفند سال گذشته فیلم کوتاه «نخ دندان» را ساخته بود درباره ساخت اولین فیلم بلندش نیز گفت: دوست دارم داستانگویی و روایت را در یک فیلم بلند هم تجربه کنم. نه اینکه شیفته فیلم بلند باشم یا اساساً فیلم کوتاه کار کرده باشم که بخواهم وارد فیلم بلند شوم، اما از آنجا که فیلم بلند مخاطب بیشتری دارد و جدی‌تر گرفته می‌شود بدم نمی‌آید چنین تجربه‌ای داشته باشم. تا زمانی که فیلم بلند نسازم نمی‌دانم می‌خواهم فیلم بلند را ادامه بدهم یا نه چون مولفه‌های سینمای تجاری و ممیزی‌های فیلم بلند در فیلم کوتاه وجود ندارد و دو مقوله متفاوت‌اند.

بازخوردهای خوب و انرژی‌بخش

دیگر فیلم این بسته «نیستن» به کارگردانی علی میانجی است. داستان این فیلم درباره دختری به نام «مژگان» است که قصد مهاجرت دارد، اما در همین حیص و بیص ناخواسته وارد بحران زندگی یک پیرمرد و پیرزن تنها می‌شود که فرزندشان آنها را ترک کرده است.

میانجی درباره جزئیات ساخت این فیلم به اعتمادآنلاین گفت: ایده این کار بر اساس یک داستان واقعی شکل گرفت. هفت ماه روی فیلمنامه کار کردم. پروسه پیش‌تولید تا پس‌تولید هم سه ماه طول کشید. کارمان سخت بود چون تهیه‌کننده نداشتیم و اتومبیلم را فروختم تا صرف هزینه‌های تولید کنم.

او درباره استقبال از این اثر توضیح داد: تاکنون توانسته‌ام در پنج اکران حضور داشته باشم که یکی از آنها آیین رونمایی و دیگری اکران خصوصی بوده است. بازخوردهایی که از فیلم خودم گرفتم خیلی خوب و انرژی‌بخش بود مخصوصاً بازی‌های فیلم خیلی مورد استقبال واقع شد و ارتباطی که تماشاچی با فیلم برقرار کرد برایم خوشحال‌کننده است.

این کارگردان درباره اکران این بسته در شرایط فعلی نیز اظهار کرد: از مردادماه قرار بود اکران شروع شود. هرچه تلاش کردیم اکران را عقب‌تر بیندازیم تا شاید میزان شیوع کرونا کاهش پیدا کند چنین اتفاقی نیفتاد و سینماها هم تعطیل می‌شدند. یکسری از کسانی که می‌خواستند فیلم‌هایشان اکران شود انصراف دادند و یکسری هم مانند من و پنج نفر دیگر که در این بسته هستیم ماندیم.

او ادامه داد: تعداد مخاطب‌ها به دلیل شیوع کرونا کم است اما کوشیدیم چراغ سینماها را روشن نگه داریم، مخصوصاً چراغ سینمای کوتاه چون الان 2 سه سال است که به فیلم کوتاه اهمیت داده می‌شود و اکران عمومی آن صورت می‌گیرد، به همین دلیل ما هم نخواستیم فرصت اکران را از دست بدهیم.

میانجی در آخر گفت که در دوران کرونا فیلمی به نام «سحر» با داستانی درباره کرونا ساخته است و پس از آن به تاثیر این ویروس بر فیلمسازی اشاره کرد: فیلمنامه‌ای هم به نام «رب» داشتم که آذرماه پارسال در مرحله پیش‌تولید قرار گرفت و تهیه‌کننده هم داشت، اما به دلیل کرونا تهیه‌کننده خطر نکرد در این شرایط فیلمی تهیه کند، اما خودم در پی ادامه کار هستم. در این دوران فیلمنامه‌ بلندم را که سه سال است روی آن کار کرده‌ام تکمیل کردم و امیدوارم در سال 1400 آن را کلید بزنم.