کد خبر: 509291
|
۱۴۰۰/۰۵/۱۷ ۱۱:۰۷:۰۰
| |

تندیس پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم رودخانه از آن یک مستند ایرانی

پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم رودخانه  از ابتدای ماه ژوئیه 2021 در Padova شهری در کشور ایتالیا برگزار شد. میترا روحی منش به نمایندگی از مستندهای ایرانی توانست برای به تصویر کشیدن دلبستگی روستاییان «جایی که قصه ای ندارد» به محل اجدادی خود، جایزه اول این جشنواره را به خود اختصاص دهد.

تندیس پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم رودخانه از آن یک مستند ایرانی
کد خبر: 509291
|
۱۴۰۰/۰۵/۱۷ ۱۱:۰۷:۰۰

اعتمادآنلاین| مستند ایرانی «جایی که قصه‌ای ندارد» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی میترا روحی‌منش، به تازگی توانست تندیس طلایی «پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم رودخانه» را که یک جشنواره در حوزه فیلم‌های کوتاه و مستند است، به عنوان نخستین فیلم برگزیده جشنواره کسب کند.

به گزارش فارس، پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم رودخانه از ابتدای ماه ژوئیه 2021 در Padova شهری در کشور ایتالیا برگزار شد. میترا روحی منش به نمایندگی از مستندهای ایرانی توانست برای به تصویر کشیدن دلبستگی روستاییان «جایی که قصه ای ندارد» به محل اجدادی خود، جایزه اول این جشنواره را به خود اختصاص دهد.

تهیه کننده و کارگردان این مستند پیرامون آن گفت: این فیلم که ساخت آن در سال جاری یعنی 1400 به اتمام رسید برای اولین بار در یک جشنواره بین المللی شرکت داده شد. البته بجز این جشنواره برای دو جشنواره دیگر اقدام کردیم که به مرحله نهایی نرسید.

وی افزود: با توجه به مستندهای متنوعی که در مناطق مختلف ایران ساخته ایم، در کشاکش ساخت یکی از همین مستندها متوجه روستایی به نام حاجی‌آباد مربوط به شهرستان کُردکوی در استان گلستان شدیم که در کمال ناباوری همه اهالی روستا بیمار بودند؛ تعدادی از آن‌ها نابینا و تعدادی بیماری راشیتیسم و سایر بیماری‌های استخوانی داشتند، حتی برخی نیز دچار معلولیت ذهنی بودند. ازدواج اهالی این روستا به دلیل نداشتن سواد و نبود مرکز درمانی و پزشک، در داخل خودشان و به صورت فامیلی انجام می شود که یکی از دلایل معلولیت های ذهنی و نابینایی آن ها به همین مسأله مرتبط می‌شود و برخی بیماریها به شکل ژنتیکی به فرزندانشان منتقل می‌شود. آن‌ها حتی امکانات اولیه زندگی مثل آب لوله‌کشی و برق را نیز نداشتند اما با تمام این‌ها حاضر به ترک محل اقامت خود و مهاجرت به روستاهای اطراف یا شهر نبودند. همین دلبستگی و عشق به زادگاه در این افراد موجب شکل‌گیری ایده ساخت یک مستند شد.

روحی‌منش به سختی ها و مسایلی که گروه مستندساز طی ساخت آن مواجه بودند، اشاره کرده و ابراز داشت: ساخت این فیلم با مشکلات خاصی همراه بود از جمله اینکه مسیر این روستا صعب العبور و رفت و آمد به آن سخت است. از این رو تصویربرداری فیلم حدود یک سال به طول انجامید.

برخی عوامل مستند کوتاه «جایی که قصه ای ندارد» عبارتند از: پژوهشگر: تمنا رستگار، مدیر تولید: مهدی خلیلی، فیلمبردار: محمد رضایی، تدوینگر: علی دنیوی ساروی، صدابردار: میثاق مدانلو.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها